tag:blogger.com,1999:blog-62326801640088030052024-03-13T20:16:11.670+02:00'AνιχνευτέςΧλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.comBlogger197125tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-64543257139410586812022-09-25T10:28:00.003+03:002022-09-25T12:34:25.670+03:00Κρῆτες στὴν Μακεδονία<p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigK1WvnTlsRkntJMPneX8mlrTzat9mlitLmSvQMGxb968z-nNOGHN-ak5o3Cpr9UpoOyS-xgqGJ_ZgDvGnw7FTF8WsXWL_WhZx3Yh6je8OmyCJdWcyAUP-AQIenZJNYH_fjFBpJCQnoH1EDyCtVvC2m76BCeF7qqWbfzFDfxaZK6DHVkHr7UaPyT7vew/s800/%CE%9A%CF%81%CE%B7%CC%81%CF%84%CE%B5%CF%82.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="509" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigK1WvnTlsRkntJMPneX8mlrTzat9mlitLmSvQMGxb968z-nNOGHN-ak5o3Cpr9UpoOyS-xgqGJ_ZgDvGnw7FTF8WsXWL_WhZx3Yh6je8OmyCJdWcyAUP-AQIenZJNYH_fjFBpJCQnoH1EDyCtVvC2m76BCeF7qqWbfzFDfxaZK6DHVkHr7UaPyT7vew/s16000/%CE%9A%CF%81%CE%B7%CC%81%CF%84%CE%B5%CF%82.jpeg" /></a></div><br /><p></p><div dir="auto" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: system-ui, -apple-system, "system-ui", ".SFNSText-Regular", sans-serif; font-size: 15px; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><br /></div><div dir="auto" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: system-ui, -apple-system, "system-ui", ".SFNSText-Regular", sans-serif; font-size: 15px; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"></div><div dir="auto" style="animation-name: none; background-color: white; color: #050505; font-family: system-ui, -apple-system, "system-ui", ".SFNSText-Regular", sans-serif; font-size: 15px; transition-property: none; white-space: pre-wrap;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;"> Τὸν Ἰούνιο τοῦ 1903, φτάνουν στὴν Μακεδονία οἱ Εὐθύμιος Καούδης, Γεώργιος Δικώνυμος Μακρῆς, Λαμπρινὸς, Σκουντρῆς, Βρανᾶς, Περάκης, Μπονάτος, Ζουρίδης, Σεϊμένης, ὅλοι Κρητικοί καὶ μάλιστα Σφακιανοί. Τοὺς ἔστελνε ὁ Παῦλος Μελᾶς. </span></div><span><a name='more'></a></span><div><br /></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> Ἦταν οἱ πρῶτοι Κρητικοὶ ποὺ ἄνοιξαν τὸ δρόμο πρὸς τὴ Μακεδονία, ἕνα δρόμο ποτισμένο μὲ τόσο κρητικὸ αἷμα. Ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι τοῦ βουνοῦ, ποὺ θὰ εἶχαν θολὴ καὶ ἀόριστη ἰδέα γιὰ τὴ Μακεδονία καὶ τὰ ζητήματά της. Ἴσως μερικοὶ δὲν ἤξεραν κὰν ποῦ βρισκόταν. Τοὺς εἶπαν ὅτι κάπου μακριὰ στὴ Μακεδονία γινόταν ἕνας παράξενος καὶ ἰδιότυπος πατριωτικὸς πόλεμος, ποὺ χρειαζόταν ἄνδρες γενναίους καὶ ἀποφασιστικούς. Καὶ ἔτρεξαν. Τοὺς ἔσπρωξε ἡ ὁρμὴ μιᾶς πολεμικῆς ράτσας καὶ ἡ παράδοση ἀτέλειωτων ἐπαναστάσεων καὶ πατριωτικῶν ἀγώνων.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> Ἀκολούθησε ἔπειτα ἡ λαμπρὴ σταυροφορία ποὺ ἔριξε μὲ ἀλεπάλληλα κύματα τὰ παιδιὰ τοῦ ὡραίου νησιοῦ στὰ ἄγρια μακεδονικὰ βουνά, τὰ ἀχόρταγα σὲ αἷμα, ὅπως ἄλλωστε ὁ κρητικὸς Μινώταυρος. Εἶχαν πολεμήσει Μακεδόνες στὴν Κρήτη τὸ 1826, τὸ 1844, τὸ 1866. Τώρα ἡ Κρήτη ἀνταπέδιδε πολλαπλάσια τὴ βοήθεια καὶ θυσία τους.</span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><i><div style="text-align: center;"><i><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">(Μακεδονικὸς Ἀγὼν καὶ Νεώτερη Μακεδονικὴ Ἱστορία, Γ. Μόδη, Ε.Μ.Σ., σ. 178)</span></i></div></i></div><div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">***********</span></b></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> Στὴν εἰκόνα βλέπουμε ὁλόσωμη ἀναμνηστική φωτογραφία ἑνὸς ἀγωνιστὴ ἀπὸ τὴν Κρήτη, ἀγνώστων λοιπῶν στοιχείων. Ἡ φωτογραφία ἔχει τραβηχτεῖ σὲ ἐσωτερικό χῶρο φωτογραφείου. Ὁ φωτογραφιζόμενος ἔχει τοποθετηθεῖ μπροστὰ ἀπὸ παραβᾶν καὶ ἐν μέσῳ ἀντικειμένων ποὺ ἀναπαριστοῦν στοιχεῖα τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Χαρακτηριστικὴ ἡ ἑλληνικὴ σημαία, ἀλλὰ καὶ τὸ θέμα τοῦ γραμματοσήμου, τὸ ὁποῖο ἀπεικονίζει ἕναν ἀετὸ ποὺ κρατάει στὸ στόμα του ἕνα φίδι.</span></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"> Ἡ κάτω πλευρὰ τοῦ ἐπιστολικοῦ δελταρίου, φέρει τίτλο στὰ ἑλληνικὰ καὶ γαλλικὰ «Ἕλλην ἀντάρτης ὡπλησμένος (sic) μὲ λάφυρα βουλγάρων» καὶ «Insurge Hellene arme de fusils saisis des ennemis bulgares». Στὴν πάνω δεξιὰ γωνία φέρει γραμματόσημο τῶν ἑλληνικῶν ταχυδρομείων, ἀπὸ τὴν περίοδο τῶν βαλκανικῶν πολέμων, χρώματος κόκκινου, ἀξίας 2 λεπτῶν, μὲ σφραγίδα ἀπὸ τὸ ταχυδρομείο στὸ λιμάνι τοῦ Μούδρου στὴ Λῆμνο.</span></div></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">Φέρει ἀραβίδα Μάνλιχερ Μ 1895. Στὴ μέση του φέρει πιστόλι ποὺ δὲ διακρίνεται.</span></div></div><div><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: center;"><i><span style="font-family: verdana; font-size: medium;">(Εἰκόνα καὶ πληροφορίες εἰκόνας © Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα)</span></i></div></div><div style="text-align: center;"><i><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span style="font-family: verdana; font-size: medium;"><br /></span></i></div><div style="text-align: center;"><i><br /></i></div><div style="text-align: left;"><i><a href="https://anihneftes.blogspot.com/2022/09/blog-post.html" target="_blank">Χλόη</a></i></div>Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-1652108413124322572021-06-23T11:46:00.001+03:002021-06-23T11:46:14.011+03:00Καλαμπάκα, 42η Ταξιαρχία...<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-N2Xp2xxVYcE/YNLrRMBVycI/AAAAAAAAD1k/yPd4azScyR8hxGmTiB3lN7V3-nH1FztJgCLcBGAsYHQ/s577/%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B1%252C%2B42%2B%25CE%25A4%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="561" data-original-width="577" height="622" src="https://1.bp.blogspot.com/-N2Xp2xxVYcE/YNLrRMBVycI/AAAAAAAAD1k/yPd4azScyR8hxGmTiB3lN7V3-nH1FztJgCLcBGAsYHQ/w640-h622/%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B1%252C%2B42%2B%25CE%25A4%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div><br /> <p></p><div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: medium;"> Μετά τα Δεκεμβριανά, η ύπαιθρος μαστιζόταν από τη δράση ανταρτικών ομάδων ή και μεμονωμένων πολιτών που προέβαιναν στη χρήση βίας εναντίον των εθνικοφρόνων. Οι ανταρτοομάδες ελέγχονταν από το ΚΚΕ και οι μεμονωμένοι πολίτες ταυτίζονταν με το κόμμα, ενώ η ένοπλη δράση τους εκπορευόταν από τις εντολές του ΚΚΕ στη βάση συγκεκριμένου σχεδίου για την υπονόμευση της χώρας. </span></div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Από τον Ιούνιο του 1946 η πορεία των πραγμάτων στο νομό Τρικάλων, επιβεβαίωνε την προσπάθεια δημιουργίας έκρυθμης κατάστασης στη Θεσσαλία, από το ΚΚΕ καθώς καταγράφονταν συνεχείς εμφανίσεις κομμουνιστικών ανταρτικών ομάδων τόσο σε πεδινές όσο και σε ορεινές περιοχές.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Μία από τις πρακτικές των ανταρτών ήταν η άσκηση σωματικής βίας, που έφτανε μέχρι τη φυσική εξόντωση, εναντίον των προέδρων ή επισημασμένων εθνικοφρόνων των χωριών στα οποία εισέβαλαν, αλλά και οι απειλές εναντίον κατοίκων που δεν ανήκαν στην Αριστερά. Μία διαφορετική πρακτική περιλάμβανε την ένοπλη σύγκρουση με δυνάμεις της Χωροφυλακής και τις επιθέσεις εναντίον σταθμών της στην ύπαιθρο. Ο εθνικόφρων πληθυσμός της υπαίθρου βρέθηκε σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση και φρόντισε να γνωστοποιήσει στις τοπικές και τις κεντρικές αρχές των Αθηνών την κατάσταση που επικρατούσε στην ύπαιθρο των Τρικάλων, ασκώντας παράλληλα πίεση για την ανάληψη δραστικών μέτρων κατά των κομμουνιστών.</span></div></div><div><span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Ο ταξίαρχος Δ. Πλούμης, ο οποίος ανέλαβε τη διοίκηση της 42ης Ταξιαρχίας με έδρα την Καλαμπάκα τον Ιανουάριο του 1947, παρουσίασε στα απομνημονεύματά του την εικόνα της επαρχίας Καλαμπάκας εκείνη την περίοδο. Οι αντάρτες του ΔΣΕ μπορούσαν να κινηθούν με ευκολία από τις βάσεις τους στα ορεινά, παρά την ύπαρξη τμημάτων του Εθνικού Στρατού σε σημαντικά σημεία της υπαίθρου (Μουργκάνι, Οξύνεια, Αγιόφυλλο) και να προσεγγίσουν την πόλη της Καλαμπάκας τις νυχτερινές ώρες.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Με τις επιθέσεις των ανταρτών σε πεδινά χωριά, κυρίως για τη στρατολόγηση νέων μελών και την εξασφάλιση τροφίμων, να αποτελούν συχνό φαινόμενο, ήδη από τα τέλη του 1946, η στρατιωτική ηγεσία της χώρας προσανατολιζόταν στη διεξαγωγή εκτεταμένων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων έναντι του ΔΣΕ την άνοιξη του επόμενου έτους. Στις αρχές Φεβρουαρίου του 1947 το σχετικό σχέδιο είχε εκπονηθεί και οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις αναμένονταν να ξεκινήσουν στη Θεσσαλία το αργότερο ως την 1η Απριλίου.</span></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"> Η 42η ταξιαρχία, είχε μεριμνήσει για την ανάπτυξη του προσκοπικού κινήματος στη θεσσαλική κωμόπολη. Είχε φροντίσει για την εξεύρεση θερινού ιματισμού για τους προσκόπους και οι τεχνίτες της ταξιαρχίας είχαν κατασκευάσει δύο ξύλινα παραπήγματα, ένα για τους προσκόπους και ένα για τις οδηγούς. Η παράδοση των παραπηγμάτων είχε γίνει με τελετή που είχε οργανωθεί μπροστά από το διοικητήριο της ταξιαρχίας και είχε συμπέσει με την ορκωμοσία των προσκόπων και των οδηγών. Οι επικεφαλής των τοπικών οργανώσεων προσκόπων και οδηγών, μαζί με άλλους επιφανείς πολίτες της περιοχής επισκέπτονταν τα γειτονικά χωριά, όπου πραγματοποιούσαν ομιλίες και διαλέξεις στους κατοίκους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>(Αρχείο ΓΕΣ/ΔΙΣ, 1566/Α/60, Ημερήσια Διαταγή του Γ’ Σώματος Στρατού της 18/07/1948 Σχετικά με την Οργάνωση Παιδικής Κατασκήνωσης.)</i></div></span><div><div style="text-align: justify;"><br /></div><i><span style="font-size: medium;">Φωτογραφία: Η έδρα της 42ης Ταξιαρχίας του Εθνικού Στρατού στην Καλαμπάκα, Δεκέμβριος 1947 (John Philips, The LIFE Picture Collection).</span></i></div><div><span style="font-size: medium;"><br /><i>(Πληροφορίες: Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 1949, ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ)</i></span></div><div><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><a href="http://anihneftes.blogspot.com/" target="_blank"><span style="font-size: medium;">Χλόη</span></a></div>Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-15333499260193011752021-05-09T14:26:00.001+03:002023-02-28T23:32:52.803+02:00Ἡ Βόρειος Ἑλλάδα ὑπὸ Βουλγαρικὴν κατοχὴν (1941 – 1944)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dNc9XLaww_w/YJfEvR2JZlI/AAAAAAAADyg/OFpNrdIe9gsj8Q9dWJHDy-m1O1BQ9tsjwCLcBGAsYHQ/s581/%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="581" data-original-width="481" height="750" src="https://1.bp.blogspot.com/-dNc9XLaww_w/YJfEvR2JZlI/AAAAAAAADyg/OFpNrdIe9gsj8Q9dWJHDy-m1O1BQ9tsjwCLcBGAsYHQ/w621-h750/%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B1.jpg" width="621" /></a></div><p><br /></p><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Οἱ Βούλγαροι δὲν ἔλαβαν οὐδεμίαν πρόνοιαν νὰ τηρήσουν τὰ προσχήματα καὶ νὰ ἀποκρύψουν τὶς ἐχθρικές τους διαθέσεις ἔναντι τοῦ πληθυσμοῦ σὲ Μακεδονία καὶ Θράκη. </span></div><p></p><span><a name='more'></a></span><p><br /></p><p></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Μὲ τὴν ἐγκατάσταση τῆς βουλγαρικῆς διοικήσεως, εἰδοποιήθησαν οἱ Ἕλληνες μητροπολίτες ὅτι πρέπει νὰ διατάξουν τὴν ἄμεσον ἐξάλειψιν τῶν ἑλληνικῶν ἐπιγραφῶν ἀπὸ τοὺς ναοὺς καὶ νὰ μνημονεύουν κατὰ τὶς θεῖες λειτουργίες τὸν βασιλέα Βόριδα καὶ τὸν βούλγαρο ἔξαρχο. Καὶ ἀπὸ τὴν ἐπομένη κι ὅλας ἡμέρα, ἐτέθησαν σὲ ἐφαρμογὴ ὅλα τὰ μέτρα καταργήσεως τῆς ἐλευθερίας, τῆς θρησκευτικῆς καὶ ἐθνικῆς συνειδήσεως τοῦ πληθυσμοῦ:</span></div><span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"></div><blockquote><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">1. Ἐπεβλήθη ἡ χρησιμοποίησις τῆς βουλγαρικῆς γλώσσης στὶς ἐπιγραφὲς τῶν καταστημάτων.</span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">2. Καθωρίσθη ὡς μοναδικὴ γλῶσσα συνεννοήσεως μὲ τὶς ἀρχὲς, ἡ βουλγαρική, ἂν καὶ τὸ 95% τουλάχιστον τῶν κατοίκων δὲν γνώριζαν οὔτε λέξη βουλγαρικά.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">3. Ἔκλεισαν ὅλα τὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα, γιὰ νὰ λειτουργήσουν βουλγαρικά, μὲ τὴν ἄφιξη τῶν βούλγαρων δασκάλων.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">4. Ἐπεβλήθη ἡ τέλεσις τῆς θείας λειτουργίας ἀποκλειστικῶς καὶ μόνο στὰ βουλγαρικά, μὲ λειτουργοὺς μόνο βούλγαρους κληρικούς.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">5. Διετάχθη, οἱ οἰκίες καὶ τὰ καταστήματα νὰ ἐφοδιασθοῦν μὲ βουλγαρικὲς σημαῖες τὸ ταχύτερον.</span></p><p></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">6. Ἀφαιρέθησαν ὅλες οἱ ἑλληνικὲς ἐπιγραφὲς τῶν ὁδῶν καὶ δόθησαν στοὺς δρόμους βουλγαρικὲς ὀνομασίες.</span></div></blockquote><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;">Οι βούλγαροι θεωροῦσαν σίγουρη τὴν μόνιμη παραμονή τους στὸν χῶρο μας.</span><p></p><p><span style="font-size: medium;"><br /></span></p><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">***</span></b></div><p></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: medium; text-align: left;"><br /></span></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">- Οἱ πληροφορίες προέρχονται ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀθαν. Χρυσοχόου (Ἀπόστρατου Ὑποστρατήγου), «Η ΚΑΤΟΧΗ ΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ , ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΕΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ», Ε.Μ.Σ., Θεσσαλονίκη 1951</span></div><p><span style="font-size: medium;">- Ἡ φωτογραφία προέρχεται ἀπὸ τὸ βιβλίο «Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΝ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΝ ΘΡΑΚΗΝ, 1941-1944», ΑΘΗΝΑΙ 1945. <br /><br /><br /><a href="http://anihneftes.blogspot.com/" target="_blank">Χλόη<br /></a></span><br /> </p>Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-86777354035929192332021-05-09T13:06:00.003+03:002023-02-28T23:34:29.293+02:00Κῶς 1943!<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-i4V0Ms3Hex8/YJexO3qho-I/AAAAAAAADyY/2ywmyedqhMwuFMqaq6dJXMYAAaTMTvG7QCLcBGAsYHQ/s1044/%25CE%259A%25CF%2589%25CF%2582%2B1943.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1044" data-original-width="729" height="887" src="https://1.bp.blogspot.com/-i4V0Ms3Hex8/YJexO3qho-I/AAAAAAAADyY/2ywmyedqhMwuFMqaq6dJXMYAAaTMTvG7QCLcBGAsYHQ/w620-h887/%25CE%259A%25CF%2589%25CF%2582%2B1943.jpg" width="620" /></a></div><br /> <p></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Μετὰ τὴν συνθηκολόγηση τῆς Ἰταλίας στὶς 8 Σεπτεμβρίου 1943, ὁ φόβος ἀντιποίνων ἀπὸ πλευρᾶς τῶν Γερμανῶν, ἦταν διάχυτος στὶς τάξεις τῶν 4.000 περίπου ἀνδρῶν τῆς ἰταλικῆς φρουρᾶς τῆς Κῶ.</span></div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Οἱ Γερμανοὶ, ἄρχισαν νὰ βομβαρδίζουν ἀπὸ τὴν ἐπομένη τῆς συνθηκολόγησης τῶν Ἰταλῶν ὅλους τοὺς στρατιωτικοὺς στόχους τῆς Κῶ, παράλληλα δε μὲ προκηρύξεις ἐνημέρωναν τοὺς Ἰταλοὺς ὅτι σὲ περίπτωση συνεργασίας θὰ θεωρηθοῦν σύντροφοι καὶ σύμμαχοι ἐνῷ σὲ περίπτωση ποὺ παραδοθοῦν θὰ θεωρηθοῦν αἰχμάλωτοι πολέμου. Σὲ περίπτωση ὄμως ένοπλης ἀντίστασης αὐτόματα θὰ καταδικαστοῦν γιὰ ἐσχάτη προδοσία καὶ ὅ,τι αὐτὸ συνεπάγεται. Οἱ Ἰταλοί, πεπεισμένοι ὅτι ἡ παρουσία 1.600 περίπου Βρετανών μὲ μία ὑπολογίσιμη δύναμη ἀεροσκαφῶν στὸ νησί ἀλλὰ καὶ ἡ πτώση τῆς γερμανικῆς στρατιωτικῆς ἰσχύος, θὰ καθιστοῦσε δύσκολο τὸ ἐγχείρημα τῶν Γερμανῶν νὰ καταλάβουν τὰ νησιὰ ποὺ ἔδρευε ἰταλικὴ φρουρά καὶ ἀγνοῶντας τὰ τελεσίγραφα τῶν Γερμανῶν, ἐτοιμάσθηκαν γιὰ μάχη.</span></div><span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Στὶς 3 Ὀκτωβρίου 1943 οἱ Γερμανοὶ ἔκαναν αἰφνιδιαστικὴ ἀπόβαση σὲ τρία σημεῖα ταυτόχρονα στὴν Κῶ καὶ κατάφεραν νὰ καταλάβουν ὁλόκληρο τὸ νησί μέσα σὲ μία μέρα, αἰχμαλωτίζοντας 3.145 Ἰταλοὺς καὶ 1.388 Βρετανούς. Ὁ Γερμανὸς διοικητὴς Φρίντριχ Μύλλερ όρισε ἔκτακτο στρατοδικεῖο μεταξύ 5-6 Ὀκτωβρίου στὸ ὁποῖο καταδικάσθηκαν καὶ ἐκτελέστηκαν μυστικά, 103 Ἰταλοὶ ἀξιωματικοί οἱ ὁποῖοι θάφτηκαν σὲ ὁμαδικοὺς τάφους στὴν περιοχὴ Τσιφλίκα.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">***</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><b><u>Φωτογραφία:</u></b> Ὀκτώβρης 1943. Γερμανὸς στρατιώτης ἐκτοξεύει φωτοβολίδα μὲ Leuchtpistole LeuP 42 γιὰ νὰ δώσῃ τὴ θέση τῆς μονάδας του, στὴν Κῶ. Στὸ βάθος διακρίνεται μία ἐκκλησία καὶ ἕνα τζαμί. National Digital Archives, Poland (2-604) <a href="https://audiovis.nac.gov.pl/obraz/1660/deae50f3368d21ca1eabb74a7799a95d/?fbclid=IwAR1XSU243m9jEcQMsHl6ta_hZ60aVicJN4JpzWBrMPftEmWgZR6aANCGOPQ" target="_blank">https://audiovis.nac.gov.pl/.../deae50f3368d21ca1eabb74a.../</a></div></span><div><span style="font-size: medium;"><br /><div style="text-align: justify;">Ἡ λήψη εἶναι τοῦ πολεμικοῦ ἀνταποκριτῆ Rob. A. E. Bauer καὶ προέρχεται ἀπὸ σύνολο φωτογραφικῶν λήψεων ποὺ δημοσιεύτηκαν στὸ προπαγανδιστικὸ περιοδικὸ "Der Adler" ("Sturm auf Kos", Der Adler, τ. 23, Βερολίνο, 9 Νοεμβρίου 1943).</div><br /></span></div><div><span style="font-size: medium;"><b><u>Οἱ πληροφορίες</u></b> προέρχονται ἀπὸ --> <a href="https://www.ertnews.gr/eidiseis/ellada/kinonia/1943-sfagi-ton-italon-stin-ko-apo-tous-nazi/" target="_blank">http://www.ert.gr/.../sfagi-ton-italon-stin-ko-apo-tous.../</a></span></div><div><span style="font-size: medium;"><br />Γιὰ τὸ Leuchtpistole 42 μπορεῖτε νὰ διαβάσετε ἐδῶ: <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Leuchtpistole_42?fbclid=IwAR3SbSdyYK7KCgt6FCvjzLeUDqOJBt8cfHcjsFrd_wb87duvvQF_9FXYKc4">https://en.wikipedia.org/wiki/Leuchtpistole_42</a></span></div><div><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><a href="http://anihneftes.blogspot.com/" target="_blank"><span style="font-size: medium;">Χλόη</span></a></div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="http://anihneftes.blogspot.com/" target="_blank"><br /></a><div><br /></div></div>Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-57395559274945526892020-10-04T17:45:00.002+03:002023-02-28T23:36:31.222+02:00Ὁ Victor Hugo καὶ ἡ Ἑλλάδα…<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-efak7EAaD8A/X3nUwWTpj4I/AAAAAAAADrA/z5hHLteYMhw98jKgGL5aYaYFx_oYge3IgCLcBGAsYHQ/s803/HugoOrientals.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="546" data-original-width="803" height="435" src="https://1.bp.blogspot.com/-efak7EAaD8A/X3nUwWTpj4I/AAAAAAAADrA/z5hHLteYMhw98jKgGL5aYaYFx_oYge3IgCLcBGAsYHQ/w640-h435/HugoOrientals.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><i>Illustration for the Victor Hugo's book : Les Orientales,</i></div><div style="text-align: center;"><i>by Jean Alfred Gérard-Séguin (1805-1875)</i></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> <span style="font-family: arial;">Οἱ πρῶτες ποιητικὲς ἀναφορὲς τοῦ Βίκτωρος Οὑγκῶ σχετικὰ μὲ τὸν ἀγώνα τῶν Ἑλλήνων, ἐμφανίζονται τὸ ἔτος 1826 μὲ τὴ δημοσίευση στὸν γαλλικὸ Τύπο τοῦ ποιήματος «Τὰ Κεφάλια τοῦ Σαραγιοῦ» (Les têtes du serail), ἐμπνευσμένου ἀπὸ τὴν Ἔξοδο τοῦ Μεσολογγίου, ὅπου ἐμφανίζονται μεταξὺ τῶν 6000 κεφαλῶν, ποὺ εἴχαν ἀποσταλεῖ στὸ σαράγι νὰ συνομιλοῦν μεταξύ τους τὰ τρία κεφάλια τοῦ Μάρκου Μπότσαρη, τοῦ Ἐπισκόπου Ρωγῶν Ἰωσῆφ καὶ τοῦ Κωνσταντίνου Κανάρη. </span></span></div><span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;"> Τὸ 1827 συνθέτει τὰ ποιήματα «Ναβαρίνο» (Navarin) καὶ «Ἐνθουσιασμός» (Enthousiasme) καὶ τὴν ἐπόμενη χρονιὰ τὸ «Κανάρης» (Canaris) καὶ τὸ περίφημο «Ἑλληνόπουλο» (L' enfant). Ὅλα τὰ παραπάνω ποιήματα τὰ ὁποῖα ἦταν ἐμπνευσμένα ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση, περιελήφθησαν στὴ συλλογὴ «Τὰ Ἀνατολίτικα» (Les Orientales) ἡ ὁποία ἐκδόθηκε τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1829, καὶ ὑπογράμμιζε τὴν ἀντίθεση μεταξὺ τῶν Ἑλλήνων που ἀγωνίζονται γιὰ την ελευθερία τους και τῶν Ὀθωμανῶν κατακτητῶν. Τὸ θέμα ἐξασφάλισε τὴν ἐπιτυχία τοῦ βιβλίου, τὸ ὁποῖο ἦταν ἕνας εορτασμός της ελευθερίας, συνδέοντας τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες μὲ τὸν σύγχρονο κόσμο καὶ προωθῶντας τὴν ελευθερία στην πολιτική καὶ στὴν τέχνη.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-5MNWvbXY1hA/X3nWloMvFFI/AAAAAAAADrM/dfUpbNQXubwURSQIKD-PtJaiXfe6eNVhwCLcBGAsYHQ/s917/%25CE%25A4%25CE%25BF%2B%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="917" data-original-width="523" height="917" src="https://1.bp.blogspot.com/-5MNWvbXY1hA/X3nWloMvFFI/AAAAAAAADrM/dfUpbNQXubwURSQIKD-PtJaiXfe6eNVhwCLcBGAsYHQ/w628-h917/%25CE%25A4%25CE%25BF%2B%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BF.png" width="628" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><i>«Ἑλληνόπουλο», Ἠπειρωτικὴ Ἐστία, τεῦχος 47ο , Μάρτιος 1956.</i></div><div style="text-align: center;"><i><br /></i></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> <span style="font-family: arial;">Στὰ 1829 ὁ κορυφαῖος τῶν Ἑλλήνων διαφωτιστῶν Ἀδαμάντιος Κοραῆς, δηλώνει τὴν ἀντίθεσή του πρὸς τὸ ρομαντικὸ κίνημα, τοῦ ὁποίου ἀρχηγέτης ἦταν ὁ Βίκτωρ Οὑγκῶ. Παρὰ ταῦτα στὴν Ἀθήνα, τὰ μέλη τοῦ λογοτεχνικοῦ ρεύματος τῆς Ἀθηναϊκῆς Σχολῆς στρέφονται πρὸς τὸν ρομαντισμό καὶ ὁ Νικόλαος Σοῦτσος εἶναι ὁ πρῶτος ποὺ μεταφράζει ποιήματα τοῦ Βίκτωρος Οὑγκῶ στὰ 1842. </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial; font-size: medium;">Κατὰ τὴ δεκαετία τοῦ 1850 πραγματοποιοῦνται ἀρκετὲς μεταφράσεις θεατρικῶν ἔργων του στὴν ἑλληνική, ἀρχῆς γενομένης μὲ τὸ «Angelo, tyran de Padoue», καὶ μέσω αὐτῶν καθίσταται γνωστὸς στὸ ἑλληνικὸ κοινὸ κυρίως ὡς δραματικὸς συγγραφέας. Στὰ 1862 ἔρχεται ἡ μετάφραση τῶν Ἀθλίων ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Ἰσιδωρίδη - Σκυλίτση σχεδὸν ἀμέσως μετὰ τὴν κυκλοφορία τους στὰ γαλλικά. Τὸ μυθιστόρημα ἐνθουσίασε τοὺς Ἕλληνες ἀναγνῶστες καὶ ἐπηρέασε πολλοὺς ἐγχώριους λογοτέχνες.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-XnVtTqefB1o/X3nXE3nWazI/AAAAAAAADrU/OQUPSI3lyUAQIabZPdhlftTFycNjyVUbQCLcBGAsYHQ/s1600/Maison_natale_Victor_Hugo_042.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://1.bp.blogspot.com/-XnVtTqefB1o/X3nXE3nWazI/AAAAAAAADrU/OQUPSI3lyUAQIabZPdhlftTFycNjyVUbQCLcBGAsYHQ/w640-h480/Maison_natale_Victor_Hugo_042.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> <span style="font-family: arial;"> Τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ Βίκτωρος Οὑγκῶ γιὰ τὴν ἐλεύθερη πλέον Ἑλλάδα φάνηκε ἰδιαίτερα σὲ σχέση μὲ τὸ κρητικὸ ζήτημα. Τὸ διάστημα τῆς Κρητικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1866 – 1869 δημοσιεύει τρεῖς ἐπιστολὲς ὑπὲρ τῶν Κρητῶν στὸν εὐρωπαϊκό τύπο τὸ Δεκέμβριο τοῦ 1866, τὸ Φεβρουάριο τοῦ 1867 καὶ τὸ Φεβρουάριο τοῦ 1869, παρὰ τὸ ἀρνητικὸ γιὰ τὰ ἑλληνικὰ ζητήματα κλίμα τῆς ἐποχῆς. Ἐκτὸς τῆς συμπαράστασης πρὸς τοὺς Κρῆτες ἔδειξε ἐνδιαφέρον καὶ γιὰ τὴν ἀρπαγὴ τῶν μαρμάρινων γλυπτῶν τοῦ Παρθενῶνος, κατηγορῶντας τὸν Ἔλγιν γιὰ αὐτήν του τὴν πράξη, στηριζόμενος στὴν ἀντίληψη ὅτι ἡ πολιτιστικὴ κληρονομιὰ ἑνὸς λαοῦ δὲν πρέπει νὰ γίνεται κτῆμα ἑνὸς ἄλλου.</span></span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="426" height="710" src="https://1.bp.blogspot.com/-koHbmOoKEYs/X3nXgbK704I/AAAAAAAADrg/du5stFu6hkUmH6sL7_-8OclM5eDeQd4KgCLcBGAsYHQ/w505-h710/Walery_-_Victor_Hugo.jpg" width="505" /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><i><div style="text-align: center;"><i>Victor Hugo (26 Φεβρουαρίου 1802- 22 Μαϊου 1885)</i></div><div style="text-align: center;"><i><br /></i></div><div style="text-align: center;"><i><br /></i></div></i><blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US" style="font-size: medium; line-height: 115%;"><b>Victor
Hugo, L’ Enfant – from “Les Orientales” (1828)</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Les
Turcs ont passé là. Tout est ruine et deuil.</span></div><span lang="EN-US" style="font-size: medium; line-height: 115%;"><div style="text-align: center;"><span>Chio, l’île des vins, n’est plus qu’un sombre écueil,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Chio, qu’ombrageaient les charmilles,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Chio, qui dans les flots reflétait ses grands bois,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Ses coteaux, ses palais, et le soir quelquefois</span></div><div style="text-align: center;"><span>Un choeur dansant de jeunes filles.</span></div><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Tout
est désert. Mais non ; seul près des murs noircis,</span></div><span lang="EN-US" style="font-size: medium; line-height: 115%;"><div style="text-align: center;"><span>Un enfant aux yeux bleus, un enfant grec, assis,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Courbait sa tête humiliée ;</span></div><div style="text-align: center;"><span>Il avait pour asile, il avait pour appui</span></div><div style="text-align: center;"><span>Une blanche aubépine, une fleur, comme lui</span></div><div style="text-align: center;"><span>Dans le grand ravage oubliée.</span></div><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Ah
! pauvre enfant, pieds nus sur les rocs anguleux !</span></div><span lang="EN-US" style="font-size: medium; line-height: 115%;"><div style="text-align: center;"><span>Hélas ! pour essuyer les pleurs de tes yeux bleus</span></div><div style="text-align: center;"><span>Comme le ciel et comme l’onde,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Pour que dans leur azur, de larmes orageux,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Passe le vif éclair de la joie et des jeux,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Pour relever ta tète blonde,</span></div><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Que
veux-tu ? Bel enfant, que te faut-il donner</span></div><span lang="EN-US" style="font-size: medium; line-height: 115%;"><div style="text-align: center;"><span>Pour rattacher gaîment et gaîment ramener</span></div><div style="text-align: center;"><span>En boucles sur ta blanche épaule</span></div><div style="text-align: center;"><span>Ces cheveux, qui du fer n’ont pas subi l’affront,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Et qui pleurent épars autour de ton beau front,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Comme les feuilles sur le saule ?</span></div><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Qui
pourrait dissiper tes chagrins nébuleux ?</span></div><span lang="EN-US" style="font-size: medium; line-height: 115%;"><div style="text-align: center;"><span>Est-ce d’avoir ce lys, bleu comme tes yeux bleus,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Qui d’Iran borde le puits sombre ?</span></div><div style="text-align: center;"><span>Ou le fruit du tuba, de cet arbre si grand,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Qu’un cheval au galop met, toujours en courant,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Cent ans à sortir de son ombre ?</span></div><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Veux-tu,
pour me sourire, un bel oiseau des bois,</span></div><span lang="EN-US" style="font-size: medium; line-height: 115%;"><div style="text-align: center;"><span>Qui chante avec un chant plus doux que le hautbois,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Plus éclatant que les cymbales ?</span></div><div style="text-align: center;"><span>Que veux-tu ? fleur, beau fruit, ou l’oiseau merveilleux ?</span></div><div style="text-align: center;"><span>– Ami, dit l’enfant grec, dit l’enfant aux yeux bleus,</span></div><div style="text-align: center;"><span>Je veux de la poudre et des balles.</span></div><o:p></o:p></span><p></p></div></blockquote><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"><b><u><span style="font-size: medium;"><i></i></span></u></b></div><blockquote><span style="font-size: medium;"><br /><i><u><b>Πληροφορίες - Βιβλιογραφία: <br /></b></u><br />- Ανατολικά / του Victor Hugo, Κ. Αθ. Κωνσταντινίδη- Ξενάκη, 1921 <a href="https://www.blogger.com/#">https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/8/0/0/metadata-16784f1e5994231acccd816e7e6b4340_1242285144.tkl</a> <br /><br />(Τὰ ἑλληνικοῦ ἐνδιαφέροντος ποιήματα τῆς συλλογῆς). <br /><br />- Victor Hugo, Les Orientales <a href="https://www.blogger.com/#">https://fr.wikisource.org/wiki/Les_Orientales</a> <br /><br />- Les Orientales <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Les_Orientales">https://en.wikipedia.org/wiki/Les_Orientales</a> <br /><br />- Victor Hugo on the Massacre of Chios (1822) <a href="https://www.blogger.com/#">https://www.ellopos.com/blog/1328/victor-hugo-on-the-massacre-of-chios-1822/</a> <br /><br />- Canaris, a poem by Victor Hugo <a href="https://fotw.info/flags/fr_canar.html">https://fotw.info/flags/fr_canar.html</a> <br /><br />- Βίκτωρ Ουγκώ: Ποια η σχέση του με την Ελλάδα; <a href="https://www.blogger.com/#">https://www.newsbomb.gr/bombplus/social-media/story/803473/viktor-oygko-poia-i-sxesi-toy-me-tin-ellada</a><br /><br /><br /><b><u>Εἰκόνες: <br /></u></b><br />- Jean Alfred Gérard-Séguin (1805-1875) - Victor Hugo, Oeuvres illustrées de Victor Hugo. Paris: J. Hetzel, 1853-1854. <br /><br />Illustration for the Victor Hugo's book : Les Orientales. <br /><br />- Maison natale de Victor Hugo : oeuvre " les misérables " de Victor Hugo, première édition de A. Lacroix Verboeckhoven & Cie de 1862. <br /><br /><a href="https://www.blogger.com/#">https://fr.wikipedia.org/wiki/Les_Mis%C3%A9rables</a> <br /><br />- French poet Victor Hugo, Photogravure, circa 1875, Charles F. Horne: Great men and famous women; a series of pen and pencil sketches of the lives of more than 200 of the most prominent personages in history Vol. VII.; Selmar Hess, New York, 1894 (p.163), Comte Stanisław Julian Ostroróg dit Walery (1830-1890) <br /><br /><a href="https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Walery_-_Victor_Hugo.jpg">https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Walery_-_Victor_Hugo.jpg</a> <br /><br />- Ἠπειρωτικὴ Ἐστία, τεῦχος 47ο , Μάρτιος 1956.</i></span></blockquote><blockquote><div style="text-align: left;"><a href="http://anihneftes.blogspot.com/" target="_blank"><b><span style="font-size: medium;">Χλόη</span></b></a></div></blockquote><div><b><u></u></b></div>Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-68713483324272750442020-04-10T15:41:00.004+03:002023-02-28T23:38:24.604+02:00Μεσολόγγι, 10 Απριλίου 1826<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-9HJJNZn50pc/XpBf0nVeEkI/AAAAAAAADmE/AUQd7VnQassXixyYWRFnnmc8fZxsBWCqQCLcBGAsYHQ/s1600/%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B3%25CE%25B9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1192" height="715" src="https://1.bp.blogspot.com/-9HJJNZn50pc/XpBf0nVeEkI/AAAAAAAADmE/AUQd7VnQassXixyYWRFnnmc8fZxsBWCqQCLcBGAsYHQ/w532-h715/%25CE%259C%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B3%25CE%25B9.jpg" width="532" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div><br /> <br /><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;">10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1826.</span></b></div> <div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;">Λένε πως ἐτρωγαν ἀλογα, σκυλιά, γάτες και ποντίκια για να επιβιώσουν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως οι μάνες έσφαζαν τα μωρά τους για να μη πέσουν στα χέρια του οχτρού και μετά αυτοκτονούσαν με το ίδιο ματωμένο μαχαίρι.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως ένας Τούρκος πήγε να σκυλέψει το άψυχο κορμί ενός παιδιού και η μάνα, αφού έβγαλε το μαχαίρι που είχε χώσει πριν λίγο στο στήθος της, τον έσφαξε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως ο ήχος της έκρηξης απὀ την ανατίναξη τράνταξε τον Άδη και τάραξε τον Χάρο.</div><div style="text-align: justify;">Γιατί ο Χάρος άκουσε την έκρηξη και περίμενε τους Μεσολογγίτες, μα πιότεροι Τούρκοι κατρακύλησαν κατά εκεί θαρρώ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <span><a name='more'></a></span><div style="text-align: justify;">Λένε πως η Φρουρὰ του Μεσολογγίου αριθμούσε 3.500 άντρες Ρουμελιώτες και Σουλιώτες χωρισμένους σε τρεις ομάδες με ομαδάρχες τους Κίτσο Τζαβέλα, Νότη Μπότσαρη και Δημήτρη Μακρή.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως δύο ξένοι αιχμάλωτοι που είχαν αποδράσει πρόδωσαν την ΕΞΟΔΟ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως στην ΕΞΟΔΟ οι γυναίκες θα ντύνονταν με αντρικά ρούχα και θα έπαιρναν στην πλάτη τα μωρά τους. Οι άντρες θα άνοιγαν τον δρόμο με το σπαθί στο χέρι.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως τέλειωναν οι οβίδες κι ένας Μεσολογγίτης έφραξε με το κορμί του τη μπούκα του κανονιού και το πυροδότησε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως τη νύχτα του Λαζάρου το Μεσολόγγι ανέστησε την Ελλάδα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως τα βόλια και οι οβίδες που χάλασαν οι οχτροί μπορούσαν να καλύψουν τη γη ολάκερη τρεις φορές, μα πάλι το Μεσολόγγι δεν έπεφτε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως τις νύχτες οι Μεσολογγίτισες τραγουδούσαν τραγούδια θέρρους για τους άντρες τους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως οι γενναίοι έβγαιναν από τα τείχη και κορόϊδευαν τους απ' εκεί για να τους εκνευρίσουν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως οι Τουρκαλβανοί έπιαναν κουβέντα με τη Μεσολογγίτικη φρουρά...</div><div style="text-align: justify;">- Ε ωρέ καταραμένοι, δεν γροικάμε πια τα γαϊδούρια σας. Τα φάγατε κι αυτά; Κοντά σιμά είναι ο χαμός σας.</div><div style="text-align: justify;">- Κοπιάστε να σας σφάξουμε κι εσάς. Εμείς πεινάμε και Τούρκους τρώμε με χαρά.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως ο Βύρωνας αγάπησε τόσο πολύ το Μεσολόγγι που εδώ άφησε την τελευταία του ανάσα. Γιατί εδώ θεώρησε πως είναι η πατρίδα του πλέον.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως μετά την ΕΞΟΔΟ θέριεψε το φιλελληνικό κίνημα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως από τους 11.000 περίπου Μεσολογγίτες που ήταν μέσα από τα τείχη, οι 3.500 μπορούσαν να πολεμήσουν. Κι όμως φάνταζαν μυριάδες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Λένε πως κάθε μερα πέθαιναν 150 από τους δικούς μας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ό,τι και να λένε, ό,τι και να ισχύει, τούτο μόνο κρατήστε.</div><div style="text-align: justify;">Η ΕΞΟΔΟΣ του Μεσολογγίου αποτελεί, ίσως, την κορυφαία και την πλέον συγκινητική στιγμή του Αγώνα του Έθνους μας για λευτεριά. Συγκαταλέγεται δε, στις σημαντικότερες στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας.</div><div style="text-align: justify;">Όλα αυτά έγιναν τη νύχτα του Λαζάρου στις 10 του Απρίλη του 1826, ξημερώματα Κυριακή των Βαΐων.</div><div style="text-align: justify;">Ο πατέρας αντίκρυζε για τελευταία φορά τη θυγατέρα. Ο αδελφός αγκάλιαζε για τελευταία φορά την αδελφή. Η μάνα θήλαζε για τελευταία φορά το μωρό. Ο γιός φιλούσε για τελευταία φορά το χέρι του πατέρα.</div><div style="text-align: justify;">- Καλή αντάμωση στον άλλο κόσμο!</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Στη μπαρουταποθήκη κάτω από τον προμαχώνα του Μάρκου Μπότσαρη, ο Χρήστος Καψάλης (Έλληνας προύχοντας και πολεμιστής) συγκέντρωσε 400 ψυχὲς (γυναίκες, παιδιά, ασθενείς και γηραιούς). Αποφάσισαν να μην παραδοθούν, αλλά να θυσιαστούν. Όλη τη νύχτα έψελναν νεκρικές ακολουθίες. Ο Καψάλης κρατούσε σφιχτά στο χέρι ένα αναμμένο δαδί όλη νύχτα. Τα χαράματα, όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην Ιερή Πόλη, ο Καψάλης αναφώνησε ''Μνησθητί μου Κύριε'' και άφησε το δαδί πάνω στα βαρέλια με το μπαρούτι……</div><div style="text-align: justify;">Και η φωτιά έσμιξε τη γη με τον ουρανό. Κι έφτιαξε μονοπάτι να περάσουν οι ήρωες στην αιωνιότητα.</div><div style="text-align: justify;">Και μπήκαν στην Ιερή Πόλη οι Τουρκοαιγύπτιοι και οι Τουρκαλβανοί. Και έσφαζαν. Έσφαζαν. Έσφαζαν. Η φρίκη ήταν ανείπωτη. Το αίμα έτρεχε γοργά σε όλα τα σοκάκια και συνάντησε τη θάλασσα. Εκοκκίνησε κι αυτή. Όχι από ντροπή μα από φρίκη. Κι όμως, οι Μεσολογγίτες πολεμάνε με λύσσα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Κιουταχής θωρεί αποσβωλομένος κι ο Ιμπραήμ δαγκώνει τα χείλια του από οργή.</div><div style="text-align: justify;">Η κόλαση είναι εδώ στη γη. Η κόλαση είναι στο Μεσολόγγι του Απρίλη του 1826. Η κόλαση.</div><div style="text-align: justify;">''Σε πήρα μπρε Μεσολόγγι, μα με νίκησες'', αναφώνησε ο Κιουταχής μόλις μπήκε στην Ιερή Πόλη.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η απελευθέρωση του Μεσολογγίου υπογράφηκε στις 2 Μαΐου του 1829.</div><div style="text-align: justify;">Το 1937 ανακηρύχθηκε ως Ιερή Πόλη.</div><div style="text-align: justify;">Μία τιμητική και ένδοξη διάκριση που καμία άλλη πόλη στον κόσμο δεν φέρει.</div><div style="text-align: justify;">Κι ο Διονύσιος Σολωμός αγναντεύοντας από τη Ζάκυνθο την αντάρα και το δέος του Μεσολογγίου έγραψε τον Ύμνο εις την Ελευθερία.</div><div style="text-align: justify;">Οι Μεσολογγίτες πεθαίνουν μα δεν προσκυνάνε.</div><div style="text-align: justify;">Και η πομπή του Σαββάτου, η αναπαράσταση της ανατίναξης και η πομπή της Κυριακής, δεν είναι γιορτές.</div><div style="text-align: justify;">Είναι μνημόσυνα.</div><div style="text-align: justify;">Ο αγώνας ήταν άνισος.</div><div style="text-align: justify;">Ήταν άνισος για τους οχτρούς.</div><div style="text-align: justify;">Γιατί εκείνοι ήταν πολύ ''λίγοι'' σε σχέση με εμάς.</div><div style="text-align: justify;">Πολύ ''λίγοι''.</div><div style="text-align: justify;">Και η ιστορία το έγραψε.</div><div style="text-align: justify;">Και ολάκερος ο ντουνιάς το έμαθε.</div><div style="text-align: justify;">Και η γης ήπιε το αίμα των νεκρών.</div><div style="text-align: justify;">Και οι νεκροί δοξάστηκαν ως Έλληνες.</div><div style="text-align: justify;">Γιατί αν είσαι τέτοιος Έλληνας είσαι και ήρωας.</div><div style="text-align: justify;">Μα καλύτερα απ' όλους το είπε ο Εθνικός μας ποιητής.</div><div style="text-align: justify;">''Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι''.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><a href="https://www.blogger.com/#">Λαμπρος Λιαπης.</a></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div> <br />
</div><span><!--more--></span><span><!--more--></span><span><!--more--></span><span><!--more--></span><span><!--more--></span><span><!--more--></span>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-62283900001494158072020-03-02T21:07:00.004+02:002021-06-30T15:40:43.646+03:00Ἐδῶ εἶναι Σύνορα! <div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-54bEJV6x0bg/Xl1UGOqyLnI/AAAAAAAADks/-OT5XY8_8hkuS4nWYzuhGIVmih2KBMIGwCLcBGAsYHQ/s1600/%25CE%25A3%25CF%258D%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-54bEJV6x0bg/Xl1UGOqyLnI/AAAAAAAADks/-OT5XY8_8hkuS4nWYzuhGIVmih2KBMIGwCLcBGAsYHQ/s640/%25CE%25A3%25CF%258D%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: start;">ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΟΡΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΞΕ ΓΕΛΑΣΕ - ΓΕΦΥΡΑ ΚΗΠΩΝ ΕΒΡΟΥ (</i><i style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://voreasmagazin.blogspot.gr/2013/06/blog-post_12.html?fbclid=IwAR08ogHytlQPo7LoqUPFkw2mVkDxzH6xVF1HJqQ9hYnEc6bdhfF8PRW12lE">voreas</a>)</i></div>
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /><br /><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"> Ἡ Γέφυρα Κήπων, 42 χλμ. ἀπὸ τὴν Ἀλεξανδρούπολη. Στὰ σύνορα Ἑλλάδας - Τουρκίας. Μεγάλη γέφυρα μήκους 800 μέτρων περνᾷ τὸν ποταμὸ Ἔβρο, καὶ βρίσκεται δύο περίπου χιλιόμετρα νοτιότερα ἀπὸ τὰ ἴχνη τῆς παλιᾶς Ρωμαϊκῆς γέφυρας, τῆς Ἐγνατίας ὁδοῦ. Ἡ μισὴ σύγχρονη γέφυρα ἀνήκει στὴν Ἑλλάδα, ἡ ἄλλη μισὴ στὴν Τουρκία. Ἀντικριστὰ κυματίζουν οἱ σημαῖες, ἡ γαλανόλευκη ἀπὸ τὴ μία, ἡ κόκκινη μὲ τὸ μισοφέγγαρο ἀπὸ τὴν ἄλλη. </span></div>
</span><div>
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><a name='more'></a><br /><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"> Ἡ Γέφυρα τῶν Κήπων πῆρε τὴν ὀνομασία της ἀπὸ τὸ διπλανὸ χωριό, Κήποι, τὸ τελευταῖο ποὺ περνᾷ ὁ ταξιδιώτης ποὺ ἐγκαταλείπει τὴ χώρα. Γέφυρα Ὑψάλων τὸ παλιό της ὄνομα, ἀπὸ τὰ Ὕψαλα, τὴ μικρὴ πολιτεία ποὺ φαίνεται ἀπέναντι μέσα στὴν τουρκικὴ ἐπικράτεια. Μὰ τοῦτο τὸ ὄνομα Ὕψαλα, καὶ ἡ πόλη ποὺ τὸ ἔχει, πόσο φορτισμένα εἶναι μὲ μνῆμες καὶ ἱστορία!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Γιατὶ τὰ Ὕψαλα δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὰ Κύψελα, τὴν παλιὰ πόλη τῶν Ὀδρυσῶν Θρακῶν ποὺ ὁ βασιλιάς τους Ἐβρυζέλμις τὴν ἔκαμε πρωτεύουσα του, τὸ 386 π.Χ.. Ἀγαπημένη πόλη τῶν διαδόχων του, Κότυ τοῦ Α' καὶ Κερσοβλέπτη γνώρισε μεγάλη ἄνθιση ποὺ φαίνεται καὶ ἀπὸ τὰ νομίσματα της ποὺ ἔχουν διασωθεῖ. Μεγάλος σταθμὸς ἀργότερα τῆς περίφημης Ἐγνατίας ὁδοῦ, εἶναι μία ἀπ' τὶς πολλὲς πόλεις τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης ποὺ κρατοῦν τὶς ἑλληνικὲς μνῆμες.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div></span><span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"> Στὴ γέφυρα τῶν Κήπων, οἱ Εὔζωνες δηλώνουν μὲ τὴν παρουσία τους τὴν ἀποφασιστικότητά τους νὰ προστατέψουν τὴν ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία καὶ τὴν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς πατρίδας μας.</div></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Τὸ ἀγέρωχο παρουσιαστικό τους, ἡ στολή τους μὲ τὸ πλῆθος συμβολισμῶν λαογραφικοῦ καὶ ὀρθόδοξου χαρακτῆρα, ἡ δύσκολη ἐκπαίδευση, τὰ συναισθήματά τους καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ λαμπρὴ καὶ ἔνδοξη πολεμικὴ δράση τους στοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους, ὑπῆρξε καταλυτικὴ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ λάβουν στὴ συνείδηση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ τὴν εἰκόνα ἡρώων.</span></div></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ἡ ἔντονη δράση τους καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ὑπόλοιπων ἔνοπλων συγκρούσεων τοῦ 20οῦ αἰ. στὶς ὁποῖες ἐνεπλάκη ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς (Μικρασιατικὴ Ἐκστρατεία, Πρῶτος καὶ Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος), τοὺς κατέστησαν σύμβολο γενναιότητας καὶ δόξας τοῦ στρατοῦ μας.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div><span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><br /></span></div>
<span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><i>Φωτογραφία: ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΟΡΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΞΕ ΓΕΛΑΣΕ-ΓΕΦΥΡΑ ΚΗΠΩΝ ΕΒΡΟΥ <br />ἀπὸ Βορέα --> <a href="http://voreasmagazin.blogspot.gr/2013/06/blog-post_12.html?fbclid=IwAR08ogHytlQPo7LoqUPFkw2mVkDxzH6xVF1HJqQ9hYnEc6bdhfF8PRW12lE">http://voreasmagazin.blogspot.gr/2013/06/blog-post_12.html</a><br />Πληροφορίες ἀπὸ </i></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><i><a href="http://visitevros.weebly.com/?fbclid=IwAR0Fjb-kH1qbviYaq9kh43hTUs5iLvwGFDP__dvDVvGETUiy6F7UNBUHROw">http://visitevros.weebly.com/</a></i></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span face="Arial, Helvetica, sans-serif"><a href="https://www.evros24.gr/eyzones-150-chronia-symvolo-ellinikis-leventias-gennaiotitas-kai-doxas/" target="_blank"><i>https://www.evros24.gr//</i></a><br /></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><i><br /></i><div>
<br /></div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-55660244409002271262019-12-30T19:06:00.002+02:002023-02-28T23:39:39.910+02:00Πρωτοχρονιὰ στὸ Μέτωπο...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-5j129vlEf6I/Xgosr0XX_nI/AAAAAAAADj0/YUmesRw4q8oKUl9uqPmtfff9TgzKIS7KACLcBGAsYHQ/s1600/1941.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1123" data-original-width="804" height="834" src="https://1.bp.blogspot.com/-5j129vlEf6I/Xgosr0XX_nI/AAAAAAAADj0/YUmesRw4q8oKUl9uqPmtfff9TgzKIS7KACLcBGAsYHQ/w597-h834/1941.jpg" width="597" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /><br /><span style="font-size: medium;">Ἐφημερίς Βραδυνή, Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 1940<br />ΒΟΡΕΙΟΣ ΤΟΜΕΥΣ, τέλη Δεκεμβρίου. (Τοῦ πολεμικοῦ ἀνταποκριτοῦ μας κ. Κώστα Ἀθανάτου).<br /><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- Πόση διαφορά στὴ ζωὴ τῶν ἀτόμων καὶ τῶν ἐθνῶν ἀπὸ χρονιὰ σὲ χρονιά…Εἶνε βράδυ ποὺ σᾶς γράφω, ἕνα βράδυ ριγηλό -ἡ ψύχρα μᾶς περονιάζει ὥς τὸ κόκκαλο – πλάι σ’ ἀναμμένα κούτσουρα ποὺ τρίζουν ρίχνοντας τὶς κόκκινες ἀνταύγειες τῆς φωτιᾶς τους στὸ παγερὸ ἄσπρο στρωσίδι τοῦ χιονιοῦ. Μακρυὰ πολύ, ψηλά πολύ, ἀπάνω στὰ δίχως ὄνομα βουνά. Ἕνα ἀπὸ τὰ ὕστερα βράδυα ποὺ τὸ 1940 μᾶς ἀποχαιρετάει μαζεύοντας τὰ μπαγκάζια του. …[…]…</span></div>
<a name='more'></a><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ γέρω Ἅη Βασίλης τοῦ θρύλου φορεῖ ἐφέτος χακί, κυλόττες καὶ μπόττες καὶ προελαύνει ἀντὶ νὰ ὁδοιπορεῖ ἁπλῶς. (Πόσους καὶ πόσους ἔτυχε νὰ συναντήσω ἀσπρομάλληδες πολεμιστὲς στὸν δρόμο μου). Μὲ τὸ ντουφέκι στὸ χέρι, καὶ στὸν ὥμο τὸν γυλιό, ἐπιστρατευμένος, πρέπει νὰ κοπιάσῃ ἐξαιρετικὰ γιὰ νὰ μᾶς ἀνακαλύψῃ στὰ καινούργια λημέρια μας. Ἀντὶ γιὰ δέντρο ἐορτάσιμο μὲ πολύχρωμα ἡλεκτρικὰ λαμπιόνια στὴ ζεστοκοπημένη σάλα του σπιτιοῦ μας μὲ τὰ παχειὰ χαλιὰ καὶ τ’ ἀθῷα γέλια τῶν παιδιῶν γύρω ἀπὸ τὰ διασκεδαστικὰ παιχνιδάκια τους, ἔχουμε μπροστά μας τὰ φυσικὰ γιγάντια ἔλατα τῶν ὀροσειρῶν στολισμένα μὲ τὸ ἀτόφιο ἀφράτο χιόνι βαρειὰ ἀκουμπισμένο στὸ κάθε τους πλατὺ κλαρί. Οἱ σχηματισμένοι κρεμαστοὶ σταλακτίτες λάμπουν στὴν ἐπαφή τους μὲ τὶς ἀκτῖνες τοῦ φεγγαριοῦ σὰν πούλιες. Κι ἀντὶ γιὰ κρότους ἀπὸ ροκάνες, βουϊζει τὸ κανόνι στὴ γεμάτη ἀλήθεια καὶ δύναμι κάθε μια του ἀντήχησι. …[…]…</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Κυτταζόμαστε στὴ μορφὴ ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλο καὶ δὲν νοιώθουμε παρὰ παλμοὺς ἀλληλεγγύης ὅλοι μας.Δὲν ἀποτελοῦμε στὸ στρατόπεδο παρὰ μιὰ ἀπέραντη φιλικὴ κοινότητα. Ἐχθρὸς γιὰ κανένα μας δὲν εἶναι ἄλλος παρὰ ὁ κοινὸς ἐχθρὸς ὅλων μας. Ἀπέναντί του παρατασσόμεθα σὰν ἕνα σῶμα καὶ μιὰ ψυχή. Μᾶς ἐνώνουν σφιχτὰ ἀγκαλιασμένους ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος. Ἔτσι μονάχα προχωροῦν πρὸς τὸ πεπρωμένο τους οἱ Λαοί. Μὲ τὴν αὐτοθυσία… παλληκαρίσια στὸν ἱερὸ βωμό. …[…]…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ νέος χρόνος μᾶς ἔρχεται κατάφορτος ἀπὸ τὰ δῶρα του. Ὡπλισμένοι, ξαγρυπνοῦμε στὸ χιόνι γιὰ τὴν ὑποδοχή του. Τοῦ τραγουδᾶμε τὰ κάλανδα· ἄκου στὴ βραδυνὴ ἡσυχία τοῦ βουνοῦ πῶς ξεχωρίζει ἡ βραχνὴ φωνὴ τῶν φαντάρων, ποὔχουν στήσει τὸ ἡρωικό τους γλέντι σὲ κάποια σκηνή:</span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq"><span style="font-size: medium;">
«κι’ ἄν πεθάνω μέσ’ στὴ μάχη…»</span></blockquote>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Εἶναι ἡ στερεότυπη ἐπωδὸς τῆς περιφρονήσεως πρὸς τὴν ζωή, τῆς τόλμης, ἡ ἐγγύησις γιὰ τὴν ἀπόκτησι μιᾶς ζωῆς καλλίτερης ἀπὸ τὴ χθεσινή. Μονάχα ὅποιος δὲν δειλιάζει γιὰ τὴ ζωή του μπορεῖ νὰ τὴν κερδίσῃ ἀνυψωμένη στ’ ἀνώτερο ἐπίπεδο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ καινούργιος χρόνος ποὺ ζυγώνει περισσότερο βουτῶντας στὰ χιόνια ὥς τὸ γόνατο, θὰ μᾶς βρῇ ἐφέτος ἀλλοιώτικους, ὅπως βρίσκουμε καὶ ἐμεῖς τὸν ἴδιο τὸν ἐαυτό μας. Θὰ τρίψῃ τὰ μάτια του ἀπὸ εὐχάριστη κατάπληξι στὴν ἀρχή, μὴ πιστεύοντας σ’ ὅ,τι βλέπει, καὶ κατόπιν θὰ πέσῃ ἀπάνω μας νὰ μᾶς φιλήσῃ σταυρωτὰ στὰ μάγουλα καὶ θὰ κάτσῃ διπλοπόδι στὴν ἀναμμένη φωτιά μας νὰ ζεσταθῇ καὶ νὰ εὐφραίνεται, ἀκούοντας τὸ βαρὺ κανόνι, ποὺ σὲ κάθε γδοῦπο του θὰ τοῦ ἐξηγῇ τὸ πῶς καὶ τὸ γιατί…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: medium;">
ΚΩΣΤΑΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ<br /></span><br /><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><i>Προέλευση ἐφημερίδος:<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 11pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><i>Βιβλιοθήκη τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EN-US"><a href="https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=47354&seg=47887" target="_blank">https<span lang="EL">://</span>srv<span lang="EL">-</span>web<span lang="EL">1.</span>parliament<span lang="EL">.</span>gr<span lang="EL">/</span>display<span lang="EL">_</span>doc<span lang="EL">.</span>asp<span lang="EL">?</span>item<span lang="EL">=47354&</span>seg<span lang="EL">=47887</span></a></span> σελ. 677<o:p></o:p></i></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-18871529264423417962019-09-17T16:31:00.001+03:002023-03-01T00:01:36.786+02:00Βόρειος Ἤπειρος...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-9kZzclGQmmw/XYDci0S2G9I/AAAAAAAADhc/kOUrn8FlCfYKMyQTlUf3rSOxyHF1oj3nACLcBGAsYHQ/s1600/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1038" data-original-width="984" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-9kZzclGQmmw/XYDci0S2G9I/AAAAAAAADhc/kOUrn8FlCfYKMyQTlUf3rSOxyHF1oj3nACLcBGAsYHQ/s640/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" width="606" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /><br /><span style="font-size: medium;">Τοῦ ΔΗΜ. ΑΓΓ. ΜΑΡΜΑΡΑ, δικηγόρου<br /><br />«ἀκόμ’ αὐτὴ τὴν ἄνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες…»<br /><br /><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Μᾶς βρῆκε ἐνωμένους ὅλους τοὺς Ἕλληνες ἐκεῖνο τὸ ἀξέχαστο φθινόπωρο τοῦ ’40 στὴ Μεγάλη τοῦ Ἔθνους μας προσπάθεια γιὰ τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια. Καὶ σκόρπισε γιὰ μίαν ἀκόμη φορὰ ἡ παρουσία τοῦ Στρατοῦ μας ἐκεῖ ἐπάνω (παιδιὰ τῆς ἀθάνατης Ἑλλάδας μας μὲ τὴν μεγάλη καρδιὰ καὶ τὰ μεγάλα ἰδανικὰ) τὴν κρυφὴν ἐλπίδα καὶ γλυκειὰ ἀπαντοχὴ σὲ τόσους σκλάβους ἀδελφοὺς ποῦ χρόνια καὶ χρόνια ζούσανε μὲ τ’ ὄνειρο τοῦ πηγαιμοῦ μας. Καὶ σὰν μᾶς εἶδαν πίστεψαν πῶς ἔκλεισε ὁ κῦκλος τῶν ὡρῶν τῆς μαύρης νύχτας τῆς σκλαβιᾶς, καὶ νἆτες πιὰ ἀπὸ κοντὰ τοῦ Λυτρωμοῦ καὶ τῆς χαρᾶς οἱ ὥρες.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Πρόχειρες μολυβιὲς ριγμένες σ’ ἕνα σημειωματάριο, ξαναγυρίζουνε στὴ μνήμη μου τοπεῖα ἱερὰ, ὀνόματα, σκηνές, μοῦ ξαναζωντανεύουν, στιγμὴ πρὸς στιγμή, ἕξη μῆνες ἐθνικοῦ, μὰ καὶ βαθειὰ ἀνθρώπινου παλμοῦ, μῆνες ζωῆς γιὰ ὅλους μας ἐντατικῆς, ὥρες, τὶς πιὸ ὡραῖες τῆς ζωῆς μου. Μέτσοβο – Γιάννενα – Καλπάκι – Πωγωνιανή – Κεράσοβο – Λιμπόχοβο - Ἀργυρόκαστρο. Πόλεις καὶ τοπεῖα, ποῦ ἔγραψαν τὸν θρύλλο, ποῦ γίναν μὲ τὴν ὕπαρξή μας ἕνα. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἀργυρόκαστρο. Σὲ εἶδα καὶ σὲ ἔζησα σπιθαμὴ πρὸς σπιθαμή. Στὶς ὁλοκάθαρες αὐλές σου κάθησα καὶ κουβέντιασα μὲ ἀσπρισμένους γέρους καὶ μὲ βλαστάρια τῆς φυλῆς μας, γιὰ τῆς σκλαβιᾶς τὰ βάσανα, γιὰ κείνους ποὔπερναν τὰ μάτια τους καὶ φεῦγαν γιὰ τὰ ξένα, τὴν βία μὴ ἀντέχοντας, ἔτσι ποῦ ὁ ἐχθρὸς νὰ λέει πῶς εἶνε σήμερα οἱ Ἕλληνες λιγότεροι, γιὰ τὰ σχολεῖα τὰ Ἑλληνικά, ποῦ χρόνια τώρα ἔκλεισαν τὶς πόρτες τους ὁλότελα.</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὰ βήματά μου μ’ ἔφεραν ὡς τὸ Νεκροταφεῖο σου κι’ εἶδα τὰ πανάρχαια τὰ μνήματα, μὲ τὶς Ἑλληνικὲς ἐπιγραφὲς στὶς πλάκες τους ἐπάνω. (Πόσες γενειὲς ἑλληνικές, ποῦ σβύσαν μὲ τὴν ἀπαντοχὴ τοῦ λυτρωμοῦ, ποῦ ὅλο ἀργοῦσε νἄρθη…).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-kJt0CcGCuHc/XYDdw7kIX8I/AAAAAAAADho/siJs150F98ApUHwwqQcT4XhZJ5ETQv3QgCLcBGAsYHQ/s1600/%25CE%259C%25CE%25AC%25CF%2587%25CE%25B7%2B%25CE%2591%25CF%2581%25CE%25B3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1352" height="472" src="https://1.bp.blogspot.com/-kJt0CcGCuHc/XYDdw7kIX8I/AAAAAAAADho/siJs150F98ApUHwwqQcT4XhZJ5ETQv3QgCLcBGAsYHQ/s640/%25CE%259C%25CE%25AC%25CF%2587%25CE%25B7%2B%25CE%2591%25CF%2581%25CE%25B3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἀχιλλέα τοῦ Γρηγόρη, παιδὶ δεκάχρονο μὲ τὰ πανέξυπνα μάτια (δὲν θὰ σοῦ γράψω τὸ ἐπώνυμο, γιατί – ποιὸς ξέρει - ἴσως καὶ παραπέση αὐτὸ τὸ σημείωμα καὶ σὲ χρειάζεται ἡ Μάννα Ἑλλάδα ποῦ ἀγάπησες στὰ παιδικά σου ὄνειρα) σοῦ τ’ ὤταξα κεῖνο τὸ βροχερό, τὸ πένθιμο πρωΐ ποῦ φεύγαμε οἱ νικημένοι νικηταὶ τὴν ὧρα π’οὔκλαιγες καὶ ἔκλαιγα τὰ ἐθνικά μας ὄνειρα ποῦ λέγαμε πῶς πρόσκαιρα ἔσβυναν, σοῦ τ’ ὤταξα πῶς κάποια μέρα θὰ γυρίζαμε. (Ἀλλοίμονο, ἂν τῆς Ἑλλάδας μας ἡ Μοῖρα κι’ ἄλλων ἡ θέληση μᾶς κάμουν ν’ἀθετήσουμε τὸ τάμμα μας…). Νὰ σὲ ξεχάσω, ὅπως καὶ ὅλην ἐκείνη τὴν ποτισμένη μὲ αἶμα Ἑλληνικὴ γωνειά, ὡς τὴν στερνή μου στιγμὴ μοῦ εἶν’ ἀδύνατο. Μ’ οὕδωσες τόση συγκίνηση ὅταν μὲ σφιχταγκάλιασες, σὰν ἀνέβαινα ἀπὸ τοὺς στρατῶνες πρὸς τὴν πόλη περνῶντας ἀπὸ τὴν πόλη τοῦ σπιτιοῦ σας, καὶ μοῦπες τὸ «καλῶς ἦρθες»! Κι’ ὅταν μετὰ ποῦ γνωριστήκαμε μοῦ διηγόσουν μὲ τὰ Ἑλληνικά σου ποῦ εἶχαν ξένη προφορὰ (πόση προσπάθεια νὰ μὴν τὰ λαθέψης!) τὸ πῶς ἡ μάννα σου τὶς νύχτες ἐμάζευε κρυφὰ τὰ Ἑλληνόπουλα τῆς γειτονιᾶς γιὰ νὰ σᾶς μαθαίνῃ τὴ γλῶσσα ποῦ τῆς ἔμαθε κι’ ἡ μάννα ἐκείνης ( ἦταν ἔγκλημα νὰ ἔχουν πιὰ σχολεῖα οἱ Ἑλληνικὲς Κοινότητες!) πῶς ν’ἄξερες ποῦ μ’ἔκανες νὰ ζῶ σελίδες τῆς Ἱστορίας τῆς Φυλῆς μας. </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Φοβοῦμαι, Ἀχιλλέα, πῶς δὲν θὰ κρατήσουμε τὸ λόγο μας. Λένε πῶς εἶνε ἐπουσιῶδες ζήτημα τὸ νὰ θέλουμε νὰ κρατήσουμε τὴν ὑπόσχεση ποῦ δώσαμε σὲ ὅλους σας. Ἔτσι τὸ λένε. Τόσες ἐλπίδες αἰώνων, δικές σας καὶ δικές μας, δὲν ἦταν τίποτε! Τόσα κορμιὰ καὶ τόσο αἷμα π’ἀφίσαμε γιὰ συντροφιά σας στὴ σκλαβιὰ -ἐγγύηση πῶς θὰ γυρίζαμε κάποιαν αὐγὴ- «ζήταμα δευτερεύον» λέει… Μὰ ὅσοι ζήσαμε τὴ χαρά σας καὶ τὸ Δρᾶμα σας, καὶ ξέρουμε καὶ τὴν κρυφὴ λαχτάρα σας, ἐλπίζουμε ἀκόμη. Δὲν θέλουμε οὔτε στὸν ἑαυτό μας νὰ ὁμολογήσουμε πῶς σ’ ὅλον τὸν πλανήτη βασίλεψε ἡ ἀδικία. Καὶ περιμένουμε τὸ φῶς, τὸ λυτρωμό σας…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<i><span style="font-size: medium;"><br />ΔΗΜ. ΑΓΓ. ΜΑΡΜΑΡΑΣ<br />ΕΥΒΟΪΚΟΣ ΚΗΡΥΞ, ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ<br />Ἔτος 1ον, Ἀρ. Φύλλου 23, Χαλκίς. 2 Νοεμβρίου 1946<br />Γ.Α.Κ., Ἀρχεῖα Ν. Εὐβοῖας.</span></i><div>
<i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i><div>
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/e5ji_XmjPBs/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/e5ji_XmjPBs?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<i><br /></i><div>
<i><br /></i></div>
<div>
<i><b>Ἐπιμέλεια κειμένου & φωτογραφιῶν</b></i></div>
<div>
<i><a href="http://anihneftes.blogspot.com/" target="_blank"><b>Χλόη</b></a></i></div>
</div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-44116487543416836812019-08-27T16:38:00.002+03:002023-03-01T00:04:20.479+02:00Τὸ Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-r6JeTiSpcHk/XWUnMlo2ZoI/AAAAAAAADew/OHrIv3Bl5AIH_3VNTRJ5KkNzQ_NBxc_lgCPcBGAYYCw/s1600/hitler-stalin.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="516" data-original-width="1050" height="314" src="https://1.bp.blogspot.com/-r6JeTiSpcHk/XWUnMlo2ZoI/AAAAAAAADew/OHrIv3Bl5AIH_3VNTRJ5KkNzQ_NBxc_lgCPcBGAYYCw/s640/hitler-stalin.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«Τὴν Τετάρτη 23 Αὐγούστου 1939, ὁ Ὑπουργὸς τῶν Ἐξωτερικῶν τοῦ Ράϊχ θὰ φθάσῃ στὴν Μόσχα γιὰ νὰ φέρῃ εἰς πέρας τὶς διαπραγματεύσεις» ἀνακοινώθηκε ἀπὸ τὸν Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ τοῦ Βερολίνου στὶς 21 Αὐγούστου 1939. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ εἴδησι ἔπεσε σὰν βόμβα προκαλῶντας ἀναταραχὴ καὶ διπλωματικὰ ἐπεισόδια, ἐνῷ οἱ κομμουνιστὲς ὅλης τῆς Εὐρώπης δυσκολεύονταν νὰ πιστέψουν στὴν εἴδησι. Αὐτὴ ἡ προοδευτικὴ προσέγγισις ἀνάμεσα στὸν Χίτλερ καὶ τὸν Στάλιν, κυριολεκτικὰ κάτω ἀπὸ τὴν μύτη τῶν Τσάμπερλαιν καὶ Νταλαντιέ (Ἄγγλου καὶ Γάλλου Πρωθυπουργοῦ ἀντίστοιχα) θὰ μποροῦσε νὰ εἶχε ἀποφευχθῇ ἂν οἱ πολιτικοὶ ἡγέτες τῆς Δύσεως, δὲν διέπραταν πλήθος σφαλμάτων ὑπολογισμοῦ μὲ ὑποχωρήσεις στὶς γερμανικὲς ἀπαιτήσεις (πολιτικὴ κατευνασμοῦ).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-tjfhZwlSzwo/XWUoE-6CW6I/AAAAAAAADe4/ICtXkiWpW-gVEr-SumdUbvqcEj0iUVsZwCLcBGAs/s1600/%25CE%259D%25CE%2595%25CE%259F%25CE%259B%25CE%259F%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A3%2B%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%25A1%25CE%25A9%25CE%259D%2B%25CE%259C%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2584%25CF%2589%25CF%2586.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="569" data-original-width="1175" height="307" src="https://1.bp.blogspot.com/-tjfhZwlSzwo/XWUoE-6CW6I/AAAAAAAADe4/ICtXkiWpW-gVEr-SumdUbvqcEj0iUVsZwCLcBGAs/s640/%25CE%259D%25CE%2595%25CE%259F%25CE%259B%25CE%259F%25CE%2593%25CE%259F%25CE%25A3%2B%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%25A1%25CE%25A9%25CE%259D%2B%25CE%259C%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2584%25CF%2589%25CF%2586.png" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"> Μετὰ τὴν κατοχὴ τῆς Πράγας ἀπὸ τὴν Βέρμαχτ, ὁ Στάλιν αἰσθάνθηκε νὰ πλησιάζῃ ἡ ἀπειλητικὴ πνοὴ τῆς γερμανικῆς παντοδυναμίας. Οἱ Ἀγγλο-Γάλλοι καθυστέρησαν νὰ προτείνουν συμφωνία στὴν Σοβιετικὴ Ἔνωση ὥστε νὰ ἐνισχύσουν τὸ στρατόπεδο ἐναντίον τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας καὶ ὅταν στὶς 27 Μαΐου 1939, ἀποφάσισαν τὴν διεξαγωγὴ προκαταρκτικῶν συνεννοήσεων, ἡ κυβέρνησις τῆς ΕΣΣΔ εἶχε ἤδη ξεκινήσει συνεννοήσεις στρατιωτικῆς συμμαχίας μὲ τὴν Γερμανία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἤδη, ἀπὸ τὶς 3 Μαΐου ὁ Ἑβραῖος Λιτβίνωφ εἶχε παραχωρήσῃ τὴν θέσι του στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, στὸν Μολότωφ, πιὸ ὑποτεταγμένο στὸν Στάλιν καὶ ἀναμφισβήτητα περισσότερο κατάλληλο γιὰ τὴν σύναψι καρποφόρων σχέσεων μὲ ἕνα ἄγρια ἀντισημιτικὸ κράτος ὅπως ἡ ναζιστικὴ Γερμανία. Οἱ ναζὶ ἡγέτες εἶχαν χαμηλώσει τὸν τόνο τῆς ἀντικομμουνιστικῆς προπαγάνδας τους καὶ ταυτόχρονα οἱ Γερμανοὶ ἔδειχναν ζωηρὸ ἐνδιαφέρον γιὰ ἀνάληψι σὲ εὐρεῖα κλίμακα τῶν ἐμπορικῶν σχέσεων ἀνάμεσα στὶς δύο χῶρες. Μὴν ξεχνᾶμε ἐπίσης ὅτι τὸ σοβιετικὸ σύστημα ἦταν ἐξ ἴσου ἀπομακρυσμένο ἀπὸ τὶς δυτικὲς δημοκρατίες ὅσο καὶ ἀπὸ τὸν ναζιστικὸ ὁλοκληρωτισμό· μόνο ποὺ μαζί του εἶχε ὁρισμένα κοινὰ σημεῖα. Ἐπίσης ὁ Φύρερ εἶχε ὁρίσει τὴν ἡμερομηνία ἐπιθέσεως στὴν Πολωνία στὰ τέλη Αὐγούστου καὶ βιαζόταν νὰ καλύψῃ τὰ νῶτα του μὲ μία σοβιετικὴ οὐδετερότητα ἡ ὁποία θὰ ἀπέκλειε τὴν πιθανότητα σοβιετικῆς παρέμβασης ἐνῷ ἡ Πολωνία, εἶχε ἐξασφαλίσει ἐγγυήσεις ἀπὸ τὴν Μεγάλη Βρετανία καὶ τὴν Γαλλία ὅτι θὰ τὴν ὑποστήριζαν στρατιωτικά, ἂν δεχόταν ἐπίθεσι ἀπὸ τὴν Γερμανία.</span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span face=""arial unicode ms" , "sans-serif"" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-KIyurKWy07U/XWUouUsxqZI/AAAAAAAADfA/WGZ_8_D8cTk9Fr7ioiPdxo1vsvCOQ_q1QCLcBGAs/s1600/MolotovRibbentropStalin.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1303" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-KIyurKWy07U/XWUouUsxqZI/AAAAAAAADfA/WGZ_8_D8cTk9Fr7ioiPdxo1vsvCOQ_q1QCLcBGAs/s640/MolotovRibbentropStalin.jpg" width="520" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""arial unicode ms" , "sans-serif"" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὶς 15 Αὐγούστου ὁ Ρίμπεντροπ διαμήνυσε στὸν Μολότωφ τὸ ἐπεῖγον «μιὰς ἄμεσου ἀποσαφηνίσεως» μὲ τὸν σκοπὸ τῆς «ἐγκαίρου διευθετήσεως τῶν ἐδαφικῶν προβλημάτων τῆς Ἀνατολικῆς Εὐρώπης». Μὲ τὸν ἔμεσο αὐτὸν τρόπο ἡ σοβιετικὴ κυβέρνησις εἰδοποιεῖτο γιὰ τὸν ἐπικείμενο διαμελισμὸ τῆς Πολωνίας καὶ ἐδέχετο πρόσκλησι νὰ λάβῃ μέρος στὴν λεηλασία. Ἡ Σοβιετικὴ κυβέρνησις ἀπαιτοῦσε ἕνα σύμφωνο μὴ ἐπιθέσεως, μία μερίδα ἀπὸ τὴν Πολωνία, ἐλευθερία δράσεως στὰ κράτη τῆς Βαλτικῆς καὶ τὴν μεσολάβησι τοῦ Βερολίνου γιὰ τὴν διακοπὴ συνοριακῶν ἐπεισοδίων μὲ τὴν Ἰαπωνία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὶς 23 Αὐγούστου ὁ Ρίμπεντροπ, ἐπὶ κεφαλῆς μιᾶς πολυάριθμης γερμανικῆς ἀντιπροσωπείας, μετέβη στό Κρεμλῖνο, ὅπου τὸν ἀνέμεναν ὁ Στάλιν καὶ ὁ Μολότωφ. Τὴν ὑποστήριξι τῆς ΕΣΣΔ, ποὺ οἱ Δυτικοὶ δὲν εἶχαν κατορθώσει νὰ ἐπιτύχουν στὴν διάρκεια πολυμήνων διαπραγματεύσεων, ἐξασφάλισε ὁ Ρίμπεντροπ καταβάλλοντας φυσικὰ τὸ τίμημα ποὺ εἶχε ζητηθῆ. Ὁ Στάλιν καὶ ὁ Μολότωφ ἀπαίτησαν νὰ συνοδεύσῃ τὸ σύμφωνο μὴ ἐπιθέσεως ἕνα «εἰδικὸ μυστικὸ πρωτόκολλο» ποὺ θὰ διαιροῦσε τὴν ἀνατολικὴ Εὐρώπη σὲ δύο ζῶνες ἐπιρροῆς. Τὸ πρωτόκολλο ὅριζε τὰ ἀκόλουθα: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«1. – Σὲ περίπτωσι ἐδαφικῶν καὶ πολιτικῶν μεταβολῶν στὰ ἐδάφη ποὺ ἀνήκουν στὰ βαλτικὰ κράτη (Φινλανδία, Ἐσθονία, Λεττονία καὶ Λιθουανία), τὰ βόρεια σύνορα τῆς Λιθουανίας θὰ ἀντιπροσωπεύουν τὴν διαχωριστικὴ γραμμὴ τῶν ἀντιστοίχων ζωνῶν ἐπιρροῆς τῆς Γερμανίας καὶ τῆς ΕΣΣΔ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
2. – Σὲ περίπτωσι ἐδαφικῶν καὶ πολιτικῶν μεταβολῶν στὰ ἐδάφη ποὺ ἀνήκουν στὸ πολωνικὸ κράτος, οἱ σφαίρες ἐπιρροῆς τῆς Γερμανίας καὶ τῆς ΕΣΣΔ θὰ ὁρίζωνται κατὰ προσέγγισιν ὰπὸ τὴν γραμμὴ τῶν ποταμῶν Νάρεφ, Βιστούλα καὶ Σάν. Μόνο ἐπὶ τῇ βάσει τῶν μελλοντικῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων θὰ εἶναι δυνατὸν ν' ἀποφασισθῇ κατὰ πόσον τὰ συμφέροντα τῶν δυὸ μερῶν καθιστοῦν ἐπιθυμητὴ τὴν διατήρησι ἑνὸς ἀνεξαρτήτου πολωνικοῦ κράτους. 'Ὁπωσδήποτε οἱ δυό κυβερνήσεις θὰ λύσουν αὐτὸ τὸ θέμα μὲ μιὰ φιλικὴ συνεννόησι».</span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-E_ec_CECv_0/XWUpA8OBhGI/AAAAAAAADfI/rim7cXUI6oU2VKXvZNonCayXpF_jKrkxACLcBGAs/s1600/snyder_1-120309.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="824" data-original-width="630" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-E_ec_CECv_0/XWUpA8OBhGI/AAAAAAAADfI/rim7cXUI6oU2VKXvZNonCayXpF_jKrkxACLcBGAs/s640/snyder_1-120309.jpg" width="488" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""arial unicode ms" , "sans-serif"" style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><br /></span></span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στοὺς ὁπαδούς τοῦ διεθνοῦς κομμουνισμοῦ, ποὺ ἐξακολουθοῦσαν νὰ πιστεύουν στὸ δικαίωμα τῆς αὐτοδιαθέσεως τῶν λαῶν, ὁ Στάλιν δὲν μποροῦσε νὰ ἀποκαλύψῃ ξαφνικὰ τὴν φρικτὴ ἀλήθεια. Αὐτὴ ἦταν ἡ αἰτία ποὺ τὸ πρωτόκολλο τελείωνε μὲ τὴν ἀκόλουθη φράση: «Τὸ παρὸν πρωτόκολλο θὰ τηρηθῇ ἀπολύτως μυστικὸ καὶ ἀπὸ τὰ δύο μέρη…».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ Γερμανία ἔλαβε σὲ ἀντάλλαγμα τὴν ἐγγύηση ὅτι ἡ ΕΣΣΔ δὲν θὰ βοηθοῦσε τὴν Γαλλία καὶ τὴν Ἀγγλία σὲ περίπτωσι ποὺ οἱ χῶρες αὐτὲς ἀπεφάσιζαν νὰ ἐπέμβουν στὸ πλευρὸ τῆς Πολωνίας. Οἱ διάφοροι ὅμως ὅροι τοῦ συμφώνου καθόριζαν ὅτι δὲν ἐπρόκειτο γιὰ μία ἁπλὴ παθητικὴ οὐδετερότητα. Ἡ Ρωσία ἦταν ὑποχρεωμένη νὰ προμηθεύῃ σιτάρι, πετρέλαιο, σπάνια μέταλλα καὶ κάθε τὶ ποὺ θὰ ἐπέτρεπε στὴν Γερμανία νὰ ἀποφύγῃ τὶς ὀλέθριες συνέπειες ἑνὸς θαλάσσιου ἀποκλεισμοῦ ἐκ μέρους τῆς Ἀγγλίας.</span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Ljp3PCzJLSY/XWUpMl2R_TI/AAAAAAAADfM/a48GX5viNr8SOY4Wkm98Poo_DdahMHkKwCLcBGAs/s1600/Honeymoon.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1038" data-original-width="1268" height="522" src="https://1.bp.blogspot.com/-Ljp3PCzJLSY/XWUpMl2R_TI/AAAAAAAADfM/a48GX5viNr8SOY4Wkm98Poo_DdahMHkKwCLcBGAs/s640/Honeymoon.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"> Τὸ σύμφωνο αὐτὸ καθεαυτὸ ἦταν τέτοιο, ὥστε νὰ ἀναστατώσῃ τὶς ψυχὲς τῶν Εὐρωπαίων κομμουνιστῶν πού έπί χρόνια ἄκουγαν ὅτι ὁ ναζισμὸς καὶ ὁ φασισμὸς ἦταν οἱ ὁρκισμένοι ἐχθροὶ τοῦ προλεταριάτου. Ἡ ἀπογοήτευσις ὑπῆρξε σκληρή!</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἔτσι, κατὰ τὴν πρώτη φάσι τοῦ πολέμου, ἡ Σοβιετικὴ Ἔνωση διευκόλυνε τὴν προέλασι τῆς Βέρμαχτ στὴν Πολωνία ἐκπέμποντας ραδιοφωνικὰ σήματα στὰ γερμανικὰ βομβαρδιστικὰ καὶ θέτοντας τοὺς λιμένες της στὴν Βαλτικὴ καὶ στὸν Εἰρηνικὸ στὴν διάθεσι τῶν γερμανικῶν ὑποβρυχίων καὶ πλοίων ποὺ εἶχαν ἀνάγκη ἀνεφοδιασμοῦ καὶ ἐπισκευῶν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""arial unicode ms" , sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""arial unicode ms" , sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span face=""arial unicode ms" , sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><br /></span></div>
<div>
<span face=""arial unicode ms" , sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 18.4px;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-GwbKVrfXQr0/XWUptDD1SGI/AAAAAAAADfc/v18vfAO7Ti4kpA-aDesOd7eaXnQOJb59ACLcBGAs/s1600/%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD%2B%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="346" data-original-width="960" height="230" src="https://1.bp.blogspot.com/-GwbKVrfXQr0/XWUptDD1SGI/AAAAAAAADfc/v18vfAO7Ti4kpA-aDesOd7eaXnQOJb59ACLcBGAs/s640/%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD%2B%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1.png" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ἄρχισε στὶς 04.45' τὸ πρωὶ τῆς 1ης Σεπτεμβρίου 1939, ὅταν ὁ γερμανικὸς στρατὸς εἰσέβαλλε στὴν Πολωνία. Στὶς 17 Σεπτεμβρίου, οἱ Πολωνοὶ δέχτηκαν καὶ τὴν ἐπίθεσι τοῦ Κόκκινου Στρατοῦ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὰ πρῶτα σοβιετικὰ πρωτότυπα τῆς Συνθήκης μεταξὺ τῆς ΕΣΣΔ καὶ τῆς Γερμανίας καθῶς καὶ τὸ μυστικὸ συμπληρωματικὸ πρωτόκολλο, δημοσιεύθηκαν γιὰ πρώτη φορά στὶς 31 Μαΐου 2019. Προηγουμένως, μόνο οἱ φωτοτυπίες τῶν γερμανικῶν πρωτοτύπων τοῦ Συμφώνου Molotov-Ribbentrop ἦταν διαθέσιμες στοὺς ἱστορικούς. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οἱ σαρώσεις τῶν ἐγγράφων δημοσιεύθηκαν στὴν ἱστοσελίδα τοῦ Ἰδρύματος Ἱστορικής Μνήμης. Προέρχονται ἀπὸ τὸ Τμῆμα Ἱστορικῶν Ἀρχείων καὶ Ντοκιμαντὲρ τοῦ ρωσικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν καὶ ὅπως διευκρίνισε ὁ διευθυντής τοῦ Ἰδρύματος Ἱστορικῆς Μνήμης Dyukov (Александр Дюков), τὸ κείμενο τῆς Συνθήκης εἶχε ἤδη δημοσιοποιηθεῖ ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τὴν δεκαετία τοῦ 1990.</span></div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-2UoOqxwnmxQ/XWUqxBcpjxI/AAAAAAAADfo/pWu2v0oJDh4UlNzBza9t3j4_JuWcPLYAgCLcBGAs/s1600/9.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="466" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-2UoOqxwnmxQ/XWUqxBcpjxI/AAAAAAAADfo/pWu2v0oJDh4UlNzBza9t3j4_JuWcPLYAgCLcBGAs/s640/9.jpg" width="414" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὰ ἔγγραφα τῆς Συνθήκης εἶναι δακτυλογραφημένα καὶ πάνω τους βρίσκονται οἱ ὑπογραφὲς τοῦ Λαϊκοῦ Ἐπιτρόπου Ἐξωτερικῶν τῆς ΕΣΣΔ Βιτσάσεβλο Μολωτόφ – «με εξουσιοδότηση της κυβέρνησης της ΕΣΣΔ» – καὶ τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς Ναζιστικῆς Γερμανίας Ἱωακεῖμ φον Ρίμπεντροτ. </span></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-SvkyKksg1uw/XWUtm5HwNOI/AAAAAAAADf8/e9ZVl_MXR_UuYguzRLL11UDWH4BAmCZJACLcBGAs/s1600/%25CE%259C%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2584%25CF%2589%25CF%2586%2B%25CF%2587%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.gif" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="902" data-original-width="650" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-SvkyKksg1uw/XWUtm5HwNOI/AAAAAAAADf8/e9ZVl_MXR_UuYguzRLL11UDWH4BAmCZJACLcBGAs/s640/%25CE%259C%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2584%25CF%2589%25CF%2586%2B%25CF%2587%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.gif" width="460" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
· Λίγες ἡμέρες μετά τὴν ὑπογραφὴ τῶν ἐγγράφων - 1 Σεπτεμβρίου 1939 - ὁ Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε μὲ τὴν γερμανικὴ ἐπίθεσι ἐναντίον τῆς Πολωνίας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
· 17 Σεπτεμβρίου 1939, τὰ σοβιετικὰ στρατεύματα εἰσῆλθαν στὴν Πολωνία. Ἡ πολωνικὴ ἐπικράτεια μοιράσθηκε μεταξὺ τῆς ΕΣΣΔ καὶ τῆς Γερμανίας σύμφωνα μὲ τὶς "σφαίρες συμφερόντων" ποὺ ἀναφέρονται στὸ μυστικὸ πρωτόκολλο τῆς συνθήκης.</span></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-QwWj_H5NBEY/XWUrCPlQdFI/AAAAAAAADfw/f5KuEwKOnKk5x06wyw1g12UpbUZ7od7HgCLcBGAs/s1600/%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7%2B%25CE%25A7%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2581%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%2B%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="482" data-original-width="352" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-QwWj_H5NBEY/XWUrCPlQdFI/AAAAAAAADfw/f5KuEwKOnKk5x06wyw1g12UpbUZ7od7HgCLcBGAs/s640/%25CE%2595%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7%2B%25CE%25A7%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2581%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%2B%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="466" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<ul style="text-align: left;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Τὸ Σύμφωνο παρέμεινε σὲ ἰσχύ ἔως τὶς 22 Ἰουνίου 1941, ὅταν ἡ Γερμανία τὸ παραβίασε, εἰσβάλλοντας στὴ Σοβιετικὴ Ἔνωση, στὸ πλαίσιο τῆς Ἐπιχειρήσεως Μπαρμπαρόσα.</span></li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<ul style="text-align: left;">
<li style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> Ἡ 23η Αὐγούστου καθιερώθηκε ὡς Εὐρωπαϊκὴ Ἡμέρα Μνήμης γιὰ τὰ Θύματα τοῦ Σταλινισμοῦ καὶ τοῦ Ναζισμοῦ, μὲ τὸ ψήφισμα τῆς 2ας Ἀπριλίου 2009 τοῦ Εὐρωκοινοβουλίου.</span></li>
</ul>
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
~~~~~</span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Δεῖτε σὲ ψηφιακὴ μορφὴ τὰ ἔγγραφα τῆς Συνθήκης καθῶς καὶ τὸ μυστικὸ πρωτόκολλο (Ρωσσικό ἀρχεῖο) --> <a href="http://historyfoundation.ru/2019/05/31/pakt/">http://historyfoundation.ru/2019/05/31/pakt/</a></span></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
<u><i>Πηγές – βιβλιογραφία</i></u><br />
<u><i><br /></i></u>
- «ΙΣΤΟΡΙΑ» Μηνιαῖο περιοδικὸ Ἱστορικῆς Ὕλης, Αὔγουστος 1969<br />
<br />
- «ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ» , ΕΤΟΣ ΚΘ΄ 544 – 545, Σεπτέμβριος - Ὀκτώβριος 1981<br />
<br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- Τα σοβιετικά πρωτότυπα του συμφώνου Molotov-Ribbentrop δημοσιεύθηκαν /Опубликованы советские оригиналы "пакта Молотова – Риббентропа": </span></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://www.svoboda.org/a/29975656.html" target="_blank"><span style="font-size: medium;">https://www.svoboda.org/a/29975656.html</span></a></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
<u><i>Φωτογραφίες</i></u></span></div>
<div>
<u><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></u></div>
<div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- Χίτλερ – Στάλιν καὶ χάρτης τῆς διαμελισμένης Πολωνίας σύμφωνα μὲ τοὺς ὅρους τῆς Συμφωνίας: <a href="https://upnorth.eu/izborsky-club-calls-new-molotov-ribbentrop-pact-re-divide-eastern-europe-moscow-berlin/" target="_blank">https://upnorth.eu/izborsky-club-calls-new-molotov-ribbentrop-pact-re-divide-eastern-europe-moscow-berlin/</a><u><i><br /></i></u><br />
<br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- Πρώτη σελίδα τῆς ἐφημερίδος «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ» τὴν 23η Αὐγούστου 1939. </span></div>
</div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- Ὁ Μολότωφ (ὑποφράφοντας), ὁ Ρίμπεντροπ (μὲ τὰ μαῦρα πίσω ἀπὸ τὸν Μολότωφ) καὶ ὁ Στάλιν (δεξιά) στὶς 23 Αὐγούστου 1939.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><a href="http://www.nara.gov/" target="_blank">http://www.nara.gov/</a> via <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%A3%CF%8D%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%BF_%CE%BC%CE%B7_%CE%95%CF%80%CE%AF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7%CF%82#/media/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:MolotovRibbentropStalin.jpg" target="_blank">https://el.wikipedia.org/wiki/Γερμανοσοβιετικό_Σύμφωνο_μη_Επίθεσης#/media/Αρχείο:MolotovRibbentropStalin.jpg</a></span></div>
</div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- German Foreign Minister Joachim von Ribbentrop and Josef Stalin standing behind Soviet Foreign Minister Vyacheslav Molotov as he signs the two countries’ nonaggression pact, August 23, 1939 <a href="https://www.nybooks.com/articles/2009/12/03/nazis-soviets-poles-jews/" target="_blank">https://www.nybooks.com/articles/2009/12/03/nazis-soviets-poles-jews/</a></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
- Πρώτη σελίδα τῆς ἐφημερίδος «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ» τὴν 23η Αὐγούστου 1939. <br />
<br />
- Σελίδα τοῦ Συμφώνου μὲ τὶς ὑπογραφὲς τοῦ Μολότωφ καὶ τοῦ Ρίμπεντροπ<br />
<a href="https://www.cnn.gr/news/kosmos/story/179305/sto-fos-istorika-eggrafa-gia-ti-symfonia-stalin-xitler" target="_blank">https://www.cnn.gr/news/kosmos/story/179305/sto-fos-istorika-eggrafa-gia-ti-symfonia-stalin-xitler</a><br />
<br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- Ὁ χάρτης τῆς Πολωνίας τὸν ὁποῖο ὑπέγραψαν ὁ Στάλιν καὶ ὁ Ρίμπεντροπ γιὰ τὴν προσαρμογὴ τῶν γερμανο-σοβιετικῶν συνόρων μετὰ τὴν εἰσβολὴ στὴν Πολωνία, τὸ1939.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://www.rferl.org/a/molotov-ribbentrop-what-do-russians-know-of-key-wwii-pact/30123950.html" target="_blank"><span style="font-size: medium;">https://www.rferl.org/a/molotov-ribbentrop-what-do-russians-know-of-key-wwii-pact/30123950.html</span></a></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- “Wonder How Long the Honeymoon Will Last?” Satirical cartoon by Clifford K. Berryman on the announcement of the Nazi-Soviet nonaggression pact of 1939 </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://www.reddit.com/r/PropagandaPosters/comments/8p56ss/wonder_how_long_the_honeymoon_will_last_satirical/" target="_blank"><span style="font-size: medium;">https://www.reddit.com/r/PropagandaPosters/comments/8p56ss/wonder_how_long_the_honeymoon_will_last_satirical/</span></a></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- Cartoons By ILLINGWORTH-In June, 1941 Germany attacked Russia. Just two years after it had signed the Non-Aggression Pact.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://www.pinterest.it/pin/570901690244729369"><span style="font-size: medium;">https://www.pinterest.it/pin/570901690244729369</span></a></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
<a href="https://anihneftes.blogspot.com/" target="_blank"><span><i>Χλόη</i></span></a></span></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-41304502177326740912019-04-13T09:39:00.001+03:002023-03-01T00:06:35.724+02:00Ἔτσι χάθηκε ὁ τελευταῖος ἀπόγονος τοῦ Μακρυγιάννη!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-CY9euJz_VzE/XLFxsTdqsnI/AAAAAAAADZE/PZZocuu6hi44omjAhPklh7uocYJgCCSBACLcBGAs/s1600/%25CE%25A4%25E1%25BC%2580%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%2B%25282%2529.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="862" data-original-width="1401" height="393" src="https://1.bp.blogspot.com/-CY9euJz_VzE/XLFxsTdqsnI/AAAAAAAADZE/PZZocuu6hi44omjAhPklh7uocYJgCCSBACLcBGAs/s640/%25CE%25A4%25E1%25BC%2580%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BA%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%2B%25282%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἦταν 1η Φεβρουαρίου τοῦ 1944 ὅταν ὁ Κῖτσος Μαλτέζος, νεαρός φοιτητὴς Νομικῆς βγαίνοντας ἀπὸ τὸ σπίτι του στην Λεωφόρο Συγγροῦ 8, δολοφονεῖται ἀπὸ μέλη τοῦ ΕΛΑΣ Σπουδάζουσας. Ὁ Κῖτσος Μαλτέζος ἦταν ὁ τελευταῖος ἀπ’ εὐθεῖας ἀπόγονος τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη. </span></div>
<a name='more'></a><br />
<div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-cZFFc9XQcIE/XLFztzCIGvI/AAAAAAAADZQ/wMXRUbNX04YdGqf6acmfzmsKs3nG-YkfwCLcBGAs/s1600/%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="276" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-cZFFc9XQcIE/XLFztzCIGvI/AAAAAAAADZQ/wMXRUbNX04YdGqf6acmfzmsKs3nG-YkfwCLcBGAs/s400/%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="275" /></a></div>
<br />
<div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ Κῖτσος Μαλτέζος γεννήθηκε στὶς 14 Αὐγούστου τοῦ 1922. Τὰ παιδικὰ του χρόνια ἦταν δύσκολα λόγῳ τῶν ἔντονων προστριβῶν τῶν γονιῶν του, οἱ ὁποῖοι χώρισαν τὸ 1935. Τὴν κηδεμονία του ἀνέλαβαν ὁ παππούς του Γεώργιος Μαλτέζος, καθηγητὴς τοῦ Πολυτεχνείου καὶ ἡ γιαγιά του Αἰκατερίνη. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Σχολεῖο πῆγε στὴν σχολὴ Μακρῆ, οἱ μαθητὲς τῆς ὁποῖας προέρχονταν κυρίως ἀπὸ τὰ μεσαῖα καὶ ὑψηλότερα κοινωνικὰ στρώματα. Ἐπηρεάστηκε, ὅπως οἱ περισσότεροι συνομήλικοί του, ἀπὸ τὰ μεγάλα εὐρωπαϊκὰ κινήματα τοῦ Μεσοπολέμου χωρὶς ὅμως ποτὲ νὰ διαπράξῃ τὸ λάθος τῆς ξενομανίας καὶ τοῦ μιμητισμοῦ. Τὸ 1938 ἐντάσσεται στὴν Ε.Ο.Ν. καὶ ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους μαθητὲς τῆς σχολῆς Μακρῆ σὲ αὐτὴν τὴν ὀργάνωση νεολαῑας ποὺ ἴδρυσε ὁ Ἰωάννης Μεταξᾱς, ἐπειδὴ τὸ δυναμικὸ τῶν μελῶν της ἀπαρτιζόταν κυρίως ἀπὸ γόνους τῆς ἐργατικῆς τάξης. Γίνεται λοχίτης τῆς Ε.Ο.Ν. καὶ ξεχωρίζει γιὰ τὶς ὀργανωτικές του ἱκανότητες καὶ τὴν ἄψογη ἐκτέλεση τῶν καθηκόντων του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὸν Ὀκτώβρη τοῦ 1940, λίγες μέρες πρὶν τὴν ἔναρξη τοῦ Ἑλληνοϊταλικοῦ Πολέμου, ὁ Μαλτέζος πετυχαίνει στὶς εἰσαγωγικὲς ἐξετάσεις καὶ μπαίνει στὴν Νομική. Ζητάει, ὅπως καὶ πολλοὶ συνομήλικοί του, νὰ καταταγῇ ἐθελοντὴς ἀλλὰ κανείς τους δὲν γίνεται δεκτὸς λόγῳ τοῦ νεαροῦ τῆς ἡλικίας των. Ἔτσι, προσωρινᾶ ἀρκεῖται στὴν σύνταξη προκηρύξεων καὶ στὸ μοίρασμά τους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στον δύσκολο χειμῶνα τοῦ 1941-42 καὶ ἐν μέσῳ Κατοχῆς, ὁ Μαλτέζος ἀποφασίζει νὰ ἐνταχθῇ σὲ ἀντιστασιακὴ ὀργάνωση. Τὸ καθεστώς Μεταξᾶ καὶ εἰδικότερα ἡ Ε.Ο.Ν., στηριζόταν κυρίως στὸν αὐθόρμητο πατριωτισμό καὶ τὸ ἐθνικό φρόνημα τῶν μελῶν ἤ τῶν ὑποψηφίων μελῶν, ἐνῷ τὸ Ε.Α.Μ. λόγῳ τοῦ Κ.Κ.Ε., ἦταν πολὺ πιὸ ὀργανωμένο καὶ εἶχε τὸν κατάλληλο μηχανισμό γιὰ νὰ προσελκύῃ καὶ νὰ στρατολογῇ μέλη. Ἂν σὲ ὅλα αὐτὰ προσθέσουμε καὶ τὴν συνεχιζόμενη ἐξαθλίωση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ λόγῳ τῆς Κατοχῆς, τότε ἀντιλαμβανόμαστε γιατὶ ἡ δεκτικότητα ἀπέναντι στὰ κομμουνιστικὰ κηρύγματα ὑπὲρ τῶν ἀδυνάτων αὐξανόταν, μὲ ἀποτέλεσμα πολλοὶ νέοι, ὅπως ὁ Κῖτσος Μαλτέζος, νὰ ἐντάσσονται στὸ ΕΑΜ καὶ τὶς παραφυάδες του. Ἔτσι, ἐντάσσεται στὴν Ο.Κ.Ν.Ε. (Ὁμοσπονδία Κομμουνιστικῶν Νεολαίων Ἑλλάδος) καὶ ἡ ἐξέλιξή του ἦταν ταχύτατη. Ἀναλαμβάνει καθήκοντα καθοδηγητοῦ γιὰ τὰ νέα μέλη καὶ τὸν Ἰούνιο τοῦ 1942 τοποθετεῖται ἐκπρόσωπος τοῦ Πανεπιστημίου σὲ τριμελὴ ἐπιτροπὴ συντονισμοῦ τῶν ἐνεργειῶν τῆς Ο.Κ.Ν.Ε. στὰ πανεπιστημιακὰ ἱδρύματα. Τότε παίρνει τὸ προσωνύμιο «Κόκκινος Τσάρος» χάρις τῶν ἱκανοτήτων του.</span></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἀπὸ τὸ φθινόπωρο ὅμως τοῦ 1942 ἔχουν ἤδη ἀρχίσει νὰ ἐπεκτείνονται οἱ ἀντιπαλότητες μεταξὺ τῶν φοιτητικῶν παρατάξεων. Ἀπὸ τὴν μία πλευρὰ οἱ ὀργανώσεις-παραρτήματα τοῦ Ε.Α.Μ. (Ο.Κ.Ν.Ε., Ε.Α.Μ. Νέων) καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ ἐθνικὲς ἀντιστασιακές ὀργανώσεις (Π.Ε.Α.Ν., Ἱερᾶ Ταξιαρχία κ.ἂ). Ὁ Μαλτέζος δὲν συμφωνεῖ μὲ τὴν ἐμφυλιοπολεμικὴ τακτικὴ τῆς ΟΚΝΕ καὶ καταλαβαίνει ὅτι ἀληθινὴ ἐπιδίωξη τοῦ Κ.Κ.Ε. δὲν ἦταν ἡ ἐθνικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος ἀλλὰ ἡ ἐπιβολὴ τῆς δικτατορίας τοῦ προλεταριάτου. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὸν Γενάρη τοῦ 1943 ἀποχωρεῖ ἀπὸ τὴν Ο.Κ.Ν.Ε. καὶ οἱ κομμουνιστές, ξεκινοῦν ἀμέσως μία δυσφημιστικὴ ἐκστρατεία έναντίον τοῡ «νεαροῦ ἀποστάτη» (διαδίδουν τὴν φήμη ὅτι εἶναι ρουφιάνος τῶν 'Iταλῶν), τὴν ὁποία ὄμως δὲν στηρίζουν ἐπαρκῶς ἀφοῦ ἡ κατηγορία ἀποδεικνύεται ἀβάσιμη καὶ ψευδής. Χρειάστηκε νὰ ἐπιστρατευτῇ ἡ συνηθισμένη συκοφαντία, πὼς εἶχε τάχα γίνει ἀντιληπτὸς νὰ ὁπλοφορῇ στὸ κτήριο τῆς Νομικῆς Σχολῆς καὶ μάλιστα «κατέδωσε δύο συντρόφους» στὴν Ἀσφάλεια! Ἡ διάθεση ὅμως τοῦ Κίτσου Μαλτέζου γιὰ δράση εἶναι ἀκόρεστη. Τὸν Μάρτιο τοῦ 1943 ἐντάσσεται στην Ρ.Α.Ν., μία ἔνοπλη ἐθνική ἀντιστασιακή ὀργάνωση ποὺ ἰδρύθηκε τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1943 καὶ τὸ ὄνομα της παρέπεμπε στὶς δίκαιες διεκδικήσεις τοῦ Ἑλληνισμοῦ (Ρωμυλία – Αὐλών – Νῆσοι). Ἡ Ρ.Α.Ν. συνεργάζεται στενᾶ μὲ τὴν <span style="text-align: center;">«</span>Χ» τοῦ Γρίβα, τὸν Ε.Δ.Ε.Σ. Ἀθηνῶν, τὴν Π.Ε.Α.Ν., τὸ Ἐθνικὸ Κομιτάτο, τὴν Τρίαινα καὶ ἄλλες ἐθνικὲς ὀργανώσεις. Ζητεῖ ὁπλισμὸ ἀπὸ τοὺς «Συμμάχους», ἀλλὰ χωρὶς ἀποτέλεσμα. Τελικῶς θὰ ἀγοράσῃ κάποια ὅπλα ἀπὸ τοὺς Ἰταλοὺς ὅταν πλέον αὐτοὶ ἀποχωροῦσαν τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1943 ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ἀφοῦ εἶχαν συνθηκολογήσει. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ Μαλτέζος, γνώστης πλέον τῶν κομμουνιστικῶν μεθόδων, τοὺς κατηγορεῖ ἀνοικτᾶ γιὰ προδοσία τοῦ ἐθνικοαπελευθερωτικοῦ ἀγῶνος, διαφθορὰ τῆς νεολαίας καὶ ἐμφυλιοπολεμικὴ τακτική. Ἡ παρουσία του προσελκύει πολὺ κόσμο στὶς ἐθνικὲς ὀργανώσεις, καὶ αὐτὸ δὲν ἀργεῖ νὰ φανῇ στὰ ἀποτελέσματα τῶν φοιτητικῶν ἐκλογῶν. Ταυτόχρονα, τὸ φθινόπωρο τοῦ 1943 γράφει καὶ κυκλοφορεῖ τὸ δοκίμιό του: «Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ποὺ ἔρχεται», ἕνα συνοπτικὸ πολιτικὸ μανιφέστο. Σὲ αὐτὸ ἀπορρίπτει τὴν βασιλεία ὡς ξενόφερτη καὶ βλαβερὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα, καταδικάζει τόσο τὸν καπιταλισμὸ ὅσο καὶ τὸν κομμουνισμό, τάσσεται ὑπὲρ τοῦ κρατικοῦ ἐλέγχου σὲ μεγάλες ἐπιχειρήσεις καὶ ἰδιαίτερα στὶς τράπεζες καὶ εἶναι ὑπὲρ τῆς προστασίας τῶν μικροϊδιοκτητῶν.<br />
<br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὴν ἴδια ἐποχή, οἱ ἐμφύλιες διαμάχες κλιμακώνονται στὴν ἑλληνικὴ ἐπικράτεια. Οἱ κομμουνιστὲς νεολαῖοι ἔχουν πλέον ἐνταχθεῖ στὴν Ε.Π.Ο.Ν., ἡ ὁποία ἐλέγχεται ἐξ' ὁλοκλήρου ἀπὸ τὸ Ε.Α.Μ.. Στὰ Πανεπιστήμια δραστηριοποιεῖται ἐνεργὰ ὁ Ε.Σ.Α.Σ. (Ἐθνικός Σύνδεσμος Ἀνωτάτων Σχολῶν, μία φοιτητικὴ ὀργάνωση ποὺ συγκέντρωσε στὶς γραμμές του πολλὰ νεαρὰ φωτισμένα μυαλὰ τῆς Ἀθήνας γι' αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο βρέθηκε στὸ στόχαστρο τοῦ Ε.Α.Μ.*). Οἱ περισσότεροι φοιτητὲς ἀπὸ τὶς ἐθνικὲς ὀργανώσεις, καὶ φυσικὰ ὁ Μαλτέζος, ἐντάχθηκαν στὸν Ε.Σ.Α.Σ..</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὶς 11 Ἰανουαρίου τοῦ 1944, Ἄγγλοι καὶ Ἀμερικάνοι βομβαρδίζουν τὸν Πειραιᾶ, μὲ θύματα ἑκατοντάδες νεκροὺς καὶ τραυματίες. Ὁ Ε.Σ.Α.Σ. κινητοποιεῖται ἄμεσα καὶ ἀναλαμβάνει τὴν περίθαλψη τῶν τραυματιῶν στὸν χῶρο τοῦ Πολυτεχνείου, τοῦ Πανεπιστημίου κ.ἂ. Ὁ Μαλτέζος ἔχει ἐνεργὸ συμμετοχή· κινητοποιεῖ πολὺν κόσμο καὶ γιὰ μία ἀκόμη φορὰ ἀποδεικνύει τὶς ἡγετικὲς καὶ ὀργανωτικές του ἱκανότητες. Οἱ κομμουνιστὲς ἀπὸ τὸ περιθώριο, βλέπουν τὶς ἐθνικὲς ὀργανώσεις, μὲ ἡγέτη τὸν Μαλτέζο (τὸν πρώην «δικό» τους) νὰ κυριαρχοῦν. Ἀντιλαμβάνονται ὅτι πρέπει νὰ βγῇ ἀπὸ τὴν μέση ὁ Κῖτσος Μαλτέζος καὶ ἀποφασίζεται ἡ ἐκτέλεσή του. Ὁργανωτὴς τῆς ἐκτελέσεως τοῦ Μαλτέζου ἦταν ὁ φανατικὸς κομμουνιστὴς Ἄδωνις Κύρου, γόνος μεγάλης καὶ εὔπορης ἀθηναϊκῆς οἰκογένειας. Ὁ πατέρας του, Ἀχιλλέας Κύρου, ἦταν ἐκδότης τῆς γνωστῆς συντηρητικῆς ἐφημερίδος «Ἑστία». Ἡ ἐκτέλεση ἀνατίθεται στὰ ἀδέλφια: </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
<b>Μικὲ Κουρουνιώτη (φοιτητὴς Νομικῆς καὶ μέλος τῆς Ε.Π.Ο.Ν.) καὶ<br /><br />Διονύση Κουρουνιώτη (ὑπεύθυνος Οἰκονομικοῦ τῆς Ε.Π.Ο.Ν. Πειραιᾶ),<br /><br />στὸν Γιῶργο Ἀντωνόπουλο, φοιτητὴ Πολυτεχνείου καὶ ὁμαδάρχη τοῦ Ε.Λ.Α.Σ. Σπουδαστῶν (Ε.Λ.Α.Σ. Σπουδάζουσας, ἔνοπλο φοιτητικὸ παράρτημα τοῦ Ε.Α.Μ.-Ε.Λ.Α.Σ.)<br /><br />καὶ στὸν Δῆμο Χλιόβα, ἐπίσης μέλος τοῦ ἔνοπλου τμήματος τῆς Ε.Λ.Α.Σ. Σπουδάζουσας.</b><br />
<br />
<br />
Ἀναφέρει ὁ Ἰ<span style="text-align: center;">άσονας Χανδρινὸς στὸ πόνημά του «Το τιμωρό χέρι του λαού. Η δράση του Ε.Λ.Α.Σ. και της Ο.Π.Λ.Α. στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944)», ἐκδ. Θεμέλιο</span><br />
</span><blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«Το ηλιόλουστο πρωινό της Τρίτης, 1 Φεβρουαρίου 1944, μια ομάδα τεσσάρων νεαρών παρακολουθούσε το σπίτι του Μαλτέζου στον αριθμό 8 της Λεωφόρου Συγγρού. Όταν εκείνος βγήκε και κατευθύνθηκε στην κοντινότερη στάση του τραμ επί της Αμαλίας, δύο από τους ενεδρευτές τον ακολούθησαν από απόσταση ενάμισι μέτρου αφού φώναξαν το όνομά του. Ο Μαλτέζος έπεσε νεκρός με μια σφαίρα στο δεξιό κρόταφο και δύο ακόμα τραύματα στο στήθος.<span style="text-align: left;"> </span></span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ακολούθησαν σκηνές κινηματογραφικές. Οι δύο εκτελεστές προσπάθησαν να διαφύγουν τρέχοντας σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Ο ένας κατέφυγε στα στενά της Πλάκας και ο άλλος, αφού ξεφορτώθηκε την ιταλική Beretta, έτρεξε προς το Καλλιμάρμαρο Στάδιο. Στο ύψος του «Ομίλου Αντισφαίρισης» η φυγή του πήρε τέλος. Βλέποντας να τρέχουν προς το μέρος του δυο ταγματασφαλίτες, επιχείρησε να σκαρφαλώσει στα συρματοπλέγματα του Ομίλου, χωρίς όμως επιτυχία. Μετά τη σύλληψή του από τους ταγματασφαλίτες οδηγείται στο Β’ Αστυνομικό Τμήμα της οδού Κυδαθηναίων για εξακρίβωση στοιχείων. Εκεί μαθαίνουν πως πρόκειται για τον Μικέ Κουρουνιώτη, φοιτητή Νομικής και μέλος της Ε.Π.Ο.Ν. Στις πολύωρες ανακρίσεις τη Γενική Ασφάλεια θα παραδεχτεί την πράξη χωρίς όμως να κατονομάσει τους συνεργάτες του.<span style="text-align: left;"> </span></span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Αυτοί τελικά ήταν οι Νόνος Κουρουνιώτης, αδελφός του και υπεύθυνος Οικονομικού της ΕΠΟΝ Πειραιά, ο Γιώργος Αντωνόπουλος, φοιτητής Πολυτεχνείου και ομαδάρχης του ΕΛΑΣ Σπουδαστών, και Δήμος Χλιόβας, επίσης μέλος του ένοπλου τμήματος της Σπουδάζουσας. Τους επόμενους μήνες οι Αντωνόπουλος και Χλιόβας θα βρουν μαρτυρικό θάνατο στην Ειδική Ασφάλεια, ενώ και ο ίδιος ο Κουρουνιώτης θα παραδοθεί σύντομα στους Γερμανούς για να εκτελεστεί με άλλους 11 στις 21 Μαρτίου στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.»...</span></blockquote>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-DZvAyKY8r_M/XLF2VvXRE7I/AAAAAAAADZg/HnPx2UZxRes8U3tae5vOcbxb-YYyKGyNgCEwYBhgL/s1600/maltezos3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="600" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-DZvAyKY8r_M/XLF2VvXRE7I/AAAAAAAADZg/HnPx2UZxRes8U3tae5vOcbxb-YYyKGyNgCEwYBhgL/s640/maltezos3.jpg" width="480" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Ὁ Κίτσος Μαλτέζος, ὁ τελευταῖος ἀπ’ εὐθεῖας ἀπόγονος τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη, τὸ χαρισματικὸ παιδὶ τῆς γενιᾶς τοῦ ’40, δολοφονήθηκε στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας, μπροστᾶ στὸ ἅγαλμα τοῦ Βύρωνος. </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὴν κηδεία του, ἡ ὁποία γίνεται τὴν ἐπόμενη μέρα, πλῆθος κόσμου συρρέει γιὰ νὰ τὸν τιμήσῃ καὶ τὸ ἐξοργισμένο πλῆθος, παθιασμένο γιὰ ἐκδίκηση ἐπεδράμει στὸ Χημεῖο ὅπου βρίσκονται οἱ ΕΠΟΝίτες. Γίνονται ἀνελέητες συγκρούσεις καὶ οἱ ΕΠΟΝίτες διαλύονται στοὺς γύρω δρόμους. Ἔκτοτε τὸ γεγονὸς θὰ μυθοποιηθῇ καὶ θὰ μεταμορφωθῇ σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἰσχυρότερα ταμποῦ τῆς πρόσφατης ἑλληνικῆς ἱστορίας. Ἡ «Ἀριστερά» θὰ ἀρνεῖται ἐπίμονα τὴν ὁποιαδήποτε ἀναφορὰ σὲ μία ἀπὸ τὶς πιὸ σκοτεινὲς σελίδες τῆς δράσης της, ἐνῷ ἡ σκληρὴ μετεμφυλιακὴ «Δεξιὰ» θὰ προσπαθήσῃ νὰ ἀξιοποιήσῃ πολιτικὰ τὸν θάνατο ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ στὴν πραγματικότητα δὲν τῆς ἀνῆκε. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-P_tX7S3qJQY/XLF28-oCFQI/AAAAAAAADZk/RDpRFFVkiBYDsNXMROn7HrzlRjKjhuFTgCEwYBhgL/s1600/%25CE%25A4%25CE%25AC%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://4.bp.blogspot.com/-P_tX7S3qJQY/XLF28-oCFQI/AAAAAAAADZk/RDpRFFVkiBYDsNXMROn7HrzlRjKjhuFTgCEwYBhgL/s640/%25CE%25A4%25CE%25AC%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"> Ὅποιος ἐπισκεφτεῖ τὸ μνῆμα τοῦ στρατηγοῦ Μακρυγιάννη στὸ Α΄ νεκροταφείο, ἂς κοιτάξει στὴ βάση του μία μικρή μαρμάρινη ἐπιγραφή ποὺ ἀναφέρει:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">ΚΙΤΣΟΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">1922 – 1944 </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">ΕΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">ΤΗΝ 1ΗΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1944 </span></b></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
<br />
<br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Σὲ συνέντευξή της ἡ Ναταλία Μελᾶ, ἐγγονῆ τοῦ Μακεδονομάχου Παύλου Μελᾶ καὶ τῆς Ναταλίας Δραγούμη, ἀναφέρει γιὰ τὸν Κῖτσο Μαλτέζο: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«Στη Νομική βρέθηκα με όλους τους πρώην συμμαθητές μου του Μακρή και ήταν όλοι αριστεροί, τότε. Μπήκαμε αμέσως στην ΕΠΟΝ, γραφτήκαμε, βρέθηκα μαζί με τον Κίτσο τον Μαλτέζο που μας οργάνωσε και με τον Αξελό, τον Άρη το Νικολετόπουλο, τον Άδωνι τον Κύρου και το Βίκτωρα το Μελά… […] … Μετά για να μπω στο Κομουνιστικό Κόμμα έπρεπε να αποδείξω ότι ήμουνα ώριμη κομουνίστρια. Τότε πηγαίναμε εκδρομές και περιπάτους. Φαντάσου ότι ο Αξελός και ο Κύρου μ’ έβαλαν να φτύσω επάνω στις εικόνες της Μονής στην Καισαριανή για ν’ αποδείξω ότι δεν πιστεύω. Μετά γράφτηκα στο Κομουνιστικό Κόμμα.<br />
[…]…Έβλεπα τότε τον Κίτσο Μαλτέζο, τον οποίο πολύ θαύμαζα, ήταν και ποιητής και ομορφάνθρωπος, κατά κάποιον τρόπο αυτός μας είχε εγγράψει στο κόμμα. Μια μέρα αυτός κατέβαινε και εγώ ανέβαινα την Ηρώδου του Αττικού και μου λέει<br />
«Ναταλία να φύγεις από το ΚΚ, πρέπει να φύγεις, διότι θα ματοκυλιστούμε».<br />
Και του απάντησα εγώ «Τι σαχλαμάρες λες, θα ματοκυλιστούμε, τι κάνεις τώρα, φιλολογία; » Θα ματοκυλιστούμε! Δεν μ’άρεσε αυτό, εγώ θα έλεγα «θα αιματοκυλιστούμε», όχι πως ήμουν καθαρευουσιάνα, κάθε άλλο. Έφυγε, και επέμενε ότι θα γίνουν φασαρίες. Το διαισθανόμουνα, είχα αρχίσει να καταλαβαίνω ότι ορισμένα πράματα δεν μου πήγαιναν καλά, καταλάβαινα ότι δεν τους ενδιέφερε απλώς να διώξουμε τους Γερμανούς και τους Ιταλούς.<br />
Ο Κίτσος κατέβαινε και συνέχισε το δρόμου του κι έτσι ήταν η τελευταία φορά που τον είδα. Διότι περίπου μια βδομάδα μετά τον σκοτώσανε, στη γωνία Όλγας, μπροστά στο άγαλμα του Βύρωνος.<br />
Θυμάμαι ότι εγώ καθόμουν στο μεγάλο» πλάτανο, στο τέρμα του Ζαππείου μαζί με τον Αντρέα τον Καμπά με τον οποίο τα είχα τότε – γιατί είχα αρχίσει να έχω ιστορίες – και ακούσαμε τον πυροβολισμό ή δυο-τρεις πυροβολισμούς και μετά τρεχαλητά μέσα στο δασάκι στο κάτω μέρος του Ζαππείου. Βγήκαμε στη λεωφόρο και είδαμε έναν άνθρωπο να σφαδάζει στο πεζοδρόμιο, εκεί που είναι τώρα το άγαλμα του Βύρωνα.<br />
Δεν κατάλαβα ποιος ήτανε, διότι με άρπαξε ο Ανδρέας και μου λέει «πάμε, πάμε να φύγουμε», φοβόταν, και το βάλαμε στα πόδια, εγώ πήγα σπίτι μου κι εκείνος σπίτι του. Στο σπίτι μου έλαβα ένα τηλεφώνημα από τη Λίζα τη Σκουζέ, η οποία έμενε απέναντι μου, λέει<br />
<b>«Ναταλία, σκοτώσανε τον τελευταίο Μακρυγιάννη».</b>«Ποιος είναι αυτός;»<br />
Μου λέει «Τον ξέρεις, είναι φίλος, είναι ο Κίτσος ο Μαλτέζος»<br />
«Α», λέω, «δεν είναι δυνατόν». Λέει «Ναι, τώρα, στο Ζάππειο».<br />
Μετά από αυτό το γεγονός έφυγα από το Κόμμα…»</span></blockquote>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm -0.05pt 0.0001pt 0cm; text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Ναταλία Μελᾶ. Βιογραφία/Συνέντευξη: <a href="http://www.nataliamela.gr/bio_andrikopoulou.php" target="_blank">http://www.nataliamela.gr/bio_andrikopoulou.php</a></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm -0.05pt 0.0001pt 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm -0.05pt 0.0001pt 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm -0.05pt 0.0001pt 0cm; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-WQMod1_2WZI/XLF54y1254I/AAAAAAAADZ0/xFjoKo2vK4UzSKSOF_4gYBediz2fbPubQCEwYBhgL/s1600/%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%259A%25CE%25AE%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BE.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1081" height="640" src="https://3.bp.blogspot.com/-WQMod1_2WZI/XLF54y1254I/AAAAAAAADZ0/xFjoKo2vK4UzSKSOF_4gYBediz2fbPubQCEwYBhgL/s640/%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25AD%25CE%25B6%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%259A%25CE%25AE%25CF%2581%25CF%2585%25CE%25BE.JPG" width="432" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm -0.05pt 0.0001pt 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br />
<i><span style="text-align: justify;">- «ΑΝΑΤΟΛΗ ΑΝΑΤΟΛΩΝ», Κήρυξ, 12 Φεβ. 1944, Ἀρχεῖα ΑΣΚΙ </span><a href="https://archive.is/JQXkI/7e1dbf0796e2dbd1239bf9c4d2f70069b43e8a1f.JPG" style="text-align: justify;" target="_blank">https://archive.is/JQXkI/7e1dbf0796e2dbd1239bf9c4d2f70069b43e8a1f.JPG</a></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm -0.05pt 0.0001pt 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm -0.05pt 0.0001pt 0cm; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br />
<br />
***<br />
<br />
<br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
* Ἀναφέρει ὁ Στάθης Ν. Καλύβας. Καθηγητής
Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<a href="http://www.kathimerini.gr/726703/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/to-xarisma-toy-anastoxasmoy" target="_blank"><span style="font-size: medium;">http://www.kathimerini.gr/726703/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/to-xarisma-toy-anastoxasmoy</span></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br />
<br />
</span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
***</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><!--[endif]--></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<u><b><span style="font-size: medium;">Βιβλιογραφία – Πηγές:</span></b></u></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<u><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></u></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
- ΜΑΚΡΗΣ-ΣΤΑΙΚΟΣ ΣΤ.ΠΕΤΡΟΣ «ΚΙΤΣΟΣ
ΜΑΛΤΕΖΟΣ - Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ», ἐκδ. ΕΣΤΙΑ. <a href="https://www.politeianet.gr/books/9789600517392-makris-staikos-stpetros-estia-kitsos-maltezos-o-agapimenos-ton-theon-293446" target="_blank">https://www.politeianet.gr/</a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
- Ιάσονας Χανδρινός «Το τιμωρό χέρι
του λαού. Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944)»,
εκδόσεις Θεμέλιο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
- Κίτσος Μαλτέζος <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CE%BB%CF%84%CE%AD%CE%B6%CE%BF%CF%82" target="_blank">https://el.wikipedia.org/</a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
- Κίτσος Μαλτέζος: Μια ιστορία
άρνησης στο δηλητήριο του διχασμού… <a href="https://www.protagon.gr/themata/flashback/kitsos-maltezos-mia-istoria-arnisis-sto-dilitirio-tou-dixasmou-41584000000" target="_blank">https://www.protagon.gr/themata/flashback/kitsos-maltezos-mia-istoria-arnisis-sto-dilitirio-tou-dixasmou-41584000000</a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
- Ιστορία της Κατοχής: Κίτσος
Μαλτέζος <a href="http://istoriakatoxis.blogspot.com/2011/11/blog-post_21.html" target="_blank">http://istoriakatoxis.blogspot.com/2011/11/blog-post_21.html</a>
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
- Σημειώσεις για τον Εμφύλιο: Κίτσος
Μαλτέζος <a href="https://wp.me/p7aNSk-1dd">https://wp.me/p7aNSk-1dd</a> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<b><u><span style="font-size: medium;">Φωτογραφίες</span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<b><u><span style="font-size: medium;"><br /></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
- Φωτογραφίες: Πορταῖτο Κίτσου
Μαλτέζου, Ταφικὸς οἴκος Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη, Τάφος/ἐπιγραφή Κίτσου Μαλτέζου ©
DIMITRIOS CORCODILOS στὸ </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
<a href="https://www.findagrave.com/memorial/185860259/kitsos-maltezos" target="_blank">https://www.findagrave.com/memorial/185860259/kitsos-maltezos</a></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;"><span style="font-size: medium;">
- Κατάθεση στεφάνου στὸ ἄγαλμα τοῦ
Βύρωνος, σημείο δολοφονίας τοῦ Κίτσου Μαλτέζου, κατὰ τὴν διάρκεια ἐκδήλωσης ἐπὶ
τῇ ἐπετείῳ τοῦ θανάτου του, ἀπὸ τὸν Σύνδεσμο Μαχητῶν καὶ Φίλων τῆς «Χ», παρουσίᾳ
τοῦ βιογράφου του Μαλτέζου, Πέτρου Μακρῆ-Στάικου. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm -0.05pt 0.0001pt 0cm; text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<a href="https://www.e-grammes.gr/%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%AE%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CF%84%CE%AD%CE%B6%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%B7%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%86%CE%AF%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%C2%AB%CF%87%C2%BB" target="_blank"><span style="font-size: medium;">https://www.e-grammes.gr/</span></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: -.05pt; margin-top: 0cm; margin: 0cm -0.05pt 0cm 0cm;">
<b><a href="https://anihneftes.blogspot.com/" target="_blank"><span style="font-size: medium;">Χλόη</span></a></b></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-5233779740909084752019-03-27T14:39:00.002+02:002023-03-01T00:07:47.792+02:00Το γεφύρι του Μαυρωτά στο Λιτόχωρο!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-el-0k2bMYNU/XJtrS09yKzI/AAAAAAAADYs/oaE-XyvejF0g7IGxIvfzYoFhV6N6Cx9-ACLcBGAs/s1600/ol_gef2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="948" data-original-width="587" src="https://2.bp.blogspot.com/-el-0k2bMYNU/XJtrS09yKzI/AAAAAAAADYs/oaE-XyvejF0g7IGxIvfzYoFhV6N6Cx9-ACLcBGAs/s1600/ol_gef2.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-size: medium;"><span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif"><i>Της Αλεξάνδρας Παραφεντίδου*</i></span><br />
</span><div>
<span style="font-size: medium;"><span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif"><br /></span><br />
</span><div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="font-size: medium;"> Ιστορίες, μύθοι και θρύλοι συνδέονται με τα παλιά γεφύρια του τόπου μας. Πολλά, μάλιστα, τάχει απαθανατίσει και η λαϊκή μούσα. Ένα απ’ αυτά είναι και το γεφύρι του Μαυρωτά. Ένα στενό, πολύ στενό καμαρωτό πέτρινο γεφύρι, χωρίς κάγκελα που έχει ζέψει το στενότερο σημείο του Ενιπέα, στην περιοχή του Λιτοχώρου, προς την πλευρά των στρατώνων, στη χαράδρα, όπου σε μεγάλο βάθος κυλά με σάλαγο τα νερά του το ποτάμι που αναφέραμε. Ποτάμι που σχετίζεται και με μύθους της ελληνικής αρχαιότητας. Στενό, καθώς είναι και χωρίς κάγκελα, όπως είπαμε, χρειάζεται αποκοτιά και να το διαβεί κανείς. Και μόνο που το βλέπεις, σε καταλαμβάνει ίλιγγος. Ακόμη και οι Λιτοχωρινοί, που από παιδιά έχουν αποκτήσει μια σχετική άσκηση στο πέρασμά του, κάθε φορά που τυχαίνει να το διαβούν κάνουν το σταυρό τους. Σαν σουρουπώνει, μάλιστα, ποτέ δεν το περνούν. Γιατί είναι στοιχειωμένο. </span></div>
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif">
<a name='more'></a><br /><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"> Αλλ’ ας ξετυλίξουμε το κουβάρι του ιστορικού του, που αρχίζει στο σκοτάδι της σκλαβιάς. Θα κάνουμε μια ανάστροφη πορεία στον χρόνο. Τότε, που σ’ όλη αυτή την περιοχή του Ολύμπου, βροντούσε το καριοφύλι της Κλεφτουριάς. Κλέφτης ήταν και ο Μαυρωτάς, από γενιά Σαρακατσάνων, και το γεφύρι τόφτιαξε για τάμα στην Παναγιά. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ψυχή περήφανη, ελεύθερη, ανυπόταχτη. Του ήταν αδιανόητο να προσκυνήση τους Τούρκους αφεντάδες που όριζαν την γη προγόνων του. Έτσι μια μέρα, κάποια μέρα, που καβάλα στο άλογό του διέσχιζε μια λόχμη στην περιοχή του χωριού Μαλαθριά –του αρχαίου Δίου– εκεί στα ριζά του Ολύμπου και συναπαντήθηκε με τον Μπέη στον οποίο ανήκαν τα βοσκοτόπια, όπου έβοσκαν και τα δικά του πρόβατα -πληρώνοντας το σχετικό «χαράτσι»– παρέλειψε να ξεπεζέψη και να κάνη τον επιβαλλόμενο «τεμενά», όπως όριζε το τυπικό της συμπεριφοράς των Ραγιάδων προς τους Τούρκους αφεντάδες. Ο Μπέης του έκανε τη σχετική παρατήρηση. Εκείνος όμως και πάλι δε συμμορφώθηκε. Τον χαιρέτησε απλώς, χωρίς να ξεπεζέψη και να του κάνη «τεμενά». Προσπάθησε, μάλιστα, να προσπεράση. Τότε ο Τούρκος αφέντης, θεωρώντας τη συμπεριφορά του Ραγιά σαν προσβολή προς το πρόσωπό του, πυροβόλησε με στόχο το άλογό του. Έτσι, σαν σκοτώνουνταν το άλογο του Γκιαούρη, υποχρεωτικά αυτός θα ξεπέζεβε. Αλλά ο Μαυρωτάς, μη χάνοντας καιρό, απάντησε μ’ έναν πυροβολισμό. Η σφαίρα βρήκε κατάστηθα τον Μπέη. Το μέρος που έγινε το κακό ήταν ερημικό. Μάρτυρας δεν υπήρχε. Ο Μαυρωτάς τράβηξε το πτώμα κάτω από έναν θάμνο, και κίνησε για το κονάκι του, όπου εκμυστηρεύτηκε στη μάνα του όσα συνέβησαν, καθώς και την απόφασή του να γίνη Κλέφτης. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι δικοί του διαδώσανε ότι φιλονίκησε με τον αδερφό του και εξαφανίστηκε. Ο Μαυρωτάς, που τον αποκαλούσαν με αυτό το παρωνύμι γιατί ήταν μαύρος, δεν άργησε ν’ αναδειχθή σε «καπετάνιο». Η δράση του εκτείνουνταν από τον Όλυμπο ως τον Θεσσαλικό κάμπο. Κυνηγούσε τους Μπέηδες αλλά και τους Ρωμιούς που συντάσσουνταν με τον κατακτητή. Με τα λύτρα που εισέπραττε βοηθούσε τους φτωχούς. Βάφτιζε παιδιά. Πάντρευε ορφανά κορίτσια. Έχτιζε εκκλησιές. Προστάτευε κάθε κατατρεγμένο Ρωμιό. Στο πλαίσιο της δραστηριότητάς του εντάσσεται και το γεφύρι που αναφέραμε, που φέρει το όνομά του. Αυτό όμως συνδέεται μ’ ένα ξεχωριστό γεγονός της ζωής του, όπου κορυφαία είναι μια πεντάμορφη αδερφή του. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στο χρόνο συναντούμε το Μαυρωτά να τρέχη προς τη χαράδρα του Ενιπέα, και να βρίσκεται σε απόσταση «βολής» τουρκικού αποσπάσματος. Η στιγμή ήταν κρίσιμη. Τότε στην απεγνωσμένη προσπάθειά του, αντλώντας δύναμη από την πίστη του και τρέχοντας με σβελτάδα λαφίνας, πήδηξε στην αντίπερα όχθη του Ενιπέα και χάθηκε στις δασωμένες πλαγιές και τα φαράγγια του Ολύμπου. Οι διώκτες του, που ποτέ δεν πίστευσαν ότι άνθρωπος μπορούσε να πραγματοποιήση ένα παρόμοιο πήδημα, με τη βεβαιότητα πως θάπεφτε στο ποτάμι, δεν πυροβόλησαν. Όταν όμως αντιλήφθηκαν ότι ο Κλέ-φτης τους ξέφυγε είπαν: «Ή άνθρωπος του Αλλάχ πρέπει νάναι αυτός ή σεϊτάν». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Άνθρωπος του Θεού πρέπει να ήταν. Στην Παναγιά έταξε, περνώντας το ποτάμι ο ηρωϊκός αυτός Κλέφτης. Αν φτάση ζωντανός στην αντίπερα όχθη του Ενιπέα και ξεφύγη από τους διώκτες του, να στήση ένα γεφύρι για τον κόσμο που ταλαιπωρούνταν. Ως τότε μόνο ξύλινα γεφύρια έφτιαχναν για να ζέψουν τον Ενιπέα. Όμως το ορμητικό νερό του ποταμού, τον χειμώνα, τα παρέσυρε. Έτσι, συχνά οι Λιτοχωρινοί, καθώς και οι κάτοικοι άλλων γειτονικών χωριών, αναγκάζονταν να διασχίσουν το νερό για να περάσουν από τη μια στην άλλη όχθη, με κίνδυνο να πνιγούν. Ένα πέτρινο γεφύρι που θάτανε ανθεκτικό στην ορμή του νερού έστησε, ακριβώς στο σημείο που πέρασε πηδώντας από τη μια στην άλλη όχθη του Ενιπέα. Ένα γεφύρι που στέκει ακόμη ζωντανή μνήμη των περασμένων. Σήμερα πια, σπάνια το περπατούν. Ποιος ο λόγος, αφού έχουν ζέψει τον Ενιπέα με γεφύρια που άφοβα τα περπατάει κανείς. Μέρα και νύχτα. Ενώ το γεφύρι του Μαυρωτά που για την εποχή, βέβαια, που έγινε, αποτελούσε πρόοδο, ακόμη και τη μέρα, όπως είπαμε, διστάζουν να το διαβούν. Όσο για τη νύχτα, κανείς δεν κοτά να το περάση, γιατί σύμφωνα με την παράδοση είναι στοιχειωμένο. Κάτι γέροι Λιτοχωρινοί, λένε, πως πέφτοντας ο ήλιος, σαν έτυχε να βρεθούν εκεί κοντά άκουσαν ν’ ανεβαίνουν απ’ το ποτάμι βογγητά και στεναγμοί. Η παράδοση του χωριού αναφέρει ότι κάποτε μια κοπέλλα, περνώντας το γεφύρι, έπεσε και πνίγηκε στο ορμητικό ρέμα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: medium;">Η κοπέλλα ήταν η πεντάμορφη αδερφή του Μαυρωτά, σύμφωνα με την αφήγηση γέρου Σαρακατσάνου, απογόνου της οικογένειας Μαυρωτά, προς ένα Λιτοχωρινό, τον Λευτέρη Ελευθερίου, που πέθανε το 1923 σε ηλικία 90 χρόνων. Απ’ το γεφύρι, που έστησε ο κλέφτης Μαυρωτάς, ήτανε γραφτό να πέση όχι τυχαία, αλλά με τη θέλησή της, η αδερφή του. </span></b></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Σαν τον ήλιο και σαν το φεγγάρι ήτανε το πρόσωπό της. Το σπαθάτο κορμάκι της τυλιγμένο στο περίτεχνα δουλεμένο με γαϊτανώματα και κορδέλα «σιμεντάνι» και τη φαρδειά πλισεδωτή φούστα, ξύπνησε ασίγαστο πόθο στην καρδιά κάποιου πάμπλουτου Αγά της περιοχής, που ζήτησε να την κάνη χανούμισσά του. Να την πάρη στο χαρέμι του. Οι γονείς της φαρμακώθηκαν. Ν’ αντιτάξουν άρνηση, δεινή συμφορά τους πρόσμενε. Να δώσουν την θυγατέρα τους στον Αγά, δεν γινότανε. Έτσι, σκέφτηκαν ν’ αποφύγουν το κακό με διπλωματικότητα και του αποκρίθηκαν πως θάτανε τιμή γι’ αυτούς, φτάνει να τόθελε και το κορίτσι. Το κορίτσι πάλι, για να μην πη κι αυτό απότομα το «όχι» στον Αγά, προσποιήθηκε πως ήταν άρρωστο. Αν γινότανε καλά το καλοκαίρι στα ψηλά βουνά, ύστερα από τον Αϊ- Δημήτρη που θα γυρνούσαν στα χειμαδιά, τότε μονάχα θα μπορούσε να σκεφθή για τον γάμο της. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι μέρες έφευγαν γοργά, η μια πίσω από την άλλη. Έφτασε ο Αϊ-Δημήτρης. Τα τσελιγκάτα πήραν τον δρόμο για τα χειμαδιά. Η όμορφη Σαρακατσανοπούλα ακολουθούσε με την ψυχή βαρειά θλιμμένη. Όσο ζύγωνε στη Μαλαθριά, όπου το κονάκι τους, η αγωνία της κορυφώνουνταν. Στην άκρη του γεφυριού, πριν το περάση, άκουσε κάποιον να λέη στους δικούς της: «Ο Αγάς με νταούλια προσμένει τον ερχομό σας». Τότε η άμοιρη κοπέλλα βλέποντας ότι καμμιά άλλη λύση στο δράμα της και στο δράμα των γονιών της, εξόν από τον θάνατον, δεν υπήρχε, προχώρησε ως τη μέση του γεφυριού κι άφησε το κορμί της να πέση στα ορμητικά νερά του Ενιπέα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Από φόβο οι γονείς αποκρύψανε στον Αγά ότι αυτοκτόνησε εξ αιτίας του. Διαδώσανε πως γλίστρησε κι έπεσε. Αλλά και πάλι ο Αγάς έγινε ανήμερο θηρίο στην έξαψη του ανεκπλήρωτου ερωτικού του πάθους. Θεώρησε υπεύθυνους τους γονείς της, που δεν την πρόσεξαν την ώρα που περνούσε το γεφύρι χωρίς κάγκελα. Διέταξε να κάψουν το κονάκι τους και να καταστρέψουν το τσελιγκάτο τους, σφάζοντας και διασκορπίζοντας τα γιδοπρόβατά τους. Έτσι, η οικογένεια του περήφανου Κλέφτη, που εν τω μεταξύ κι αυτός είχε χαθή, χτυπημένη βαρειά από τη μοίρα με τον χαμό των παιδιών της και της περιουσίας της, δεν είχε στον ήλιο μοίρα. </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /><br /></span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Κι οι νυχτοπερπατητές της χαράδρας του Ενιπέα, όπου το γεφύρι του Μαυρωτά, λένε πως ακούνε τους στεναγμούς και τα βογγητά της όμορφης Σαρακατσανοπούλας, που προτίμησε να πεθάνη παρά να αλλαξοπιστήση, όπως και τόσες άλλες Ελληνοπούλες των χρόνων της σκλαβιάς, καθώς εξιστορούν πολλά δημοτικά τραγούδια που ανάβλυσαν μέσα από την τραγική πραγματικότητα εκείνου του καιρού. Ανάμεσα σ’ αυτά κι ένα χορευτικό του Λιτοχώρου, από το οποίο μεταφέρω τρεις χαρακτηριστικούς στίχους: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /><br /></span><div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Τούρκος την αγάπησε, γυναίκα να την πάρη, </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">δέρνεται, θρηνίζεται, τούρκισσα δεν γίνεται. </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Απ’ τον γκρεμνό γκρεμίζομαι, </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">τούρκισσα δεν γίνομαι…</span></b></div>
<span style="font-size: medium;"><br /> <br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
***</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
</span><span style="font-size: medium;"><br />
</span><div class="Default" style="text-align: justify;">
<span face=""arial unicode ms" , "sans-serif"" style="font-size: medium;"><i>* Η
Αλεξάνδρα Παραφεντίδου [1913-1977] δημοσιογράφος, ποιήτρια και λογοτέχνης,
υπήρξε λάτρης του Λιτοχώρου. Ήδη από την προπολεμική περίοδο ήταν όχι απλή
επισκέπτρια αλλά και παραθερίστρια της κωμόπολής μας και συνέχισε την ωραία
αυτή σχέση και επαφή μέχρι τον θάνατό της. Πολλά από τα ήθη και έθιμα,
παραδόσεις και λαογραφικά στοιχεία της Μακεδονίας, που δημοσίευσε σε περιοδικά,
τα άντλησε από την πλούσια πολιτιστική παράδοση του Λιτοχώρου. Το άρθρο δημοσίευσε στο περιοδικό «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ», του Ν.
Σφενδόνη, έτους 1974. (Σχολιασμός Δ. ΜΑΣΤΑΓΚΑ)<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="Default" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="Default" style="text-align: center;">
<span face=""arial unicode ms" , "sans-serif"" style="font-size: medium;"><i>***</i></span></div>
<div class="Default" style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif"></span><br />
</span><div style="text-align: justify;">
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif" style="font-size: medium;"><b>- Το κείμενο προέρχεται από τα «ΧΡΟΝΙΚΑ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ, ΙΣΤΟΡΙΑ – ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ», ΣΩΤΗΡΙΟΥ Δ. ΜΑΣΤΑΓΚΑ, ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ, ΛΙΤΟΧΩΡΟ 2010</b></span></div>
<span face=""arial" , "helvetica" , sans-serif"><span style="font-size: medium;">
</span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
- Η φωτογραφία, στην οποία βλέπουμε το πέτρινο τόξο στο γεφύρι του Μαυρωτά, προέρχεται από την εργασία: «ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΝΙΠΕΑ» του 7ου Λυκείου Λάρισας<br />
(<a href="http://7lt-laris.lar.sch.gr/OLYMPOS/OLYMPOS%20CD/files/ol_gefyria.htm">http://7lt-laris.lar.sch.gr/OLYMPOS/OLYMPOS%20CD/files/ol_gefyria.htm</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-34191851055915834632018-05-07T16:27:00.001+03:002023-03-01T00:10:16.753+02:00Μάης 1944: Η ιστορική μάχη της γέφυρας των Παππάδων στον ποταμό Νέστο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-WuBVenGRM6o/WvBGGQBqp7I/AAAAAAAADOo/IqdKfF6IWDolUx0lnNriwuVbjCT8vBpoQCLcBGAs/s1600/P6010091.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1201" data-original-width="1600" height="480" src="https://1.bp.blogspot.com/-WuBVenGRM6o/WvBGGQBqp7I/AAAAAAAADOo/IqdKfF6IWDolUx0lnNriwuVbjCT8vBpoQCLcBGAs/s640/P6010091.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Κορυφαία στιγμή της εθνικής αντίστασης στην βουλγαροκρατούμενη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ήταν η μάχη της γέφυρας των Παππάδων στον ποταμό Νέστο, στις 7 με 11 Μαϊου του 1944. Η μάχη αυτή είναι μια από τις σημαντικότερες της ελληνικής Εθνικής Αντίστασης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δυστυχώς, όμως, υποτιμήθηκε η πραγματική της σημασία στις μετέπειτα εξελίξεις και παραμένει μέχρι σήμερα σχεδόν άγνωστη στους περισσότερους και ιδιαίτερα στους νεότερους συμπατριώτες μας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><br /></div>
<br />
<b><i><a href="http://www.elliniki-gnomi.eu/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CF%86%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%B4%CF%89/">Γράφει ο δημοσιογράφος-ερευνητής Ευθύμιος Χατζηϊωάννου</a></i></b><br />
<div>
<b><i><br /></i></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Τα αίτια της δημιουργίας ελληνικών ανταρτικών οργανώσεων στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη κατά την περίοδο της βουλγαρικής κατοχής 1941-1944</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά την γερμανική εισβολή στην Ελλάδα το 1941 η Ανατολική Μακεδονία, πέραν του ποταμού Στρυμόνα και όλη η Δυτική Θράκη τέθηκαν υπό βουλγαρική κατοχή, καθώς οι Βούλγαροι ήσαν σύμμαχοι των Γερμανών και των Ιταλών και είχαν υποστηρίξει τους Γερμανούς κατά την εισβολή τους στην πατρίδα μας. Όπως ήταν φυσικό και εδώ η αντίσταση του ελληνικού λαού ήταν ιδιαιτέρως έντονη, αφού οι Βούλγαροι ήταν από παλαιά και ιδιαίτερα από την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα, των Βαλκανικών Πολέμων και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου μισητοί εχθροί των Ελλήνων και πάντοτε προσπαθούσαν να εκβουλγαρίσουν βιαίως την περιοχή προκειμένου να την προσαρτήσουν και να αποκτήσουν διέξοδο στο Αιγαίο. </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Από τους πρώτους μήνες της βουλγαρικής κατοχής αναπτύχθηκε ένα ιδιότυπο «αντάρτικο», στην Αν. Μακεδονία και Θράκη, ξεχωριστό σε χαρακτηριστικά από την υπόλοιπη Ελλάδα. Και αυτό γιατί η Βουλγαρική κατοχή είχε διαρκέστερα και σκληρότερα χαρακτηριστικά από την Ιταλική ή την Γερμανική κατοχή στις άλλες περιοχές της υπόδουλης Ελλάδας, που ειδικά προς το τέλος του Πολέμου έδειχναν ότι είχαν προσωρινό χαρακτήρα.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ουσιαστικά το αντάρτικο αυτό ξεκίνησε με χαρακτηριστικά αυτοάμυνας, αναπτύχθηκε δε και στηρίχθηκε από τα ορεινά χωριά της περιοχής, που κατοικούνταν κυρίως από Πόντιους πρόσφυγες. Η αυτοάμυνα αυτή, που εξελίχθηκε σε μια μεγάλη εθνική αντιστασιακή Οργάνωση με εθνικοαπελευθερωτικούς σκοπούς, στρεφόταν αρχικά εναντίον των Βουλγάρων, αργότερα, όμως, και εναντίον του ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), που δεν είχε καταφέρει να κερδίσει την συμπάθεια και την υποστήριξη των πληθυσμών αυτών. Στο σημείο αυτό διευκρινίζουμε, ότι ο ΕΛΑΣ στην περιοχή της Δράμας και στην ευρύτερη περιοχή είχε αρχικά στις τάξεις του μέλη όλου του πολιτικού φάσματος, όμως από το 1943 και μετά, όταν στον ΕΛΑΣ επικράτησαν οι κομμουνιστές και κυριάρχησαν οι σκοπιμότητες του ΚΚΕ, τα πράγματα άρχισαν να εκτραχύνονται, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί έντονη αντιπαλότητα μεταξύ των δύο αντιστασιακών οργανώσεων ΕΣΕΑ και ΕΛΑΣ, που οδήγησε σε μια κλιμακούμενη ένοπλη σύγκρουση, που διήρκεσε μέχρι και το τέλος του αδελφοκτόνου Εμφυλίου Πολέμου. Βασική αιτία θεωρείται η στάση του ΕΛΑΣ, που προσπαθούσε να εκβιάσει την συμμετοχή των αντιστασιακών Ελλήνων στις τάξεις και υπό την ηγεσία του και να εξοντώσει με κάθε μέσο όλους τους αντιστασιακούς και τις οργανώσεις τους, που δεν ήθελαν να ενταχθούν σε αυτόν. Κατά την διάρκεια της ένοπλης εμφύλιας σύγκρουσης, στην οποία κυριαρχούσε το μίσος και η εκδίκηση συνέβησαν και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές πολλά έκτροπα και εγκληματικές πράξεις, που έγραψαν μελανές σελίδες στην σύγχρονη ελληνική Ιστορία. Η Ανατολική Μακεδονία μαζί με την Ήπειρο ήταν οι δύο περιοχές στην Ελλάδα, όπου στα χρόνια της κατοχής δεν κυριάρχησε το ΕΑΜ, λόγω της ισχυρής παρουσίας του ΕΔΕΣ στην Ήπειρο και των Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων (ΕΑΟ) στην Αν. Μακεδονία-Θράκη, αλλά και λόγω οργανωτικών προβλημάτων και τραγικών λαθών και παραλείψεων του ΕΑΜ.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι περιοχές αυτές ανέδειξαν μια σειρά από αυτοσχέδιους εθνικόφρονες οπλαρχηγούς, των οποίων οι ομάδες ανταρτών ήταν στο αρχικό τους στάδιο μικρές και πλημμελώς εξοπλισμένες. Δεν βρίσκονταν συνεχώς σε δράση και τα μέλη τους ήταν συνήθως συγγενείς των αρχηγών και σχετικά άπειρα στον ανταρτοπόλεμο, ασχολούμενα με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-UApLIYpWFek/WvBR2G6CvHI/AAAAAAAADPc/tYKC9Tb3jVEiMV3vBsHYwutEFdgmGt_2wCLcBGAs/s1600/P6010087.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://1.bp.blogspot.com/-UApLIYpWFek/WvBR2G6CvHI/AAAAAAAADPc/tYKC9Tb3jVEiMV3vBsHYwutEFdgmGt_2wCLcBGAs/s640/P6010087.JPG" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Άποψη του Νέστου από τη γέφυρα Παππάδων.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Η «’Ένωση Συμπολεμιστών Εθνικού Αγώνα» (ΕΣΕΑ) και ο «Αντών – Τσαούς»</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Σταδιακά από την ένωση των ανταρτικών αυτών ομάδων, δημιουργήθηκε αργότερα η ΕΣΕΑ («Ένωση Συμπολεμιστών Εθνικού Αγώνα»), που στην πλειοψηφία απαρτίζονταν από Πόντιους πρόσφυγες, βενιζελικούς και συντηρητικούς στο φρόνημα, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν στις ΕΑΟ οι επονομαζόμενοι εθνικόφρονες ή εθνικιστές και η περιοχή να χωριστεί σε οκτώ τομείς, που ονομάστηκαν αρχηγεία. Κυριότεροι αρχηγοί των ΕΑΟ ήταν οι Μπεχλιβανίδης, Παπαδάκης, Αβραμίδης, Τοπούζογλου, Μικρόπουλος, Τσακιρίδης κ.α.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Γενικός αρχηγός των ΕΑΟ, από τις οποίες στην συνέχεια προήλθε η «Ένωση Συμπολεμιστών Εθνικού Αγώνα»( ΕΣΕΑ), εξελέγη ο 32χρονος τότε Αντώνιος Φωστερίδης ή Φωστηρίδης (Αντών Τσαούς) αρχηγός μεγάλης ανταρτικής ομάδας με έδρα το όρος Λεκάνη (Τσαλ-Νταγ) της ορεινής περιοχής της Καβάλας. Ο Φωστηρίδης, γεννημένος στον Πόντο, πρώην αγροφύλακας από το χωριό Κρηνίδες Καβάλας και γιός ονομαστού αντάρτη του Πόντου, απέκτησε το πολεμικό ψευδώνυμο «Αντών Τσαούς», λόγω του βαθμού του εφέδρου λοχία του Πυροβολικού, που είχε κατά την θητεία του στον ελληνικό στρατό (τσαούς στα τουρκικά σημαίνει λοχίας) και τον οποίο όλοι αναγνώρισαν, λόγω των ιδιαίτερων ικανοτήτων του, ως κοινό αρχηγό των Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων στις 18 Ιανουαρίου 1944. Οι ΕΑΟ έλαβαν επίσημη αναγνώριση από το Συμμαχικό Αρχηγείο της Μέσης Ανατολής, απέκτησαν στις τάξεις τους ως συνδέσμους με αυτό Άγγλους και Αμερικανούς αξιωματικούς και δέχθηκαν σημαντική ενίσχυση σε οπλισμό και πολεμοφόδια από Συμμαχικές αεροπορικές ρίψεις, που γίνονταν κυρίως στην ανατολική πλευρά του ποταμού Νέστου.</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ο Αντών Τσαούς υπήρξε την εποχή εκείνη μια έντονα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Από τους Βουλγάρους, τους κομμουνιστές και όλους τους αριστερούς ο Αντών Τσαούς μισήθηκε όσο κανένας άλλος, ενώ από τους εθνικόφρονες λατρεύτηκε ως ήρωας. Γεγονός πάντως είναι, ασχέτως προκαταλήψεων και πολιτικών πεποιθήσεων, ότι ο Αντώνιος Φωστηρίδης πολέμησε την περίοδο εκείνη σκληρά τους Βουλγάρους και τους αντιστάθηκε με όλα τα μέσα που διέθετε. Οι ελληνικές αντιστασιακές ομάδες των ΕΑΟ αριθμούσαν σε πρώτη φάση συνολικά γύρω στους 700 ένοπλους αντάρτες, χωρισμένους σε ολιγομελείς ομάδες και σύντομα με την αύξηση των μελών τους και την στελέχωσή τους με εμπειροπόλεμους αντιστασιακούς Έλληνες αξιωματικούς, εξελίχθηκε στον πιο υπολογίσιμο αντίπαλο των Βουλγάρων. Αρχικά με αψιμαχίες, παρενοχλήσεις και μικρές μάχες και αργότερα με οργανωμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι ΕΑΟ αποτέλεσαν ανυπέρβλητο αντίπαλο των βουλγαρικών κατοχικών δυνάμεων και των συνεργατών τους, έχοντας την αμέριστη υλική και ηθική συμπαράσταση του πληθυσμού των ορεινών χωριών (από τα οποία άλλωστε προέρχονταν τα στελέχη τους).</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι ΕΑΟ ανέπτυξαν έντονη δράση, με συχνές επιδρομές εναντίον βουλγαρικών θέσεων. Διεξήγαν κανονικές μάχες, όπως η μάχη του Κοτζά-Ορμάν στις 16 με 20 Φεβρουαρίου 1944 και η μάχη του Καρά-Ντερέ στις 22 με 29 Αυγούστου 1944.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Μάλιστα ο σκληροτράχηλος και θαρραλέος Γενικός Αρχηγός τους Αντών Τσαούς δεν δίσταζε να εισβάλει ακόμη και μέσα στα βουλγαρικά εδάφη με σκοπό την συλλογή εφοδίων και για να προσβάλει εκεί βουλγαρικές στρατιωτικές και αστυνομικές φρουρές.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-kxDVGf5vTqM/WvBNj1FGLwI/AAAAAAAADPA/njkwbmMONlYoWReZLDwLg65FW7s-3geKwCLcBGAs/s1600/P6010100.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://2.bp.blogspot.com/-kxDVGf5vTqM/WvBNj1FGLwI/AAAAAAAADPA/njkwbmMONlYoWReZLDwLg65FW7s-3geKwCLcBGAs/s640/P6010100.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Η προετοιμασία, η διεξαγωγή και η έκβαση της μάχης στην γέφυρα των Παππάδων</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Κορυφαία στιγμή της εθνικής αντίστασης στην βουλγαροκρατούμενη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ήταν η μάχη της γέφυρας των Παππάδων (που τότε ήταν ένας μικρός οικισμός κοντά στο χωριό Σιδηρόνερο της Δράμας) στον ποταμό Νέστο, στις 7 με 11 Μαϊου του 1944. Η μάχη αυτή είναι μια από τις σημαντικότερες της ελληνικής Εθνικής Αντίστασης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δυστυχώς, όμως, υποτιμήθηκε η πραγματική της σημασία στις μετέπειτα εξελίξεις και παραμένει μέχρι σήμερα σχεδόν άγνωστη στους περισσότερους και ιδιαίτερα στους νεότερους συμπατριώτες μας. </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
<i>Το ιστορικό της μάχης αυτής έχει περιληπτικά ως εξής</i>: Στην τοποθεσία »Τρία Δένδρα» στο όρος Καρά-Ντερέ της Δράμας θα πραγματοποιούνταν αεροπορικές ρίψεις εφοδίων (οπλισμός, ρούχα κλπ.) από τους Συμμάχους, όπως συνέβαινε συχνά την περίοδο εκείνη. Οι βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής κινητοποιήθηκαν με σκοπό, αφ’ ενός μεν να εμποδίσουν τους Έλληνες αντάρτες να ενισχύονται, παραλαμβάνοντας εφόδια από τους Συμμάχους και αφ’ ετέρου να τους δώσουν ένα ισχυρό αιφνιδιαστικό χτύπημα για να τους διαλύσουν. Οι Έλληνες αντάρτες, όμως, πληροφορήθηκαν εγκαίρως τους σκοπούς και τις κινήσεις των Βουλγάρων και αποφάσισαν να στήσουν ενέδρα στις καλά εξοπλισμένες με οχήματα, πυροβόλα και άλλο βαρύ οπλισμό βουλγαρικές στρατιωτικές μονάδες (συνολικής δύναμης ενός ενισχυμένου συντάγματος), που έσπευδαν στην περιοχή. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η τοποθεσία που επιλέχθηκε για την ενέδρα ήταν η γέφυρα του Νέστου, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Παππάδες (που βρισκόταν τότε σε απόσταση 35 περίπου χιλιομέτρων από την πόλη της Δράμας). Στις 06/05/1944 οι επικεφαλείς των ΕΑΟ στο Καρά Ντερέ (Αναστάσιος Αβραμίδης) και στο Μποζ Νταγ (Παντελής Παπαδάκης) έδωσαν εντολή στους καπεταναίους τους (Λαφτσίδη και Σελαλματζίδη) να πάρουν θέσεις μάχης μαζί με τα παλληκάρια τους κοντά στην γέφυρα των Παππάδων, στην ανατολική όχθη του ποταμού Νέστου, που την εποχή της άνοιξης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος, λόγω των ορμητικών νερών του, των πλημμυρών και της πυκνής ομίχλης, που δημιουργεί . Ήταν περίπου 80 Έλληνες αντάρτες με αρκετά καλό εξοπλισμό, που περιελάμβανε πολυβόλα, αυτόματα όπλα , όλμους και αντιαρματικό, χωρισμένοι σε τρεις ομάδες. Το πρωί της 7ης Μαΐου η εμπροσθοφυλακή ενός βουλγαρικού τάγματος, την ώρα που επιχειρούσε να διαβεί την γέφυρα, συνολικού μήκους 140 περίπου μέτρων, δέχθηκε συντονισμένα θεριστικά πυρά από τα πολυβόλα των Ελλήνων ανταρτών. Σταδιακά οι ελληνικές δυνάμεις, που καθοδηγούσαν οι οπλαρχηγοί Γιάννης Αμανατίδης, Αναστάσιος Αβραμίδης, Κυριάκος Λαζαρίδης και Βασίλης Παπαδόπουλος, ενισχύθηκαν από το αρχηγείο του όρους Φαλακρό και έφθασαν περίπου τους 160 ενόπλους. Ολόκληρα το βουλγαρικό τάγμα καθηλώθηκε, καθώς τα εύστοχα πυρά των ανταρτών του προκαλούσαν μεγάλες απώλειες, ενώ πολλοί Βούλγαροι στρατιώτες, στην προσπάθειά τους να γλυτώσουν, έπεφταν στα μανιασμένα νερά του Νέστου και πνίγονταν. Η μάχη μαίνονταν για πολλές ώρες και οι Βούλγαροι, χωρίς να μπορούν να διαβούν την γέφυρα, αποδεκατίζονταν, ζητώντας επειγόντως ενισχύσεις, που έφθασαν εκεί, διαθέτοντας ισχυρό οπλισμό και αεροπορική υποστήριξη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι Βούλγαροι με την χρήση όλμων και πυροβολικού προσπαθούσαν να απωθήσουν τους Έλληνες μαχητές και να περάσουν την γέφυρα, χωρίς να το επιτυγχάνουν και η μάχη συνεχιζόταν και τις επόμενες τρείς ημέρες με αμείωτη ένταση. Τις ημέρες αυτές στους μαχόμενους Έλληνες αντάρτες προσήλθαν και άλλες ενισχύσεις σε άνδρες και πολεμοφόδια, με τους οποίους ο συνολικός αριθμός τους ξεπέρασε τους 400, ενώ οι κάτοικοι της περιοχής ενίσχυαν τους αντάρτες στην πρώτη γραμμή με τρόφιμα. Στις 9 Μαΐου επιχειρήθηκε χωρίς επιτυχία μια ύστατη προσπάθεια των Βουλγάρων να κερδίσουν την μάχη, καθώς γερμανικά και βουλγαρικά αεροπλάνα στούκας βομβάρδισαν τις θέσεις των Ελλήνων ανταρτών, ενώ από την ελληνική πλευρά Βρετανός λοχαγός, με ειδικότητα στα σαμποτάζ και τις ανατινάξεις, που ήταν σύνδεσμος με το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής και μάχονταν μαζί με τους άνδρες της ΕΣΕΑ, επιχείρησε χωρίς θετικό αποτέλεσμα να ανατινάξει την γέφυρα με εκρηκτικά . Οι Έλληνες αντάρτες συνέχιζαν οργανωμένα και μεθοδικά να αποκρούουν συνεχώς με επιτυχία τις βουλγαρικές επιθέσεις, προξενώντας μεγάλες απώλειες. Έμεναν σταθεροί στις θέσεις τους, εμποδίζοντας την διέλευση της γέφυρας από τον εχθρό και απεχώρησαν συντεταγμένοι την νύχτα της 9ης προς 10η Μαϊου, αφού είχαν μάθει, ότι έφθαναν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις από το εσωτερικό της Βουλγαρίας για να τους πλήξουν από τα νώτα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-CozH4--0xM8/WvBN5kKsplI/AAAAAAAADPI/paXrzJok6gApR6wBADvoUVt8ybK6eUhoACLcBGAs/s1600/P6010092.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://1.bp.blogspot.com/-CozH4--0xM8/WvBN5kKsplI/AAAAAAAADPI/paXrzJok6gApR6wBADvoUVt8ybK6eUhoACLcBGAs/s640/P6010092.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Οι μεγάλες απώλειες των Βουλγάρων και τα σκληρά αντίποινα σε βάρος των Ελλήνων αμάχων</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Έτσι έληξε η νικηφόρα για τους Έλληνες μάχη της γέφυρας των Παπάδων, που στοίχισε την ζωή εκατοντάδων Βουλγάρων στρατιωτών και προξένησε τον φόβο και τον τρόμο των κατακτητών απέναντι στα ελληνικά ένοπλα ανταρτικά σώματα.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι διάφορες πηγές δίδουν διαφορετικούς αριθμούς για τις απώλειες των δύο πλευρών. Οι αντάρτες φέρονται να έχουν από πέντε μέχρι εννιά νεκρούς και αρκετούς τραυματίες, (περίπου 28), ενώ για τους Βουλγάρους η ελληνική πλευρά δίνει τον σίγουρα υπερβολικό αριθμό των 700 νεκρών, τραυματιών και αγνοουμένων. Οι Βρετανοί κάνουν λόγο για 150 Βουλγάρους νεκρούς και τραυματίες (μεταξύ των οποίων ένας συνταγματάρχης και πολλοί άλλοι αξιωματικοί). Ο δεύτερος αριθμός είναι μάλλον πιθανότερος, σίγουρα, όμως, πρόκειται για μια ιστορική νίκη των ανδρών των ΕΑΟ και την μεγαλύτερη επιτυχία του αντάρτικου στην περιοχή.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Μετά την αποτυχία τους σε αυτή την σύγκρουση και τις μεγάλες απώλειες που υπέστησαν, οι Βούλγαροι κατακτητές, όπως άλλωστε συνήθιζαν, ξέσπασαν σε άγρια αντίποινα εναντίον του εντόπιου άμαχου ελληνικού πληθυσμού. Δεκάδες χωριά της ορεινής Δράμας πυρπολήθηκαν και οι κάτοικοι τους εκτοπίστηκαν στο βουλγαρικό έδαφος. Μαινόμενοι Βούλγαροι στρατιώτες και κομιτατζήδες έκαιγαν εκκλησίες και ελληνικές περιουσίες, βασάνιζαν και εκτελούσαν Έλληνες κατοίκους της περιοχής χωρίς οίκτο και διάκριση. Πυρπολήθηκαν η υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές από τους Βουλγάρους σχεδόν όλα τα χωριά ανατολικά του Νέστου (Μελισσομάνδρα, Βουνοχώρι, Αγριοκερασιά, Παππάδες, Σκαλωτή, Καλλίκαρπο, Σιδηρόνερο, Οροπέδιο κλπ.), αλλά τις μεγαλύτερες καταστροφές γνώρισε το χωριό Πολυγέφυρο, όπου πυρπολήθηκαν πολλά σπίτια και έγιναν μαζικές εκτελέσεις αμάχων, ακόμη και γυναικοπαίδων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε, ότι στις 11 Μαϊου 1944 στο χωριό Σκαλωτή της Δράμας οι Βούλγαροι τουφέκισαν 10 άτομα, εκ των οποίων τα 5 ήταν ανήλικα παιδιά, ενώ στο Πολυγέφυρο οι Βούλγαροι εκτέλεσαν όσους κατοίκους βρήκαν στο χωριό, το οποίο και έκαψαν. Τα γυναικόπαιδα μάλιστα τα έριξαν στην φωτιά. Τα αντίποινα συνεχίσθηκαν και τις επόμενες ημέρες και επεκτάθηκαν μέχρι τον νομό Ξάνθης. Εκατοντάδες Έλληνες μεταφέρθηκαν στα πεδινά ή στην Βουλγαρία και τα σπίτια τους πυρπολήθηκαν. Οι βουλγαρικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον των ανταρτών εξαπλώθηκαν στα όρη Τσαλ Νταγ και Φαλακρό. Το κυνηγητό ήταν συνεχές, ανηλεές και άγριο. Οι αντάρτες είχαν μικρές απώλειες, αλλά υποχωρούσαν συντεταγμένα, αποφεύγοντας την διάλυση και διατηρώντας τον οπλισμό τους. Τους ακολούθησαν πολλοί χωρικοί της περιοχής για να αποφύγουν τα αντίποινα. Τότε, σαν βοήθεια προς τους Έλληνες αντάρτες και σαν απάντηση στα σκληρά αντίποινα των Βουλγάρων, η Συμμαχική Αεροπορία ανέλαβε δράση και σμήνη βομβαρδιστικών αεροπλάνων πραγματοποίησαν επιδρομές στην Βουλγαρία, βομβαρδίζοντας την πρωτεύουσα Σόφια και άλλες βουλγαρικές περιοχές, προξενώντας πολλές καταστροφές.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-LtiRPeznU54/WvBOWIy4zoI/AAAAAAAADPQ/FGvYwpAhx_k5uUK5ser6_SjEQ_Tf8X9pQCLcBGAs/s1600/P6010099.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="480" src="https://3.bp.blogspot.com/-LtiRPeznU54/WvBOWIy4zoI/AAAAAAAADPQ/FGvYwpAhx_k5uUK5ser6_SjEQ_Tf8X9pQCLcBGAs/s640/P6010099.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Ο αντίκτυπος της ελληνικής νίκης και η σημασία της για την αποτροπή της μετέπειτα απόσχισης από την Ελλάδα και προσάρτησης της περιοχής στην Κομμουνιστική Βουλγαρία</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Γενικότερα η μάχη αυτή είχε ηχηρό αντίκτυπο σε ολόκληρη την περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης, ενώ δημιούργησε αίσθηση και στην υπόλοιπη υπόδουλη Ελλάδα. Ακόμη υπήρξαν σχετικές αναφορές και στον Τύπο, τόσο σε συμμαχικές χώρες, όσο και εχθρικές. Ιδιαίτερα, όμως, εξόργισε και αναστάτωσε την βουλγαρική πλευρά. Χαρακτηριστικό είναι ένα απόσπασμα από την εφημερίδα «Ούτρο» της Σόφιας στις 13/05/1944, που έλεγε: «Η Μπελομόριε (που σημαίνει στα βουλγαρικά το Αιγαίο και εννοεί την βουλγαροκρατούμενη Μακεδονία του Αιγαίου) θρηνεί τα ηρωικά παιδιά της, που έπεσαν για την πατρίδα στα βουνά της Δράμας. Εκδίκηση ζητούν οι οικογένειες των αδικοχαμένων παιδιών μας. Χτυπήστε αλύπητα τους φονιάδες του Τσαούς Αντών, όπως και κάθε συνεργάτη του».</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Επειδή, μάλιστα, υπήρχε έντονη φήμη, ότι οι Βούλγαροι για να εκδικηθούν, σκόπευαν να προχωρήσουν σε εκτεταμένες σφαγές του ελληνικού πληθυσμού στην πόλη της Δράμας και σε άλλες κωμοπόλεις της περιοχής, όπως είχαν κάνει κατ’ επανάληψη και στο παρελθόν, ο ίδιος ο γενικός Αρχηγός των Εθνικών Ανταρτικών Ομάδων Αντώνιος Φωστηρίδης απέστειλε στις βουλγαρικές Αρχές προειδοποιητική επιστολή, στην οποία, αφού απαριθμούσε και στηλίτευε όλα τα εγκληματικά αντίποινα των Βουλγάρων, δήλωνε, ότι θα προβούν και οι Έλληνες αντάρτες σε σκληρά αντίποινα σε βάρος του βουλγαρικού στρατού και άμαχου πληθυσμού. Στην επιστολή αυτή αναφέρεται χαρακτηριστικά:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«Διά ταύτα, θα αλλάξωμεν την μέχρι σήμερον τακτικήν μας και θα εκτελέσωμεν εις το εξής τους συλλαμβανομένους αιχμαλώτους και τραυματίας, θα προβώμεν και ημείς εις αντίποινα εναντίον του αμάχου Βουλγαρικού πληθυσμού.<br />
Ενώ γνωρίζετε τόσον καλά, ότι δυνάμεθα και ημείς να εξοντώσωμεν άμαχον Βουλγαρικόν πληθυσμόν και να πυρπολήσωμεν χωρία, αποφεύγομεν τους βομβαρδισμούς, σεβόμενοι τους Διεθνείς νόμους, πώς εσείς, Κράτος ολόκληρον, σκοτώνετε γυναικόπαιδα και πυρπολείτε χωρία; Ο θεοσεβής Χριστιανός δεν μπορεί να είναι βάρβαρος εις τόσον βαθμόν ώστε να σκοτώνη διά λόγχης και μαχαίρας αθώα παιδιά 15ετή, γέρους 80ετείς, και γυναικόπαιδα στα χωράφια και να ανοσιουργή εις τον οίκον του Θεού.<br />
Τι εμπιστοσύνην μπορεί να έχη ένας τίμιος λαός εις τας αρχάς και τα όργανά σας, ύστερα από τόσας σκληράς δοκιμασίας, που ουδείς λαός εδοκίμασεν κατά τους μετά Χριστόν αιώνας; Τον βομβαρδισμόν σας θα καταγγείλωμεν ενώπιον ολοκλήρου του κόσμου διά των μέσων που διαθέτομεν και θα αρχίσωμεν τα ανάλογα αντίποινα, εφ’ όσον δεν είσθε Κράτος οργανωμένον επί των βάσεων της δικαιοσύνης αλλά συγκρότημα ενός απολιτίστου και βαρβάρου λαού».</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι απειλές αυτές προβλημάτισαν και φόβισαν πολύ τις βουλγαρικές Αρχές κατοχής με αποτέλεσμα να ματαιώσουν τα εγκληματικά τους σχέδια για γενικευμένη σφαγή του ελληνικού πληθυσμού στη μαρτυρική Δράμα και στα χωριά της.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η μάχη στη Γέφυρα των Παπάδων, μαζί με τις άλλες επιχειρήσεις της ΕΣΕΑ εναντίον των Βουλγάρων κατακτητών ανέδειξαν τις στρατιωτικές ικανότητες και την ισχύ της Οργάνωσης αυτής, καθιστώντας την υπολογίσιμη δύναμη σε φίλους και εχθρούς. Οι αντάρτες της ΕΣΕΑ στα δύσκολα εκείνα χρόνια ανέλαβαν να προστατεύσουν τα εδάφη και τον ελληνικό πληθυσμό της εθνικά ευαίσθητης αυτής περιοχής της πατρίδας μας μέχρι να εδραιωθεί η παρουσία των επίσημων ελληνικών κρατικών Αρχών. Το κυριότερο, όμως, είναι, ότι με την στάση και την αποφασιστικότητά τους έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αποτροπή των σχεδίων καθόδου Σοβιετικών στρατευμάτων μέσω της Βουλγαρίας στα ελληνικά εδάφη της Μακεδονίας και της Θράκης, που αποσκοπούσαν στην απόσχιση των εδαφών αυτών από την Ελλάδα και την προσάρτησή τους στο νέο -Κομμουνιστικό πλέον και υπό Σοβιετική κηδεμονία- βουλγαρικό κράτος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Μεταπολεμικά, ως ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης στους Έλληνες αγωνιστές και τους πεσόντες της μάχης, ανεγέρθηκε μνημείο στην περιοχή των Παπάδων, ενώ τελούνταν κάθε χρόνο πολλές εκδηλώσεις στα πλαίσια επίσημου εορτασμού πανελλαδικού χαρακτήρα. Δυστυχώς, όμως, οι εκδηλώσεις αυτές, που γίνονταν για την επέτειο της ιστορικής αυτής μάχης, καταργήθηκαν το 1981 -ως δήθεν διχαστικές- και σήμερα γίνονται μόνο τοπικής σημασίας εκδηλώσεις μνήμης από τις τοπικές αρχές και τους συγγενείς των αγωνιστών και πεσόντων, αφού το ελληνικό κράτος ποτέ δεν τίμησε, όπως έπρεπε, την μνήμη εκείνων των ηρώων, που αγωνίστηκαν εναντίον του Βούλγαρου κατακτητή και θυσίασαν την ζωή τους στο πεδίο της τιμής!</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί, ότι η σημερινή εικόνα και μορφολογία της περιοχής αυτής έχει αλλάξει σημαντικά σε σχέση με τότε, εξαιτίας του τεχνητού φράγματος και της μεγάλης τεχνητής λίμνης , που κατασκευάστηκε αργότερα εκεί, στον πυθμένα της οποίας βρίσκονται καταποντισμένες πολλές από τις τοποθεσίες, στις οποίες διαδραματίσθηκαν τα γεγονότα αυτά.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τέλος, για την Ιστορία αναφέρουμε, ότι ο Γενικός Αρχηγός των ΕΑΟ και της ΕΣΕΑ Αντώνιος Φωστηρίδης τιμήθηκε μεταπολεμικά για την αντιστασιακή του δράση, τόσο από την Ελληνική και την Αγγλική κυβέρνηση, όσο και από τους Βασιλείς της Ελλάδος και της Μεγάλης Βρετανίας, με ανώτατα μετάλλια και παράσημα, ενώ του απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του μόνιμου Αντισυνταγματάρχη Πυροβολικού του ελληνικού στρατού.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><b><span style="font-size: medium;">Το άρθρο μεταφέρθηκε από το ιστολόγιο <a href="http://www.elliniki-gnomi.eu/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CF%86%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%B4%CF%89/" target="_blank">http://www.elliniki-gnomi.eu</a></span></b></i></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">Οι φωτογραφίες λήφθησαν από εμένα ©Χλόη κατά την επίσκεψή μου στο μέρος.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">Δείτε την περιοχή στον χάρτη --> <a href="http://mapio.net/pic/p-16277368/">http://mapio.net/pic/p-16277368/</a></span></i></b></div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-U6a2w0H05bE/WvBS-4s-nFI/AAAAAAAADPo/tkjsmJJoqD0d0hcH1uvH7E2bZ3TfAZfLACLcBGAs/s1600/P6010090.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1229" data-original-width="1600" height="490" src="https://3.bp.blogspot.com/-U6a2w0H05bE/WvBS-4s-nFI/AAAAAAAADPo/tkjsmJJoqD0d0hcH1uvH7E2bZ3TfAZfLACLcBGAs/s640/P6010090.jpg" width="640" /></a></div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<div>
<b><i><br /></i></b></div>
<br /></div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-37955596164183817242017-11-09T15:25:00.002+02:002022-09-25T23:53:27.993+03:00Π. Γιαννόπουλος. Ὁ χαλασμένος καθρέπτης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-tDCaxNRynpE/WgRUEwaoynI/AAAAAAAADIQ/vnMZdA6ELbMlYLQeoN0Nt42ISstjNvXAgCLcBGAs/s1600/Giannopoulos_Perikles-2-657x939.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="939" data-original-width="657" src="https://3.bp.blogspot.com/-tDCaxNRynpE/WgRUEwaoynI/AAAAAAAADIQ/vnMZdA6ELbMlYLQeoN0Nt42ISstjNvXAgCLcBGAs/s1600/Giannopoulos_Perikles-2-657x939.png" /></a></div>
<br />
<br />
<br /><span style="font-size: medium;">
Περικλῆς Γιαννόπουλος<br />
<br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
<b> Ὁ καθρέπτης κάθε λαοῦ εἶνε ἡ Ἱστορία του.</b> Ὁ κάθε λαὸς ἀπὸ τὴν Ἱστορίαν καὶ ἀπὸ τὰ βιβλία ποὺ γράφουν δι᾿ αὐτὸν ἰδικοί του καὶ ξένοι συγγραφεῖς, σχηματίζει τὴν ἰδέαν του διὰ τὸν ἑαυτόν του, ἀπαράλλακτα ὅπως ὁ κάθε ἄνθρωπος γνωρίζει τὸ ἐξωτερικόν του ἀπὸ τὸν καθρέπτην. Καὶ ἀπαράλλακτα ὅπως ὁ κάθε ἄνθρωπος γνωρίζει πῶς εἶνε τὸ ἐξωτερικόν του, χωρὶς νὰ ἔχῃ ἀνάγκην ὅλην τὴν ὥραν, νὰ κυττάζεται εἰς τὸν καθρέπτην διὰ νὰ ἰδῇ ἂν ἔχῃ μαῦρα ἢ ξανθιὰ μαλλιά, τὸ ἴδιον δὲν αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκην νὰ κυττάζεται κάθε ἡμέραν εἰς τὴν Ἱστορίαν, διὰ νὰ ἰδῇ τὸ ἐθνικόν του Ἐγώ. Ἔχει τὴν ἰδέαν του σχηματισμένην.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἀλλὰ ἂν δώσετε, εἰς ἕνα ἄνθρωπον μόνον ἕνα καθρέπτην χαλασμένον, μουντζουρωμένον, βέβαια δὲν θὰ εἰξεύρῃ πῶς εἶνε τὸ ἐξωτερικόν του ἀκριβῶς καὶ θὰ νομίζῃ ὅτι ἔχει πρόσωπον εὐλογιασμένον, πρόσωπον πανουκλιασμένον. Τὸ ἴδιον θὰ συμβῇ καὶ διὰ κάθε λαόν, ἐὰν τοῦ δώσετε ἕνα καθρέπτην χαλασμένον, μουντζουρωμένον. Θὰ νομίζῃ τὸ ἐθνικόν του Ἐγὼ εὐλογιασμένον, πανουκλιασμένον. Θὰ ἔχῃ μίαν ἰδέαν διὰ τὸν ἑαυτόν του θεόστραβον.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Καὶ νά ἀπὸ ποῦ, πῶς, ὁ ἰδικός μας λαὸς ἐσχημάτισε τὴν Ἰδέαν του καὶ ἑπομένως φαντάζεσθε τὶ εἶνε αὐτὸς καὶ τὶ νομίζει ὅτι εἶνε αὐτός. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία εἰς τὸ σύνολόν της εἶνε κυρίως ἔργον τῶν Εὐρωπαίων. Αὐτοὶ συνέρραψαν καὶ συνεδίασαν καὶ ἐσχολίασαν τὰς μερικὰς ἱστορίας. Ἐσχηματίσθη οὕτω σιγὰ σιγὰ εἰς τὴν Εὐρώπην, μία Ἑλληνικὴ Ἱστορία -ὄγκος τεράστιος- ἀπὸ τὴν ὁποίαν κατὰ τὸ πολὺ μέρος ἐπήγασαν καὶ αἱ ἰδικαί μας. Ἡ Ἱστορία αὐτή, ἡ ξένη, μὲ χιλίας ριζωμένας καὶ ἀθίκτους ἰδέας, διαπλάττει τὸ πολὺ πνεῦμα τῶν Εὐρωπαίων. Ἐξ αὐτῆς ἀπορρέουν τὰ πολυειδῆ περὶ ἡμῶν βιβλία, ἐξ αὐτῆς τρέφεται ὁ ἡμερήσιος καὶ περιοδικὸς Εὐρωπαϊκὸς τύπος. Ἐξ αὐτῆς εἶνε προκατηλειμένον πᾶν πνεῦμα καὶ πάντων τῶν ἐδῶ ἐρχομένων πολυειδῶν βιβλιογράφων.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἐξ αὐτῆς ἐπηρεάζεται κάθε πνεῦμα καὶ Εὐρωπαίων καὶ ἰδικῶν μας ἱστορικῶν. Καὶ ἐκ τῶν βιβλίων, τῶν μελετῶν, τῶν ἄρθρων, τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ τύπου, τὰ ὁποῖα ἀπορρέουν ἐξ αὐτῆς, μορφώνουν καὶ οἱ πάμπολοι ἐξ ἡμῶν τῶν Ἑλλήνων, τὰς ἰδέας των περὶ Ἑλληνικῆς φυλῆς, Ἑλλάδος, Ἑλληνισμοῦ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Αἱ τινὲς φωναί, τὰ τινὰ ἔργα τὰ πολεμοῦντα τὰς ἰδέας αὐτὰς εἰς τὴν Εὐρώπην, αἱ τινὲς φωναὶ καὶ τὰ τινὰ ἔργα τὰ πολεμοῦντα τὰς ἰδέας αὐτὰς ἐδῶ, δὲν ἔχουν κανενὸς εἴδους καμμίαν σοβαρὰν ἐπιρροήν· οὔτε ἐπὶ τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ πλήθους οὔτε ἐπὶ τοῦ ἰδικοῦ μας. Αἱ στραβαὶ ἰδέαι, ἐρριζοῦντο εἰς τὰ πνεύματα ἐπὶ τόσον καιρόν, ὥστε τώρα χρειάζεται ἄλλος τόσος καὶ πολὺ περισσότερος διὰ νὰ ξερριζωθοῦν. Διότι ὅσον δύσκολον εἶνε, νὰ ριζοβολήσῃ εἰς ἀνθρώπους πολλοὺς μία Ἰδέα, τόσον ἀπείρως δυσκολώτερον, ἄπαξ ριζωθεῖσα καὶ κατακτήσασα ἔδαφος νὰ ἀποσπασθῇ ὅσον προφανῶς στραβὴ καὶ ἂν εἶνε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Αὐτὸ τὸ κομμάτι τὸ χαρτὶ ποὺ λέγει μίαν ἁπλῆν ἀλήθειαν, θὰ ἦτο καλὸν καθένας νὰ ἤθελε νὰ τὸ ἔχῃ ἐμπρός του, ὅταν πιάνῃ νὰ διαβάσῃ κάθε ξένον ποὺ λέγει τὰς ἰδέας του δι᾿ ἡμᾶς. Καὶ ἂν ὁ τύπος ἤθελε νὰ ἀντιδράσῃ κατὰ τῆς ἀπομουρλοσύνης τὴν ὁποίαν ἐκτείνουν καὶ αἱ ἰδέαι τῶν ξένων δι᾿ ἡμᾶς, ἀφοῦ γνωστὸν πῶς χάπτονται αἱ ἰδέαι τῶν ξένων, θὰ ἔπρεπε νὰ μὴ δίδῃ οὔτε μίαν ξένην ἰδέαν, χωρὶς νὰ τὴν ἀκολουθῇ ἡ σχολίασις καὶ ἡ ἀντιβολὴ τῶν ἀληθῶν πραγμάτων ὑπὸ τῶν ἐδῶ εἰδικῶν εἰς τὰ ἱστορικά, διὰ νὰ ἀρχίσῃ νὰ μειοῦται τὸ θανατικὸν αὐτό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>Περικλῆς Γιαννόπουλος, «Ὁ χαλασμένος καθρέπτης», «Ὁ Νουμᾶς», ἀρ. 27, 3-4-1903</i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>Ἡ φωτογραφία προέρχεται ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο <a href="http://pheidias.antibaro.gr/Giannopoulos/media.html">http://pheidias.antibaro.gr/Giannopoulos/media.html</a> ὄπου παρέχεται ἡλεκτρονικὴ βιβλιοθήκη μὲ πληροφορίες καὶ ἔργα τοῦ Περικλῆ Γιαννόπουλου.</i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-39808116290889475462017-10-05T20:13:00.004+03:002023-03-01T00:14:17.663+02:00Τὴν «τρέλλα» θέλω...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-ciLaUzD_hKk/WdZmpdJPlfI/AAAAAAAADGI/h70FR-JV4OE9UzfGvrvhQrqSrwRbecc5wCLcBGAs/s1600/%25CE%258A%25CF%2589%25CE%25BD-%25CE%2594%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="728" data-original-width="500" height="947" src="https://3.bp.blogspot.com/-ciLaUzD_hKk/WdZmpdJPlfI/AAAAAAAADGI/h70FR-JV4OE9UzfGvrvhQrqSrwRbecc5wCLcBGAs/w647-h947/%25CE%258A%25CF%2589%25CE%25BD-%25CE%2594%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BC%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="647" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
<span> Ὁ Ἴων Δραγούμης τὸν Πατριωτισμὸ τὸν ἐνήργησε δὲν τὸν φώναξε. Ὅ,τι ὀνειρεύτηκε καὶ ὅ,τι ζήτησε γιὰ τὴν Ἑλλάδα, μπορεῖ νὰ γίνει, ἀρκεῖ νὰ τὸ θελήσουνε πολλοί. Καὶ αὐτὸ φάνηκε ἀπὸ τὴ δράση του καὶ ἀπὸ τὰ βιβλία του. Ὅλη ἡ συγγραφική του ἐργασία, ἕνα σκοπό εἶχε, νὰ ξυπνήσει τὴν κοιμισμένη ἐνέργεια στὶς ψυχὲς τῶν νέων.</span></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /><div style="text-align: justify;">Διαβάζουμε στὸ βιβλίο «ΙΔΑΣ (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ)», τοῦ Δ. Π. ΤΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ, Ἔκδοση τῶν«ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ», Ἀλεξάνδρεια 1918:</div></span>
<div>
<a name='more'></a><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">…Σὲ ὅλη του τὴν ἐργασία, σὲ ὅλη του τὴν δράση, βλέπουμε μία συνέπεια, μία πίστη, μία εἰλικρίνεια, ἀξιοθαύμαστα ὅλα. Καὶ ἕνα χαραχτήρα «εὐθύ», ποὺ λένε, ἕνα χαραχτήρα ἰσορροπημένο.</span></div>
<span style="font-size: medium;">
<div style="text-align: justify;">
Μὲ τὴν ὑπογραφή του, Ἴων Δραγούμης, μίλησε πάντα ὅσες φορὲς παρουσιάστηκε περίσταση νὰ δείξει πὼς δὲν λογαριάζει οὔτε θέση, οὔτε κοινωνικὴ ὑποχρέωση, οὔτε ὄνομα οἰκογενειακό, μπροστὰ στὴν Ἀλήθεια. Σὰν βγῆκε τὸ «Νέον Πνεῦμα» τοῦ Περικλῆ Γιαννόπουλου, καὶ μερικοί μας ξενιστήκαμε γιατὶ μᾶς χτυποῦσε μὲ περισσὴ ἀσέβεια μὰ καὶ μὲ περισσὴ παλληκαριὰ μερικὰ εἴδωλά μας, κι ἄλλοι τονὲ βρίσαμε καὶ τονὲ χτυπήσαμε γιατὶ δὲν συμφωνούσαμε μὲ τὶς λίγο παράτολμες ἰδέες του, καὶ ὁ ποιητὴς Μαλακάσης τοῦ πετοῦσε κατάμουτρα μὲ τὸ «Νουμά», τὸ σαρκαστικὸ ἐπίγραμμα:</div>
</span></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">Γι’ αὐτὸ τὸ «Νέον Πνεῦμα» σου</span></div>
<span style="font-size: medium;"><span></span><br />
</span><div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;">σοῦ πρέπει Περδικλέα,</span></div>
<span style="font-size: medium;">
<div style="text-align: center;">
ἕνα μπουγαδοκόφινο</div>
<div style="text-align: center;">
γιὰ περικεφαλαία…</div>
</span></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">κατέβηκε ὁ Ἴδας, μὲ τὴν ὑπογραφή του, Ἴων Δραγούμης, στὸ 217 φύλλο τοῦ «Νουμά» (15 τοῦ Ὀχτώβρη 1906) καὶ δημοσίευσε τὸ ἀκόλουθο ἄρθρο:</span></blockquote>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-cO3W03UyoaM/WdZlan6u1cI/AAAAAAAADF8/_E0wdj0KnzMnQ06YVrYBUZA15UB4W_LiACLcBGAs/s1600/%25CE%258A%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="568" data-original-width="553" src="https://2.bp.blogspot.com/-cO3W03UyoaM/WdZlan6u1cI/AAAAAAAADF8/_E0wdj0KnzMnQ06YVrYBUZA15UB4W_LiACLcBGAs/s1600/%25CE%258A%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://anihneftes.blogspot.gr/" target="_blank">Χλόη</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br /></div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-19088408361450546482017-06-03T15:05:00.001+03:002023-03-01T00:15:37.356+02:00Το ολοκαύτωμα της Καντάνου - 3 Ιουνίου 1941<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-7083und5xRk/WTKk2ke1WTI/AAAAAAAADB4/AYsIIpCCD3cIp5DNJcACkhFQVTxGW_-2QCLcB/s1600/%25CE%259A%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="691" data-original-width="960" height="460" src="https://2.bp.blogspot.com/-7083und5xRk/WTKk2ke1WTI/AAAAAAAADB4/AYsIIpCCD3cIp5DNJcACkhFQVTxGW_-2QCLcB/s640/%25CE%259A%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Κάντανος, ένα μικρό χωριό της Κρήτης, στο Νομό Χανίων, έμελλε να γίνει ένα από τα μνημεία της ναζιστικής θηριωδίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Οι κάτοικοί της, των γύρω χωριών, αλλά και πολλοί από την επαρχία Σελίνου, αν και ήξεραν ποιο θα ήταν το τίμημα που θα πλήρωναν, αποφάσισαν ν΄ αντισταθούν και να θυσιαστούν στην επέλαση των ναζί.</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<a name='more'></a><br /></div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Με λίγα και ακατάλληλα όπλα, αμύνονται μαχόμενοι στις 23 Μαΐου 1941 στα Φλώρια και στις 24 και 25 Μαΐου 1941 πιο οργανωμένα και με περισσότερες δυνάμεις στο φαράγγι της Καντάνου, όπου μετά από σφοδρή μάχη, σκοτώνονται πολλοί Γερμανοί. Τη Δευτέρα 2 Ιουνίου αρχίζει ο ανελέητος βομβαρδισμός του χωριού, ενώ στη συνέχεια τα τμήματα που μπήκαν στο χωριό, έκαψαν και ισοπέδωσαν όλα τα σπίτια. Ολοκαύτωμα. Οι ναζί συγκεντρώνουν τους κατοίκους και αρχίζουν τις εκτελέσεις. Στις 3 Ιουνίου 1941, οι ναζί είχαν κάψει και ισοπεδώσει την Κάντανο, εκδικούμενοι για την αντίσταση που συνάντησαν από τους κατοίκους της έξω από το Δημοτικό Σχολείο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span><div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">Τρείς επιγραφές άφησαν οι ναζί στην Κάντανο, μοναδικά ιστορικά μνημεία σε όλη την Ευρώπη, καθώς οπουδήποτε κι αν κατέστρεψαν, δεν άφησαν γραπτά την απόδειξη του εγκλήματός τους, αλλά και δεν τόνισαν τόσο πολύ την αντίσταση που συνάντησαν.</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στις δύο πινακίδες – επιγραφές που τοποθέτησαν οι ναζί στις εισόδους της Καντάνου από Χανιά και από Παλαιόχωρα, η πρώτη αναφέρει «Δια την κτηνώδη δολοφονίαν Γερμανών αλεξιπτωτιστών, αλπινιστών και του μηχανικού από άνδρας, γυναίκας και παιδιά και παπάδες μαζύ και διότι ετόλμησαν να αντισταθούν κατά του μεγάλου Ράιχ κατεστράφη την 3-6-1941 η Κάνδανος εκ θεμελίων, δια να μην επαναοικοδομηθεί πλέον ποτέ» ενώ η δεύτερη αναφέρει «ως αντίποινων των από οπλισμένων ανδρών και γυναικών εκ των όπισθεν δολοφονηθέντων Γερμανών στρατιοτόν κατεστράφη η Κάνδανος».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τέλος, το περιεχόμενο στην τρίτη μαρμάρινη πλάκα που έφεραν οι κατακτητές το 1943 προοριζόμενη προφανώς για το μνημείο που θα κατασκεύαζαν αναφέρει «Εδώ υπήρχε η Kάνδανος κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών»</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<i><span style="font-size: medium;">Πηγή: <a href="http://www.kritesegaleo.gr/kandanos">http://www.kritesegaleo.gr/kandanos</a></span></i><br /></div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-88687020285884552772017-05-26T19:29:00.001+03:002023-03-01T00:16:52.383+02:00Ὁ ἀγῶνας τῶν Κλεφτῶν...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-J02PNCi8rbc/WShWRyytkKI/AAAAAAAADBA/iC3sZ8p5Uc4I57IfI-px2lOy_zCQRloTgCLcB/s1600/63613_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="594" data-original-width="468" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-J02PNCi8rbc/WShWRyytkKI/AAAAAAAADBA/iC3sZ8p5Uc4I57IfI-px2lOy_zCQRloTgCLcB/s640/63613_n.jpg" width="504" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Oἱ Κλέφτες τοὺς δυὸ πρώτους αἰῶνες τῆς τουρκοκρατίας οὔτε ταξικὸ οὔτε ἐθνικὸ ἀγῶνα μποροῦσαν νὰ κάμουν, μὰ οὔτε καὶ ἤξεραν τί θὰ πῇ αὐτό. Ὁ ἀγῶνας τους ἐνάντια στοὺς Τούρκους ἦταν μιὰ ἀπελπιστικὴ αὐτοάμυνα, γιὰ νὰ ζήσουν. ’Ἐξάλλου οὔτε καὶ οἱ ἱστορικές συνθῆκες εἶχαν ὡριμάσει, γιὰ νὰ τοποθετήσουν τὸν ἀγῶνα τους μέσα σὲ πλαίσια ταξικά ἤ ἐθνικά. <b>Μὰ καὶ σὲ καμιὰ ἐποχὴ καὶ σὲ καμιὰ περίπτωση δὲ μποροῦμε νὰ μιλήσουμε γιὰ ταξικὸ ἀγῶνα τῶν Κλεφτῶν ἤ τῶν Χαϊντούκων, γιατὶ αὐτοὶ δὲν ὑπῆρξαν ποτὲ κοινωνικὴ τάξη καὶ οὔτε ἔπαιξαν ποτὲ κανένα ρόλο οἰκονομικό ἤ πολιτικὸ μέσα στὴν τουρκική αὐτοκρατορία, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ μιλοῦμε γιὰ ταξικό τους ἀγῶνα.</b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"> Ἦταν παρ’ ὅλ’ αὐτὰ πολὺ φυσικὸ ἀπὸ φυλετικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἀλληλεγγύη νὰ συμπονοῦν καὶ νὰ βοηθοῦν τοὺς φτωχοὺς ὁμόφυλούς τους, ὄσο μποροῦσαν. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀλληλεγγύη μὲ τὸν καιρὸ θὰ γίνῃ θρύλος καὶ παράδοση, ποὺ θὰ ἡρωποιήσῃ τὸν Κλέφτη καὶ θὰ τὸν ὑψώσῃ πρότυπο ἰδανικό στὴν ψυχὴ τοῦ ραγιᾶ. Ἦταν ἀκόμα πολὺ φυσικό, ὅταν οἱ Τοῦρκοι ἄρχισαν νὰ τοὺς κυνηγοῦν συστηματικὰ μὲ τοὺς Ἀρματολούς, οἱ Κλέφτες νὰ οργανωθούν σέ καπετανάτα καί νά άμύνονται καί αύτοί. Άπό δώ καί πέρα ή ζωή τους άκολουθεϊ όρισμένες ἀρχές, κοινωνικοποιεῖται καὶ διαμορφώνει ἕνα σύστημα ὁλοκληρωμένο ἀπὸ ἄποψη ὀργάνωσης.</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Πάντως εἶναι βασικὸ ἱστορικὸ λάθος νὰ πιστεύουμε πὼς ἡ κλεφτουριὰ ἔχει σχέση μὲ κανένα εἶδος παγανισμοῦ ποὺ ἔσπρωχνε τὸ 'Ἑλληνόπουλο τῆς τουρκοκρατίας στὸ βουνὸ οὔτε καὶ καμιὰ ρομαντικὴ διάθεση,—ἀνάγκη τῶν νεωτέρων χρόνων — φώλιαζε στὴν ψυχή του. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Μία τέτοια ἀντίληψη μποροῦμε νὰ δικαιολογήσουμε μονάχα στοὺς ξένους περιηγητές, προπάντων στοὺς Γάλλους, τοῦ 18ου καὶ 19ου αἰῶνα, ποὺ βρέθηκαν στὴν Ἑλλάδα τὴν ἄνοιξη, τοὺς γοήτεψε ἡ ἑλληνικὴ φύση τῆς ἐποχῆς αὐτῆς καὶ φαντάστηκαν τοὺς Κλέφτες εὐτυχισμένους μέσα σ’ ἕναν τέτοιο Παράδεισο, δίχως νὰ θυμηθοῦν τοὺς βαρύτατους χειμῶνες, τὶς ἀμέτρητες στερήσεις τους, τὸ κυνηγητὸ ποὺ τοὺς ἔκαναν οἱ Τοῦρκοι καὶ τὰ βασανιστήρια, ὅταν τοὺς ἔπιαναν ζωντανούς, ὥστε νὰ ἔχουν γιὰ καλύτερή τους εὐχή τὸ «καλὸ βόλι».</span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
<i>Μακεδονικά, Τόμ. 11, 1971<br />Βιβλιοκρισίαι (I. Κ. Βασδραβέλλη, Ἀρματολοὶ καὶ Κλέφτες εἰς τὴν Μακεδονίαν) Τσάρας Γιάννης<br />Copyright <img src="https://www.facebook.com/images/emoji.php/v9/fa1/1/16/a9.png" />© 1971 Γιάννης Τσάρας (Τμῆμα τῆς βιβλιοκρισίας)</i><br />
</span><div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ εἰκόνα εἶναι λιθογραφία τοῦ Κᾶρλ Κρατσάιζεν τοῦ «φωτογράφου» τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821. Γερμανὸς φιλέλληνας, ὁ αὐτοδίδακτος ζωγράφος Κᾶρλ Κρατσάιζεν, ἔλαβε ἐνεργᾶ μέρος στὸν ἀγῶνα, ἦταν ὁ ἄνθρωπος χάρη στὸν ὁποῖο γνωρίζουμε σήμερα πῶς ἦταν ἡ μορφὴ δεκάδων ἀγωνιστῶν τῆς ἐθνεγερσίας. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Γιὰ τὸν Κᾶρλ Κρατσάιζεν διαβᾶστε περισσότερα ἐδῶ --> <a href="http://www.ethnos.gr/arxiki_selida/arthro/o_fotografos_ton_iroon_tou_21-702483/">http://www.ethnos.gr/arxiki_selida/arthro/o_fotografos_ton_iroon_tou_21-702483/</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<br />
<br />
<br /></div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-42711879242429933052017-05-06T12:19:00.002+03:002023-03-01T00:19:33.618+02:00Στὴν Κρήτη τὸ ἀρχαιότερο λαγωνικὸ τῆς Εὐρώπης... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-DQ0N3hsAb6I/WQ2Wu43u18I/AAAAAAAAC_8/OSfUnkivewQm9m0X3Dx07vZ8O84jwkLTwCLcB/s1600/psiloritis.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://2.bp.blogspot.com/-DQ0N3hsAb6I/WQ2Wu43u18I/AAAAAAAAC_8/OSfUnkivewQm9m0X3Dx07vZ8O84jwkLTwCLcB/s1600/psiloritis.jpeg" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Βοσκοὶ σκαρφαλώνουν στὸν Ψηλορείτη, 1950. Φωτογραφία τοῦ Γάλλου Claude Dervenn</i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οἱ Κρῆτες βοσκοὶ ἐδῶ καὶ αἰῶνες διαφεντεύουν τὴ γενέτειρα τοῦ Δία καὶ τὰ ὀροπέδια τοῦ Ψηλορείτη. Πιστός τους σύντροφος, ὁ Κρητικὸς Ἰχνηλάτης, μία μοναδικὴ ράτσα πρωτόγονου λαγωνικοῦ σκύλου, τοῦ ὁποίου οἱ ρίζες χάνονται στὰ βάθη τῶν μινωικῶν χρόνων. Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὑπάρχουν εὐρήματα καὶ ἀπεικονίσεις τέτοιων σκύλων ἀπὸ τὸ 2500 π. Χ. καὶ θεωρεῖται μία ἀπὸ τὶς παλαιότερες κυνηγητικὲς ράτσες στὴν Εὐρώπη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐποχή, ὁ Kρητικὸς Ἰχνηλάτης, λόγῳ τῆς νησιωτικῆς ἀπομόνωσης του δὲν ἦταν γνωστὸς στὴν ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα, συνεπῶς ἐλάχιστες εἶναι οἱ ἀναφορές του στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ κείμενα. Πρῶτος ὁ Ξενοφών σημειώνει γιὰ τὴν φυλὴ αὐτὴ στὸν «Kυνηγετικό» του: «Πρὸς δε τὸν ἦν τὸν ἄγριων κέκτησθε κύνας Ἰνδικάς, Kρητικάς, Λοκρίδας, Λάκαινας, ἄρκυς, ἀκόντια (κεφ.χ)». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἀρχαιολογικὰ εὐρήματα ἀπὸ τὴν Μινωικὴ ἐποχὴ ποὺ φέρουν ἀπεικονίσεις τοῦ σκύλου παρουσιάζουν ίδιαίτερο ένδιαφέρον, ὅπως μία πυξίδα ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν Ζάκρο καὶ ἕνα πώμα πυξίδας ἀπὸ τ[ο Μόχλο ἡ ὁποία ἔχει γιὰ λαβὴ ἀνάγλυφη μορφὴ ξαπλωμένου σκύλου. Ἡ ἀπεικόνιση αὐτὴ μᾶς δίνει τὰ γενικὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ σκυλιοῦ ποὺ ζοῦσε στὴν Kρήτη μεταξὺ τῶν ἐτῶν 2700 καὶ 2500 π.X.. Σῶμα ἐπίμηκες, κεφάλι μακρὺ μὲ λεπτὸ ρύγχος, αὐτιὰ μικρὰ συνήθως ὄρθια ἀλλὰ πολλὲς φορὲς γυρισμένα πρὸς τὰ πίσω, μέση λεπτὴ μὲ μακτιὰ καὶ λεπτά σκέλη, οὐρὰ μακριὰ χοντρή, συχνὰ γυρισμένη πρὸς τὰ πάνω. </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ ἴδιος τύπος σκύλου πρέπει νὰ ζοῦσε στὴν Kρήτη καὶ στὴν πρώιμη γεωμετρικὴ περίοδο (900-650 π.X), ἂν κρίνουμε ἀπὸ σχετικὴ ἀπεικόνιση σὲ χάλκινο ἔλασμα ποὺ βρέθηκε στὸ Ἰδαῖο Ἄντρο καὶ φυλάσσεται στὸ ἀρχαιολογικὸ μουσεῖο τοῦ Ἡρακλείου. Ἡ δυτικὴ Κρήτη καὶ κυρίως ἡ περιοχὴ τῆς Κυδωνιᾶς (τῶν σημερινῶν Χανίων) φημιζόταν γιὰ τὴν παραγωγὴ γνήσιων κρητικῶν σκύλων. Λέγεται μάλιστα ὅτι ὁ Κύδων, ὁ ἰδρυτὴς τῆς πόλεως, εἶχε ἀνατραφεῖ ἀπὸ μία Κρητικὴ σκύλα.</span></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-ajEOkDF-mMo/WQ2QpEmlgcI/AAAAAAAAC_s/R7-JlKiO6skANkrwyWx-hcKXy7L6uEfDQCLcB/s1600/image209.jpg"><img border="0" src="https://4.bp.blogspot.com/-ajEOkDF-mMo/WQ2QpEmlgcI/AAAAAAAAC_s/R7-JlKiO6skANkrwyWx-hcKXy7L6uEfDQCLcB/s1600/image209.jpg" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span face=""calibri" , sans-serif"><i>Ἀργυρὴ δραχμὴ Κυδωνίας, Κρήτη, περίπου 320 -280 π.Χ. Ὁ Κύδων, ἰδρυτὴς τῆς Κυδωνίας, θηλάζει μία Κρητικὴ σκύλα.</i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span face=""calibri" , sans-serif"><span style="font-size: 14.6667px;"><br /></span></span></div>
<div>
<span face=""calibri" , sans-serif"><span style="font-size: 14.6667px;"><br /></span></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"> Ἂν καὶ πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια ὁ πληθυσμός του εἶχε μειωθεῖ δραματικὰ καὶ κινδύνευε μὲ ἀφανισμό, σήμερα μετὰ ἀπὸ προσπάθειες χρόνων, φαίνεται ὅτι ὁ κρητικὸς λαγωνικὸς σκύλος ἐπανακάμπτει.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
***</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: medium;"><u><br /></u></span></i></div><div style="text-align: justify;">
<i><span style="font-size: medium;"><u>Πληροφορίες - πηγές</u></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">- <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%99%CF%87%CE%BD%CE%B7%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82">https<span lang="EL">://</span>el<span lang="EL">.</span>wikipedia<span lang="EL">.</span>org<span lang="EL">/</span>wiki<span lang="EL">/%</span>CE<span lang="EL">%9</span>A<span lang="EL">%</span>CF<span lang="EL">%81%</span>CE<span lang="EL">%</span>B<span lang="EL">7%</span>CF<span lang="EL">%84%</span>CE<span lang="EL">%</span>B<span lang="EL">9%</span>CE<span lang="EL">%</span>BA<span lang="EL">%</span>CF<span lang="EL">%8</span>C<span lang="EL">%</span>CF<span lang="EL">%82_%</span>CE<span lang="EL">%99%</span>CF<span lang="EL">%87%</span>CE<span lang="EL">%</span>BD<span lang="EL">%</span>CE<span lang="EL">%</span>B<span lang="EL">7%</span>CE<span lang="EL">%</span>BB<span lang="EL">%</span>CE<span lang="EL">%</span>AC<span lang="EL">%</span>CF<span lang="EL">%84%</span>CE<span lang="EL">%</span>B<span lang="EL">7%</span>CF<span lang="EL">%82</span></a></span><span lang="EN-US"> </span><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><span lang="EL">- <a href="http://www.cretandog.gr/istoriki_anadromi_photos.html">http://www.cretandog.gr/istoriki_anadromi_photos.html</a></span></span><span lang="EN-US"> </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<span face=""calibri" , "sans-serif"" style="line-height: 115%;">Φωτογραφία:</span></div><div style="text-align: justify;"><span face=""calibri" , "sans-serif"" lang="EN-US" style="line-height: 115%;"><a href="https://i2.wp.com/www.pappaspost.com/wp-content/uploads/2015/06/psiloritis.jpeg?w=702">https<span lang="EL">://</span>i<span lang="EL">2.</span>wp<span lang="EL">.</span>com<span lang="EL">/</span>www<span lang="EL">.</span>pappaspost<span lang="EL">.</span>com<span lang="EL">/</span>wp<span lang="EL">-</span>content<span lang="EL">/</span>uploads<span lang="EL">/2015/06/</span>psiloritis<span lang="EL">.</span>jpeg<span lang="EL">?</span>w<span lang="EL">=702</span></a></span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Νόμισμα: <a href="http://aldanov.livejournal.com/158445.html" style="font-family: Calibri, sans-serif;"><span lang="EL">http://aldanov.livejournal.com/158445.html</span></a></div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-69538486232476477112017-02-28T17:21:00.003+02:002023-03-01T00:20:28.394+02:00Υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη των αγωνιστών του 1821<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-OiuwJraKIu4/WLWRIWn7ERI/AAAAAAAAC9A/o9F_Lv0-p_gOviXUk3aolpwRLQYTyMXxgCLcB/s1600/%25CE%259F%2B%25CE%25B8%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%259C%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%259C%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B7%252C%2B%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%25A4%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="472" src="https://3.bp.blogspot.com/-OiuwJraKIu4/WLWRIWn7ERI/AAAAAAAAC9A/o9F_Lv0-p_gOviXUk3aolpwRLQYTyMXxgCLcB/s640/%25CE%259F%2B%25CE%25B8%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%259C%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%259C%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B7%252C%2B%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%25A4%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Για την επιτυχή έκβαση ενός απελευθερωτικού αγώνα της σημασίας και της διάστασης της ελληνικής επανάστασης του 1821 απαραίτητες προϋποθέσεις υπήρξαν, αφενός η ψυχική προετοιμασία των υπόδουλων Ελλήνων και αφετέρου η δημιουργία της ενδεδειγμένης υποδομής, που αφορούσε, μεταξύ άλλων, στη συγκρότηση αξιόμαχων δυνάμεων, στην εξασφάλιση πόρων και εφοδίων και στην οργάνωση επιμελητείας.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η ανάπτυξη των χερσαίων στρατιωτικών δυνάμεων είχε ως βάση τα σώματα των κλεφτών και των αρματολών, ενώ οι ναυτικές δυνάμεις οργανώθηκαν σταδιακά με την μετατροπή των σιτοκάραβων της Ύδρας των Σπετσών και των Ψαρών σε πολεμικά πλοία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η εξασφάλιση πόρων και εφοδίων υπήρξε αρχικά ευθύνη της Φιλικής Εταιρείας και στη συνέχεια των συγκροτηθέντων αρχών της επανάστασης, όπως της Πελοποννησιακής Γερουσίας, του Αρείου Πάγου και άλλων. Οι συνεχείς, όμως, προσπάθειες και πρωτοβουλίες στήριξης της επανάστασης με τη δημιουργία οργανωτικών δομών και την εξασφάλιση πόρων και εφοδίων δεν περιελάμβαναν ιδιαίτερη μέριμνα για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των μαχητών και την ιατροκοινωνική προστασία των αμάχων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι συνθήκες δημόσιας υγείας της εποχής και τα δεινά που προκαλούσε ο αγώνας για την ελευθερία ευνοούσαν την εκδήλωση σοβαρών ασθενειών, από τις οποίες οι κυριότερες ήταν η δυσεντερία, η χολέρα, η πανώλης, η ευλογιά και η ελονοσία, που προκάλεσαν αθροιστικά περισσότερους θανάτους, συγκριτικά με τις απώλειες στα πεδία των μαχών. Οι ασθένειες αυτές, που συχνά εξελίσσονταν σε επιδημίες και γενικότερα οι αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν, δεν έκαμψαν το ηθικό των Ελλήνων, που αγωνίζονταν νηστικοί, άρρωστοι, πληγωμένοι, αλλά με πείσμα, με αισιοδοξία και με πίστη για την κατάκτηση της ελευθερίας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Κατά τα τελευταία χρόνια της προεπαναστατικής περιόδου ο αριθμός των ιατρών, που εξυπηρετούσε τις ανάγκες 1.000.000 περίπου κατοίκων, δεν υπερέβαινε τους 90. Μετά την επανάσταση και με την άφιξη στην Ελλάδα Ελλήνων και φιλελλήνων ιατρών από το εξωτερικό ο συνολικός αριθμός τους ουδέποτε υπερέβη τους 500, ενώ οι υπάρχουσες ανάγκες λόγω του πλήθους των τραυματιών από τις πολεμικές διενέξεις και των ασθενών από την εκδήλωση επιδημιών υπήρξαν τεράστιες.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τα δεδομένα αυτά, αναδεικνύουν τις τραγικές συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξήχθη ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821 και αποδεικνύουν το μεγαλείο της ψυχής και την πίστη στην ελευθερία του σκλαβωμένου έθνους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η παρεχόμενη υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη, κατά την περίοδο της εθνικής παλιγγενεσίας, ήταν ανάλογη με το υφιστάμενο επίπεδο των ιατρικών γνώσεων της εποχής. Ιατρικές πράξεις και διαδικασίες, όπως είναι η χορήγηση αναισθησίας, η μετάγγιση αίματος, η ασηψία, η αντισηψία και άλλες, ήταν παντελώς άγνωστες και η συνεισφορά του υγειονομικού προσωπικού στην περίθαλψη των τραυματιών και των ασθενών υποτυπώδης.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στα πεδία των μαχών οι ελαφρά τραυματισμένοι ετύγχαναν φροντίδας, επί τόπου, από τους συμπολεμιστές τους, ενώ οι φέροντες βαριά τραύματα διακομίζονταν προς νοσηλεία σε μοναστήρια, όπως η Μονή του Ομπλού, της Βελανιδιάς και άλλες και αργότερα σε υποτυπώδη νοσοκομεία, τα οποία εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει να συγκροτούνται.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η φροντίδα των τραυμάτων περιλάμβανε καθαρισμό της εξωτερικής τους επιφάνειας με ρακή και εισαγωγή στο εσωτερικό τους αλοιφής παρασκευασμένης από λεύκωμα αυγού αναμεμιγμένου με κοινό λάδι και ρακή. Στη συνέχεια ετίθετο επί του τραύματος αλοιφή παρασκευασμένη από σαπούνι και ρακή και ακολουθούσε, κατά διαλείμματα η επίβρεξή του με ρακή, που φαίνεται ότι ήταν θεραπευτικό μέσο συνεχούς χρήσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις απολύμαναν την πληγή με καυτό λίπος, όπως χαρακτηριστικά περιγράφει ο Μακρυγιάννης στα «Απομνημονεύματά» του:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
«…Της έβγαλα το παλούκι από το ποδάρι της και το ζεμάτισα</span></div>
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
με ξύγκι. Όμως έγινε τούμπανο…». </span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η επίδεση του τραύματος, ανεξάρτητα του βαθμού της σοβαρότητάς του, πραγματοποιείτο με ταινίες υφάσματος και μικρά καλάμια ή νάρθηκες κατασκευασμένους από ξύλο ή ναστόχαρτο.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Για την αιμόσταση των μεγάλων αγγείων χρησιμοποιείτο πυρακτωμένο σίδερο, για την αιμόσταση των τριχοειδών οινόπνευμα, ενώ για τον έλεγχο των αιμοπτύσεων λόγω τραυμάτων του θώρακα χορηγείτο ζεσταμένο κρασί αναμεμιγμένο με κοινό βούτυρο.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Για τη συρραφή τραυμάτων, εκτός της κλασσικής τεχνικής με τη χρήση βελόνας και κοινής κλωστής, αναφέρεται από το Στρατηγό Μακρυγιάννη στα «Απομνημονεύματά» του, η χρήση κεφαλών μυρμήγκων:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«… Του ρίχτηκαν οι Τούρκοι απάνω του, παίρνει ένα γιαταγηάνι Τούρκικον και σκοτώνει τέσσερους· κι εκεί όπου τον πολεμούσαν του δίνουν μίαν μαχαιριά εις την κοιλιά και σκοτώνει τον Τούρκον και με το μαχαίρι εις την κοιλιά ήρθε εκεί όπου είμαστε εμείς εις το ταμπούρι. Και δεν του πειράξαμε το μαχαίρι· με τούτο εις την κοιλιά τον πήγαμε εκεί οπούταν οι ειδικοί μας και ήταν ο γιατρός· και τόβγαλε το μαχαίρι και με των μερμήγκων τα κεφάλια τούρραψε την κοιλιά. Και τράβηξε ο καημένος κοντά ένα χρόνο να γιατρευτεί. Γέρευε και πάλι ξηλώνεταν κι έβγαιναν οι κοπριές από την κοιλιά οπούταν η πληγή. Και ζει τώρα και δεν έχει ψωμί να φάγει …»..</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Για τη συγκεκριμένη πρακτική της συρραφής των τραυμάτων ο Γιάννης Βλαχογιάννης σημειώνει τα εξής:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«Η δια των κεφαλών των μυρμήγκων ραφή τραυμάτων, γνώριμος τοις εμπειρικοίς ιατροίς των χρόνων εκείνων, εγίνετο ως εξής: Προσαγόμενοι μεγάλοι ζωντανοί μέρμηγκες, έδακνον τα χείλη του τραύματος, κεκλεισμένα, αμέσως δι’ αποκοπτομένου του σώματος αυτών, έμενεν η κεφαλή σχηματίζουσα ούτω βελονιάν ικανώς ισχυράν».</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η θεραπευτική προσέγγιση παθολογικών καταστάσεων είχε χαρακτήρα εμπειρικό και υποτυπώδη. Ενδεικτικά αναφέροντας, οι συστάσεις για την αντιμετώπιση των πυρετών αφορούσαν σε μαλάξεις με λάδι και για τις γριπώδεις συνδρομές χορήγηση αφεψήματος ξηρών σύκων και ξυλοκεράτων ή ζεσταμένου κρασιού με πιπέρι.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Για την αντιμετώπιση των οιδημάτων και των μωλώπων χρησιμοποιείτο ζεστό βούτυρο, για το οποίο ο Φωτάκος, υπασπιστής του Θ. Κολοκοτρώνη, αναφέρει τα εξής:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«…Αποφασίσαμεν λοιπόν και τον εποτίσαμεν βούτυρον ζεστόν· τούτο εις την Πελοπόννησον είναι γνωστό ως ιατρικόν, όταν πέσει και δεν έχει έξωθεν του σώματος πληγήν, αλλά μώλωπας. Αφού δε έπιε ζεστόν βούτυρον, έπειτα τον εβάλαμεν εις ένα μέρος δια να μην τον φυσάει αέρας, και του ερρίψαμεν δια σκεπάσματος δυο καπότες… Το βάρος αυτό και το βούτυρο, το οποίον άναψε μέσα του, έφερεν ιδρώτας πολλούς και δι’ αυτών έφυγαν από το κορμί του τα ζουπήματα».</span></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τα φάρμακα, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι επιστήμονες ιατροί και πολλοί από τους εμπειρικούς, ήταν κυρίως δρόγες (αλόη, θεριακή, κάρδαμο, κίνα, πιπερόριζα, σαμπούκο, σαρκοτρόφι, σίλφιο κ.ά.), η χρήση των οποίων ανάγεται στην εποχή του Διοσκουρίδη και η εντόπισή τους είναι εύκολη στη χλωρίδα της ελληνικής υπαίθρου.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ήταν, επίσης, ορισμένες φαρμακευτικές και χημικές ουσίες (άλας αψινθίας, βόραξ, γόμμα Αραβική, εμετική τρυξ, μίνιον, νίτριον, οξύμελι κ.ά.) και διάφορα σκευάσματα (balsamo di Tolu, elixir propriepatis, laudano di Barbaro κ.ά.), τα οποία προμηθεύονταν, όταν είχαν τη δυνατότητα, από την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, τα Επτάνησα και την Τεργέστη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Μια χαρακτηριστική εικόνα της τραγικής κατάστασης που επικρατούσε στο πεδίο της περίθαλψης των τραυματιών του Αγώνα, παρέχει ο Χρ. Βυζάντιος, ο οποίος περιγράφοντας την εκστρατεία του Φαβιέρου στην Κάρυστο, αναφέρει τα εξής:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
«…Οι πληγωμένοι ενταύθα υπέστησαν τα πάνδεινα, διότι ουδείς εφρόντιζε περί της μεταφοράς αυτών εις το στρατόπεδον, όπερ έκειτο ου μακράν από του τόπου της εφόδου, ήτοι ενός τετάρτου της ώρας. Οι πληγωμένοι όθεν επορεύοντο εκείσε, όπως εδύναντο άλλοι μεν συρόμενοι, άλλοι δε βοηθούμενοι υπό των τυχόντων προσήρχοντο προς τον εκεί χειρούργον. Το δε θέαμα της πρώτης βοηθείας των πληγωμένων παρά του αρχιχειρούργου Τράιβερ ήτο φρικώδες. Περίπου διακόσιοι πληγωμένοι, κείμενοι εκτάδην εντός περιβολίου λεμονεώνος εξέβαλλον γοεράς φωνάς, ιδίως οι πληγωμένοι εκ σφαίρας πυροβόλων. Εκεί φύλλον θύρας έκειτο επί πετρών, χρησιμεύον ως τράπεζα, επ’ αυτής δε στρατιώται τινες του πυροβολικού, ων ως ερρέθη εν τη ιστορία, οι άξονες των πυροβόλων είχον θραυσθή, ελάμβανον ανά ένα των πληγωμένων χερσί τε και ποσί και κατέκλινον αυτόν επί της ούτω κειμένης τραπέζης. Ο δε ειρημένος αρχιχειρούργος, έχων ανασεσυρμένας τας χειρίδας του ιματίου του και κρατών μάχαιραν ανά χείρας, όλως καθημαγμένος έτεμνεν ανηλεώς τα προσβληθέντα μέλη του πληγωθέντος και είτα επέδενε ταύτα. Ανασυρομένου τούτου εκ της τραπέζης ετίθετο άλλος και ούτω καθεξής· άπαντες οι δυνηθέντες ή, κάλλιον ειπείν οι ευτυχήσαντες να έλθωσιν εκείσε, ελάμβανον την πρώτην βοήθειαν των πληγών των, ως ελάβομεν και ημείς αυτοί».</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
Επιπρόσθετα, η έλλειψη φαρμάκων και υγειονομικού υλικού ήταν συχνότατη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ο τακτικός στρατός του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους συνεστήθη με το Νόμο αρ. 8/01-04-1822. Η πρώτη στρατιωτική μονάδα που συγκροτήθηκε, βάσει του συγκεκριμένου νόμου, ήταν το 1ο Σύνταγμα Βαρέως Πεζικού, στο οποίο τοποθετήθηκε ως ιατρός ο Γερμανός Heinrich Trieber.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τον Απρίλιο του 1822 συνεστήθη το Τάγμα των Φιλελλήνων με ιατρό το Γερμανό Johann Deniel Elster και με βοηθό του το Δανό Friedrich Johannsen. Οι δύο αυτοί Φιλέλληνες ιατροί συγκρότησαν στο Μεσολόγγι πρόχειρο νοσοκομείο, στα πλαίσια της προετοιμασίας της εκστρατείας προς την Ήπειρο το 1822. Το νοσοκομείο αυτό λειτούργησε αρχικά με χορηγίες Φιλελλήνων της Ελβετίας, το έτος 1824 με χορηγίες του Λόρδου Βύρωνα και φαίνεται ότι διατηρήθηκε σε λειτουργία μέχρι την έξοδο του Μεσολογγίου το 1826, υπό τη Διεύθυνση του Ελβετού ιατρού Johann Jakob Meyer.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Το 1824 ανέλαβε τη Διοίκηση του τακτικού στρατού ο συνταγματάρχης και ιατρός Παναγιώτης Ρόδιος, ο οποίος ενδιαφερόμενος για τη δημιουργία υποδομών περίθαλψης των τραυματιών, πρότεινε την ίδρυση συστηματικού στρατιωτικού νοσοκομείου στο Ναύπλιο. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οι Έλληνες και αλλοδαποί επιστήμονες ιατροί οι οποίοι στελέχωσαν τον τακτικό στρατό του ελεύθερου ελληνικού κράτους προσέφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες για την ευόδωση του απελευθερωτικού Αγώνα. Παρά το γεγονός ότι ήταν ολιγάριθμοι, διέθεταν ελάχιστα μέσα, εργάζονταν υπό αντίξοες συνθήκες και είχαν ως πρόσθετο βάρος το υφιστάμενο χαμηλό επίπεδο δημόσιας υγείας και τις ιδιόμορφες κλιματολογικές συνθήκες, που επικρατούσαν στις εμπόλεμες ζώνες, απέδωσαν έργο υπεύθυνο και αξιομνημόνευτο.</span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821 διεξήχθη κάτω από αντίξοες συνθήκες και με συνεχή αναδιάταξη δεδομένων, τα οποία συνδυαστικά με τον ιδιόμορφο χαρακτήρα των Ελλήνων απειλούσαν συνεχώς την ευόδωση της πορείας του. Εξ ανάγκης οι προτεραιότητες αφορούσαν στην κάλυψη των στρατιωτικών και δημοσιονομικών αναγκών και ελάχιστα στην αντιμετώπιση θεμάτων δημόσιας υγείας, υγειονομικής περίθαλψης και ιατροκοινωνικής πρόνοιας.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Η Υπηρεσία Επιμελητείας η οποία συγκροτήθηκε αμέσως μετά την έναρξη της επανάστασης, ώστε να διασφαλιστεί ο εφοδιασμός σε όπλα, πολεμοφόδια και τρόφιμα, καθώς και η τακτικότητα της μισθοδοσίας των ενόπλων, ελάχιστα ασχολήθηκε με την προμήθεια σε υγειονομικό υλικό και φάρμακα. Όταν, μάλιστα, κατά την πορεία του αγώνα οι εισροές πόρων ελαχιστοποιήθηκαν, τότε κατέστη ελλιπέστατη έως ανύπαρκτη η διοικητική μέριμνα στα πεδία της σίτισης και της υγειονομικής περίθαλψης. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τα προαναφερθέντα δικαιολογούν τις ανεπαρκείς υποδομές νοσηλευτικής φροντίδας, τον περιορισμένο αριθμό του υγειονομικού προσωπικού και τις σοβαρές ελλείψεις σε φαρμακοεπιδεσμικό υλικό, αναδεικνύοντας παράλληλα τη δύναμη ψυχής των ιατρών εκείνων που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στον αγώνα. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Κυρίως, όμως, αναδεικνύουν την πίστη του σκλαβωμένου γένους για το όραμα της ελευθερίας, το οποίο με τις στερήσεις, τους αγώνες και το αίμα έγινε πράξη, επιβεβαιώνοντας τους στίχους: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;">«…Η μεγαλοσύνη στα Έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα,</span></b></div>
<span style="font-size: medium;"><b></b><br />
</span><div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<span style="font-size: medium;"><b>
</b>
<br />
</span><div style="text-align: center;">
<b><b><span style="font-size: medium;">με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα». </span></b></b></div>
<b><span style="font-size: medium;">
</span></b></blockquote>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: normal; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: medium;">ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ι. ΔΑΡΔΑΒΕΣΗΣ,<br />
Υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη των αγωνιστών του 1821<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium;"><b><i>ΕΘΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ,
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2011</i></b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Μπορείτε να διαβάσετε το
βιβλίο εδώ --> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium;"><a href="http://media.ems.gr/ekdoseis/ethniki_bibliothiki/ekd_ethb_dardavesis_56.pdf" target="_blank">http://media.ems.gr/ekdoseis/ethniki_bibliothiki/ekd_ethb_dardavesis_56.pdf</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-83588744134918775782016-09-27T10:31:00.001+03:002023-03-01T00:21:59.901+02:00Ἰων Δραγούμης: Τίποτα δὲν εἶναι ἀδύνατο...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-iphUfbNRujM/V-oekSCMi5I/AAAAAAAACpY/tXcFw-MhRwEqSZP77lkT3-uN7CRJerhvQCLcB/s1600/%25CE%2599%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-iphUfbNRujM/V-oekSCMi5I/AAAAAAAACpY/tXcFw-MhRwEqSZP77lkT3-uN7CRJerhvQCLcB/s640/%25CE%2599%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="541" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;">
<div style="text-align: left;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><b>Τίποτε δὲν εἶναι ἀδύνατο. </b><b><b>Τὰ δυνατὰ ἀπὸ τὰ ἀδύνατα τὰ ξεχωρίζει μία ψιλὴ ψιλὴ γραμμή. </b></b><b><b>Μὰ εἴμαστε τόσο κολλημένοι κάτω στὰ εὔκολα, </b><b>τόσο μουδιασμένοι π</b><b>οὺ δὲν μποροῦμε νὰ πηδήξουμε ἀπὸ πάνω ἀπὸ τὴν ψιλὴ γραμμή. </b></b></span></blockquote></div></blockquote><p> </p><blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"><div style="text-align: left;"><blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><i><i>ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ, «ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ Α</i>ΙΜΑ»</i></span></blockquote>
</div>
<b>
</b><b></b>
<br />
<b>
</b><i></i>
<br />
<i>
</i></blockquote>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
*******</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<a name='more'></a><br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὰ 1907 ἔπεσε σὰν μπόμπα ἕνα περίεργο βιβλίο: «Ἴδας. Ἡρώων καὶ Μαρτύρων αἷμα». Βαγγέλιο μακεδονικὸ τὸ χαραχτηρίσανε τότε τὸ βιβλίο, μὰ κι ὁ χαραχτηρισμὸς αὐτὸς, ὅσο βαρὺς κι ἂν εἶναι, τίποτα δὲ λέει. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Δὲ ζητάει νὰ συγκινήσει ὁ Ἴδας. Συγκινιέται, καὶ τὴ συγκίνησή του τὴν μεταδίδει καὶ στὸν ἀναγνώστη του· ἀπογοητεύεται καὶ σοῦ σταλάζει στὴν ψυχὴ τὴν ἀπογοήτευση· ἐλπίζει, καὶ σοῦ ἀναφτερώνει τὴν ψυχή. Νὰ, τὸ μυστικό του τὸ μέγα· καταφέρνει ὅ,τι καὶ ἕνας ἀληθινὸς ποιητής.</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὸ «Ἡρώων καὶ Μαρτύρων Αἷμα» τὄζησε πρὶν τὸ γράψει. Τὸ Νοέμβρη τοῦ 1902 πρωτοπῆγε στὸ Μοναστήρι, ὅπου ἔμεινε πάνου ἀπὸ ἕνα χρόνο, κι ἀπὸ κεῖ πῆγε στὶς Σέρρες καὶ στὴν Καβάλλα. Τὸ καλοκαίρι καὶ τὸ χυνόπωρο τοῦ 1904 τὰ πέρασε στὸν Πύργο τῆς Βουλγαρίας καὶ στὴ Φιλιππούπολη. Καὶ στὰ 1907 ἔβγαλε τὸ βιβλίο του. Ἔτσι, τὴ Μακεδονία ποὖναι καὶ ἰδιαίτερη πατρίδα του, τὴ γνώρισε καλὰ καὶ τὴν πόνεσε, γνώρισε καὶ τοὺς Βουλγάρους ἀπὸ κοντὰ καὶ τοὺς μελέτησε, εἴταν κι ἀδερφὸς τοῦ Παύλου Μελᾶ (σημ. ὁ Μελᾶς εἶχε παντρευτεῖ τὴν Ναταλία, ἀδερφὴ τοῦ Ἴωνος), τοῦ παλληκαριοῦ «ποὺ σκοτώθηκε ἕνα βράδυ τὸ φθινόπωρο τοῦ 1904» -ἀρκετὰ ὅλ’ αὐτὰ γιὰ νὰ γράψει τὸ πρῶτο του βιβλίο μὲ τὸσο αἴστημα καὶ μὲ τόση ἀγανάχτηση καὶ μὲ τόση ἐλπίδα. </span></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὸ αἷμα τοῦ παλληκαριοῦ δὲ χύθηκε στὰ χαμένα, οὔτε τὸ βιβλίο τοῦ Ἴδα ἔμεινα ἀνικανοποίητο. Ὕστερ’ ἀπὸ πέντε χρόνια, στὰ 1912, ἡ Μακεδονία λευτερωνότανε, κι ὁ Ἴδας, δεκανέας τῆς ἐθνοφρουρᾶς, ἀποσπασμένος στὸ Γενικὸ Στρατηγεῖο, ὅπου ὁ διάδοχος, τὸν ἔκαμε πολιτικὸν του σύμβουλο, σύνταξε τὸ πρωτόκολλο τῆς παράδοσης καὶ σήκωσε, μὲ τὰ χέρια του, γιὰ πρώτη φορά, τὴν Ἑλληνικὴ σημαία στὴ Μητρόπολη τῆς λευτερωμένης πιὰ Θεσσαλονίκης...</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><i>(ΙΔΑΣ (ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ), Δ. Π. ΤΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ, Ἔκδοση τῶν «ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ», Ἀλεξάνδρεια 1918)</i></span></div><div><span style="font-size: medium;"><i><br /></i>
<i>Φωτογραφία: Ὁ Ἴων Δραγούμης (κάτω δεξιά) μὲ τὴν ἐπίσημη στολὴ τῶν Ἑλλήνων διπλωματῶν. Ἀπὸ <a href="http://www.sansimera.gr/biographies/178">http://www.sansimera.gr/biographies/178</a></i></span></div>
<div>
<i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><br /></i></div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-50726584144934817432015-10-31T18:19:00.001+02:002023-03-01T00:24:59.312+02:00Ὁ Σπαρτιάτης Διηνέκης καὶ ἡ 20η ΤΘ Μεραρχία!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-SYZ293qeOdI/VjTm2nuHq_I/AAAAAAAACeY/CvxCyHK3se4/s1600/dieneces.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-SYZ293qeOdI/VjTm2nuHq_I/AAAAAAAACeY/CvxCyHK3se4/s1600/dieneces.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><i>Τὸ αὐστηροῦ κλασικισμοῦ γλυπτό ποὺ βλέπουμε στὴ φωτογραφία, εἶναι ἐμπνευσμένο ἀπὸ τὸ ἔργο ζωγραφικῆς τοῦ Δαβίδ, "Λεωνίδας στὶς Θερμοπύλες" (David, Léonidas aux Thermopyles). Τὸ γλυπτὸ Διηνέκης εἶναι ἔργο τοῦ 'Alfred Le Père, grand prix de Rome, καὶ προσφέρθηκει στὴν πόλη ἀπὸ τὸν ἑλληνιστὴ Charles Ernest Beule, ὅταν ἔγινε Ὑπουργός Ἐσωτερικῶν. Ἀναπαριστᾷ τὸν θάνατο τοῦ Διηνέκη στὶς Θερμοπύλες. (ἀπὸ </i><a href="http://saumur-jadis.pagesperso-orange.fr/rues_q-r/recollet.htm" style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 115%;" target="_blank">http://saumur-jadis.pagesperso-orange.fr</a> )</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><div style="text-align: justify;"><br /></div>
</span><div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: medium;">Σπαρτιάτης Διηνέκης - Σύμφωνα μὲ τὸν Ἡρόδοτο, «ἀνὴρ ἄριστος»!</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<a name='more'></a><br />
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
[7.226.1] Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Θεσπιέων τοιούτων γενομένων ὅμως λέγεται ἀνὴρ ἄριστος γενέσθαι Σπαρτιήτης Διηνέκης· τὸν τόδε φασὶ εἰπεῖν τὸ ἔπος πρὶν ἢ συμμεῖξαί σφεας τοῖσι Μήδοισι, πυθόμενον πρός τευ τῶν Τρηχινίων ὡς ἐπεὰν οἱ βάρβαροι ἀπίωσι τὰ τοξεύματα, τὸν ἥλιον ὑπὸ τοῦ πλήθεος τῶν ὀϊστῶν ἀποκρύπτουσι· τοσοῦτο πλῆθος αὐτῶν εἶναι· [7.226.2] τὸν δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι εἰπεῖν, ἐν ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ τῶν Μήδων πλῆθος, ὡς πάντα σφι ἀγαθὰ ὁ Τρηχίνιος ξεῖνος ἀγγέλλοι, εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ. ταῦτα μὲν καὶ ἄλλα τοιουτότροπα ἔπεά φασι Διηνέκεα τὸν Λακεδαιμόνιον λιπέσθαι μνημόσυνα.</span></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
Ἀπόδοση:<br />
<br />
</span><blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
[7.226.1] Τέτοιοι ἄντρες ἀναδείχτηκαν οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ Θεσπιεῖς, ἀλλὰ λέγεται πὼς ἀνάμεσά τους πιὸ λαμπρὸ παλικάρι ἀναδείχτηκε ὁ Σπαρτιάτης Διηνέκης· λένε μάλιστα πώς, προτοῦ ἔρθουν στὰ χέρια μὲ τοὺς Μήδους, εἶπε τὴν ἀκόλουθη φράση, ἀκούοντας ἀπὸ κάποιον Τραχίνιο πώς, ὅταν οἱ βάρβαροι ρίχνουν μὲ τὰ τόξα τους, τὰ ἀμέτρητα βέλη τους κρύβουν τὸν ἥλιο· τόσο μεγάλο εἶναι τὸ πλῆθος τους· [7.226.2] κι ἐτοῦτος δὲν ἔδειξε νὰ ταράζεται ἀπ᾽ αὐτὸ κι εἶπε, περιφρονῶντας τὸ πλῆθος τῶν Μήδων, ὅτι τὰ νέα ποὺ τοὺς ἔφερνε ὁ ξένος ἀπ᾽ τὴν Τραχίνα ἦταν ὅλα εὐχάριστα γι᾽ αὐτούς, ἀφοῦ μὲ τοὺς Μήδους νὰ κρύβουν τὸν ἥλιο θὰ δοθῇ ἡ μάχη ἐναντίον τους στὴν σκιὰ κι ὄχι κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο. Λένε λοιπὸν ὅτι αὐτὴν κι ἄλλες παρόμοιες φράσεις ἄφησε γιὰ νὰ τὸν θυμοῦνται οἱ ἄνθρωποι ὁ Διηνέκης.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
(ΗΡΟΔΟΤΟΣ, Ἱστορίαι, ΒΙΒΛΙΟ Η: ΠΟΛΥΜΝΙΑ)</span></div>
</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><b> «Ὑπὸ σκιῇ»</b><br />
</span><div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὸ εὐφυολόγημα αὐτὸ τοῦ Διηνέκη ἔγινε συνώνυμο τῆς ἀνδρείας, τῆς τόλμης καὶ τῆς περιφρονήσεως τοῦ θανάτου καὶ ἀποτελεῖ τὸ λογότυπο τοῦ ἐμβλήματος τῆς ΧΧ ΤΘΜ (20ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας «Μακεδονία»), ποὺ ἔχει τὴν ἔδρα της στὴν Καβάλα.</span></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-Aj-rh3bMmUI/VjTnvQPoFnI/AAAAAAAACeg/ue4_RLo2vYQ/s1600/XX_T8M_379_301.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="287" src="http://3.bp.blogspot.com/-Aj-rh3bMmUI/VjTnvQPoFnI/AAAAAAAACeg/ue4_RLo2vYQ/w363-h287/XX_T8M_379_301.jpg" width="363" /></a><b><span style="font-size: medium;">ΡΗΤΟ: "ΥΠΟ ΣΚΙΗ" (Ὑπὸ σκιᾶν)</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: medium;">ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: Κένταυρος ἔτοιμος νὰ ἐκτοξεύσῃ βέλος. </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ 20η ΤΘ Μεραρχία εἶναι «ἀπόγονος» τῆς ἔνδοξης Μεραρχίας Ἱππικοῦ<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ, ἡ ὁποία συγκροτήθηκε τὸ Νοέμβριο τοῦ 1921
καὶ ἔλαβε μέρος στὶς ἐπιχειρήσεις τῆς Μικρασιατικῆς Ἐκστρατείας. Στὸν ἑλληνοϊταλικὸ
πόλεμο τοῦ 1940, ἐπίσης, σημείωσε ἐπιτυχίες στὸ ἀλβανικό μέτωπο, παρὰ τὶς ἀντίξοες,
γιὰ ἕνα σῶμα ἱππικοῦ, συνθῆκες μάχης. Τὸ Δεκέμβριο τοῦ 1956 μετασχηματίστηκε σὲ
Τεθωρακισμένη Μεραρχία καὶ τὰ τελευταῖα χρόνια, τῆς ἀνατέθηκε ἡ φύλαξη τῆς
Θράκης καὶ τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας. Ἀπὸ τὴν 20η ΤΘ Μεραρχία πέρασαν χιλιάδες ἀξιωματικοὶ
καὶ ὁπλίτες, καὶ σήμερα ἀποτελεῖ μία σύγχρονη μονάδα καὶ τὴν «αἰχμὴ τοῦ
δόρατος» τῶν ἐνόπλων δυνάμεων στὴν περιοχή.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-_8yYj9d12fs/VjTpEszSarI/AAAAAAAACes/RMFjSnew9Mo/s1600/%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2582..jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="354" src="http://1.bp.blogspot.com/-_8yYj9d12fs/VjTpEszSarI/AAAAAAAACes/RMFjSnew9Mo/w673-h354/%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2582..jpg" width="673" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="EN-US"><i><br /></i></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="EN-US"><i><br /></i></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="font-size: medium;"><i>Photo
stéreoscopique SAUMUR monument Dieneces mourant aux Τhermopyles </i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;"> <a href="http://www.delcampe.net/page/item/id,137881459,var,photo-stereoscopique-SAUMUR-monument-Dieneces-mourant-aux-thermopyles-SIP-7,language,E.html">http://www.delcampe.net/page/item/id,137881459,var,photo-stereoscopique-SAUMUR-monument-Dieneces-mourant-aux-thermopyles-SIP-7,language,E.html</a>
</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Ἀρχαῖο κείμενο ἀπὸ --> <a href="http://www.greek-language.gr/Resources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=30&page=193">http://www.greek-language.gr/Resources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=30&page=193</a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://anihneftes.blogspot.gr/2015/10/20.html" target="_blank"><span style="font-size: medium;">Χλόη</span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-71480865767056781922015-09-27T17:35:00.001+03:002023-03-01T00:26:08.838+02:00Ὁ Αὐτομέδων καὶ τὰ ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-XZK41yrycyw/Vgf6k8Tg0KI/AAAAAAAACZM/E89Or6eZe28/s1600/Automedon_with_the_Horses_of_Achilles_-_1868.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="600" src="https://2.bp.blogspot.com/-XZK41yrycyw/Vgf6k8Tg0KI/AAAAAAAACZM/E89Or6eZe28/w631-h600/Automedon_with_the_Horses_of_Achilles_-_1868.jpg" width="631" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Automedon with the Horses of Achilles, Henri Regnault,1868</span></i></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
<br />
<br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ Ποδάργη ἦταν μία ἀπὸ τὶς Άρπυιες. Ἀπὸ τὴν ἔνωσή της μὲ τὸν Ζέφυρο, ἔφερε στὸν κόσμο τὸν Ξάνθο καὶ τὸν Βαλίαν, τὰ δύο ἀθάνατα ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως.</span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
«τῷ δὲ καὶ Αὐτομέδων ὕπαγε ζυγὸν ὠκέας ἵππους </span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
Ξάνθον καὶ Βαλίαν, τὼ ἄμα πνοιῇσι πετέσθην, </span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
τοὺς ἔτεκε Ζεφύρῳ ἀνέμῳ Ἄρπυια Ποδάγρη </span></blockquote>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">
βοσκομένη λειμῶνι παρὰ ῥόον Ὠκεανοῖο» Ἰλ. 16, 150</span></blockquote>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<a name='more'></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><b><u>Τὰ Ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως (Κωνσταντίνου Καβάφη)</u></b><br />
<br />
Τὸν Πάτροκλο σὰν εἶδαν σκοτωμένο,<br />
ποὺ ἦταν τόσο ἀνδρεῖος, καὶ δυνατός, καὶ νέος,<br />
ἄρχισαν τ’ ἄλογα νὰ κλαῖνε τοῦ Ἀχιλλέως•<br />
ἡ φύσις των ἡ ἀθάνατη ἀγανακτοῦσε<br />
γιὰ τοῦ θανάτου αὐτὸ τὸ ἔργον ποὺ θωροῦσε.<br />
<br />
<br />
Τίναζαν τὰ κεφάλια των καὶ τὲς μακρυὲς χαῖτες κουνοῦσαν,<br />
τὴν γῆ χτυποῦσαν μὲ τὰ πόδια, καὶ θρηνοῦσαν<br />
τὸν Πάτροκλο ποὺ ἐνοιώθανε ἄψυχο — ἀφανισμένο —<br />
μιὰ σάρκα τώρα ποταπὴ — τὸ πνεῦμα τοῦ χαμένο —<br />
ἀνυπεράσπιστο — χωρὶς πνοὴ —<br />
εἰς τὸ μεγάλο Τίποτε ἐπιστραμένο ἀπ’ τὴν ζωή.<br />
<br />
<br />
Τὰ δάκρυα εἶδε ὁ Ζεὺς τῶν ἀθανάτων<br />
ἀλόγων καὶ λυπήθη. «Στοῦ Πηλέως τὸν γάμο»<br />
εἶπε «δὲν ἔπρεπ’ ἔτσι ἄσκεπτα νὰ κάμω•<br />
καλύτερα νὰ μὴν σᾶς δίναμε, ἄλογά μου<br />
δυστυχισμένα! Τί γυρεύατ’ ἐκεῖ χάμου<br />
στὴν ἄθλια ἀνθρωπότητα ποὖναι τὸ παίγνιον τῆς μοίρας.<br />
<br />
<br />
Σεῖς ποὺ οὐδὲ ὁ θάνατος φυλάγει, οὐδὲ τὸ γῆρας<br />
πρόσκαιρες συμφορὲς σᾶς τυραννοῦν. Στὰ βάσανά των<br />
σᾶς ἔμπλεξαν οἱ ἄνθρωποι.»— Ὅμως τὰ δάκρυά των<br />
γιὰ τοῦ θανάτου τὴν παντοτεινὴ<br />
τὴν συμφορὰν ἐχύνανε τὰ δυὸ τὰ ζῶα τὰ εὐγενῆ.</span></blockquote>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
</div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἔτσι περιγράφει ὁ Κωνσταντῖνος Καβάφης τὴν παρακάτω σκηνὴ ἀπὸ τὴν Ἰλιάδα, τὴν ὁποία ὁ Ὅμηρος ἀναφέρει στὴν Ραψωδία Ρ, στ. 424 - 458: </span></div>
</div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Έτσι εκείνοι εμάχονταν· ο σιδερένιος θόρυβος της μάχης</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
425 ανέβαινε στον
χάλκινο ουρανό, περνώντας απ᾽ τον άδειο αιθέρα.</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Όμως τα άλογα του
Αιακίδη, αποτραβηγμένα μακριά από τη μάχη,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
έκλαιγαν, από την ώρα που έμαθαν πως ο ηνίοχος</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
κυλίστηκε στη σκόνη, χτυπημένος από τον Έκτορα τον
ανδροφόνο.</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Ο Αυτομέδων, ο ανδρειωμένος γιος του Διώρη,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
άλλοτε τα χτύπαε με το ελαφρύ μαστίγιο,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
430 άλλοτε τους
μιλούσε με λόγια γλυκά και άλλοτε τα φοβέριζε·</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
εκείνα όμως δεν ήθελαν ούτε να πάνε πίσω στα καράβια</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
πλάι στον πλατύ Ελλήσποντο</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
ούτε να μπουν στον πόλεμο μαζί με τους Αχαιούς.</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
435 Όπως μένει ακίνητη
μια στήλη,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
που στέκει πάνω στον τάφο ανδρός που πέθανε ή γυναίκας,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
έτσι έμεναν ασάλευτα, ζεγμένα στο εξαίσιο άρμα,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
με τα κεφάλια χαμηλωμένα στη γη·</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
ζεστά τα δάκρυα κυλούσαν από τα βλέφαρα τους στο χώμα,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
καθώς εμύρονταν αποζητώντας τον ηνίοχο·</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
η σκόνη ερύπαινε τη θαλερή τους χαίτη</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
440 που ξέφευγε από
τη ζεύλα και χυνόταν ζερβά δεξιά πλάι στο ζυγό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Όταν τα είδε που εμύρονταν, τα ελυπήθη ο γιος του Κρόνου,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
κούνησε το κεφάλι του και είπε μιλώντας στην ψυχή του:</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
«Αχ δυστυχισμένα, γιατί να σας δώσουμε στον βασιλιά Πηλέα,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
αυτός ένας θνητός, και εσείς αγέραστα και αθάνατα.</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
445 Μήπως για να
γνωρίσετε τον πόνο μαζί με τους δύσμοιρους ανθρώπους;</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Γιατί από όλα τα πλάσματα που ανασαίνουν και σαλεύουν πάνω
στη γη</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
κανένα δεν είναι πιο θλιβερό από τον άνθρωπο.</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Όμως ο Έκτορας, ο γιος του Πριάμου, δεν θ᾽ ανεβεί ποτέ πάνω
σε σας</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
ούτε στο λεπτοδουλεμένο άρμα· γιατί δεν θα τον αφήσω.</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
450 Δεν του αρκεί
αλήθεια που έχει τα όπλα και κομπάζει όπως κομπάζει;</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Ορμή στα γόνατα και στην ψυχή σας θα χαρίσω,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
για να σώσετε και τον Αυτομέδοντα από τον πόλεμο</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
και να τον φέρετε στα βαθιά καράβια·</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
γιατί θα δώσω ακόμα δόξα στους Τρώες,</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
να σκορπίζουν τον θάνατο, ώσπου να φτάσουν στα καράβια με τα
γερά σκαριά</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
455 και βασιλέψει ο
ήλιος και απλωθεί το ιερό σκοτάδι».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Είπε και στ᾽ άλογα εμφύσησε ορμή σφοδρή.</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
Εκείνα τίναξαν τη σκόνη από τις χαίτες τους χάμω στο χώμα</span></div>
<div class="MsoNormal"><span style="font-size: medium;">
και ασυγκράτητα έφεραν το γρήγορο άρμα ανάμεσα στους Τρώες
και τους Αχαιούς.</span></div>
</blockquote><span style="font-size: medium;">
(μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος) --> <a href="http://www.greek-language.gr/Resources/ancient_greek/anthology/literature/browse.html?text_id=8">http://www.greek-language.gr/Resources/ancient_greek/anthology/literature/browse.html?text_id=8</a> <br />
<br />
<br />
<br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ Αὐτομέδων ἦταν γιὸς τοῦ Διώρου ἀπὸ τὴ Σκύρο. Ὑπῆρξε φίλος τοῦ Ἀχιλλέως καὶ ὁ ἔμπειρος ἡνίοχός του κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Τρωικοῦ Πολέμου. Ὁ Αὐτομέδων εἶχε ἔρθει στὴν Τροία ἐπικεφαλὴς 10 πλοίων. Μετὰ τὸ θάνατο τοῦ Ἀχιλλέως, ὁ Αὐτομέδων ὑπηρέτησε ὡς ἡνίοχος καὶ τὸν γιὸ τοῦ ἥρωα, τὸν Νεοπτόλεμο ἢ Πύρρο. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;">
<i><span style="font-size: medium;"> Στὴν εἰκόνα βλέπουμε πίνακα ζωγραφικῆς τοῦ Henri Regnault, ποὺ ἀπεικονίζει τὸν Αὐτομέδοντα μὲ τὰ ἄλογα τοῦ Ἀχιλλέως, 1868. Πηγή εἰκόνας καὶ πληροφορίες γιὰ τὸν Αὐτομέδοντα, εἰναι ἡ <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82" target="_blank">βικιπαίδεια.</a></span></i></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-56645142340271359952015-07-03T20:14:00.002+03:002023-03-01T00:27:15.231+02:00Ἡ δράση τῶν Σωμάτων Τόμπρα - Πλατανιᾶ (1907) στὴ Μακεδονία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-KjGAVI_aQFc/VZbBFpgJs5I/AAAAAAAACBQ/xQeJdMJYqbY/s1600/%25CE%25A4%25CF%258C%25CE%25BC%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="757" src="http://4.bp.blogspot.com/-KjGAVI_aQFc/VZbBFpgJs5I/AAAAAAAACBQ/xQeJdMJYqbY/w571-h757/%25CE%25A4%25CF%258C%25CE%25BC%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="571" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Ὁλόσωμη φωτογραφία τοῦ ἐνόπλου Γεωργίου Τόμπρα ἀπὸ Κυδωνίες Μικρᾶς Ἀσίας.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Στὸν ὧμο του ἔχει κρεμάσει ἀραβίδα Μάουζερ Μ 1902. Στὴ μέση φέρει τὰ φυσίγγιά του.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὴν ἄνοιξη τοῦ 1907 μπῆκε στὴν Μακεδονία τὸ σῶμα τοῦ ἀνθυπολοχαγοῦ - φαρμακοποιοῦ Γεωργίου Τόμπρα ἤ καπετὰν Ρουπακιᾶ μαζὶ μὲ ἄλλα δύο καινούργια σώματα, τοῦ Παπαβιέρου καὶ τοῦ Θειάφη. Τὸ σῶμα τοῦ Τόμπρα ἀνέλαβε τὴν εὐθύνη τῆς περιοχῆς Καστανοχωρίων, ὅπου ἀπὸ τὰ μέσα Ἀπριλίου ἄρχισε ἀμέσως τὴν δράση του. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ δύναμη τοῦ σώματος ἀνήρχετο σὲ 40 ἄνδρες, μεταξὺ δὲ τῶν ὁπλαρχηγῶν του ἦσαν ὁ καπετὰν Στέφος Γρηγορίου καὶ ὁ Ἰωάννης Σιδέρης. Ὁ Τόμπρας εἶχε μετάσχει τοῦ ἀγῶνος καὶ κατὰ τὰ προηγούμενα ἔτη, ἀρχικὰ ὡς ὑπαρχηγὸς στὸ σῶμα τοῦ καπετὰν Καβοντόρου στὸ Βάλτο τῶν Γιαννιτςῶν, καὶ ἀργότερα ὡς ὑπαρχηγὸς τοῦ Κατεχάκη στὴν περιοχὴ Βερμίου. Ἐπίσης εἶχε ὑπηρετήσει ἐπὶ ἕνα διάστημα καὶ στὴν Ἐλασσόνα ὡς γραμματεὺς τοῦ ἐκεῖ κέντρου τοῦ Ἑλληνικοῦ Κομιτάτου.</span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Περὶ τὰ τέλη Ἀπριλίου τὸ σῶμα τοῦ καπετὰν Ρουπακιᾶ συνεπλάκη κατόπιν προδοσίας μὲ διλοχία τουρκικοῦ στρατοῦ πατὰ τὸ Νεστόριο, τὴν ὁποία καὶ κατεδίωξε. Ἐν συνεχείᾳ τὸ σῶμα περιέτρεξε τὴν περιοχὴ Βοΐου, Γράμμου μέχρι Μοράβα καὶ Βιγλίτσας, ἐκκαθαρίζοντας αὐτὴν ἀπὸ πράκτορες τῶν ξένων προπαγανδῶν καὶ ληστρικὲς συμμορίες Τουρκαλβανῶν.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Σοβαρώτερη συμπλοκὴ τοῦ σώματος ἔγινε στὶς 24 Ἰουνίου τοῦ 1907 παρὰ τὸ χωριὸ Σούλι Κορυτςᾶς, ὅπου μετὰ 3ωρον ἀγώνα ἐξωντώθηκε 15μελὴς συμμορία. Στὶς ἀρχὲς Ἰουλίου, ἐνῶ τὸ σῶμα βρισκόταν στὴν περιοχὴ Γιαννοχωρίου Καστοριᾶς, ἰδιαίτερη πατρίδα τοῦ ὁπλαρχηγοῦ Σιδέρη, ἔφθασε πληροφορία πὼς στὸ χωριὸ Φτελιὰ κρυβόταν ἡ συμμορία τοῦ φοβεροῦ βοεβόδα Καρσάκωφ. Ὁ καπετὰν Ρουπακιᾶς ζήτησε ἐνίσχυση ἀπὸ τὸν ἀνθυπολοχαγὸ Νικόλαο Πλατανιᾶ, ποὺ μὲ τὸ ψευδώνυμο καπετὰν Λαχτάρας εἶχε μπεῖ στὴν Μακεδονία τὸν Μάϊο καὶ δροῦσε ἐπίσης στὰ Καστανοχώρια. Ὁ Πλατανιᾶς σκοτώθηκε στὸν ἑλληνοβουλγαρικὸ πόλεμο τοῦ 1913. </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὶς 3 Ἰουλίου τὰ δύο ἑνωμένα σώματα κινήθηκαν μὲ νυκτερινὴ πορεία καὶ κατὰ τὰ ξημερώματα τῆς 4ης Ἰουλίου ἔφθασαν στὴν Φτελιά. Ὁ βοεβόδας Καρσάκωφ, ἀκούοντας τὰ γαυγίσματα τῶν σκύλων, νόμισε πὼς εἶχε φθάσει στὸ χωριὸ τουρκικὸ ἀπόσπασμα καὶ ἀθέατος βγῆκε στὴν ἀντίθετη πλευρά. Τὰ σώματα μπῆκαν στὸ χωριὸ καὶ μὴ βρίσκοντας τὴν συμμορία προέβησαν σὲ συλλήψεις πρακτόρων τοῦ κομιτάτου, ἐν συνεχείᾳ δὲ κινήθηκαν πρὸς τὴν ἔξοδο. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Καθ΄ ὅν ὅμως χρόνον πορεύονταν μέσα σ΄ ἕνα στενό, κοντὰ στὸ χωριό, προσεβλήθησαν ἀπὸ τὴν συμμορία τοῦ Καρσάκωφ, ἡ ὁποία εἶχε στῆσει ἐνέδρα στὸ ἐπικίνδυνο ἐκεῖνο μέρος καὶ ἄρχισε συμπλοκή.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὕστερα ἀπὸ σκληρὸ ἀγώνα, τὸ σῶμα τοῦ Ρουπακιᾶ κατώρθωσε νὰ βγῇ ἀπὸ τὸ στενὸ καὶ νὰ καταλάβῃ ἕνα λόφο, ἀπέναντι τῶν Βουλγάρων, μὲ πυκνὰ δὲ πυρὰ νὰ ἐπιτύχῃ τὴν ἀπαγγίστρωση καὶ τῶν ὑπολοίπων ἀνταρτῶν. Ἐπηκολούθησε τότε μάχη ἐκ τοῦ συστάδην, μέχρις ὅτου δι΄ἐφόδου, ἐκ μέρους κυρίως τῶν ὁπλαρχηγῶν Στέφου καὶ Σιδέρη, ἐκτοπίσθηκαν οἱ κομιτατζῆδες ἀπὸ τὶς ὀχυρὲς θέσεις ποὺ κατεῖχαν καὶ ἐτράπησαν οἱ περισσότεροι εἰς φυγήν, πλὴν τοῦ βοεβόδα καὶ μερικῶν ἀνδρῶν του, ποὺ εἶχαν καταλάβεο νέες θέσεις καὶ ἐξακολουθοῦσαν νὰ μάχονται γενναῖα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τελικὰ τὰ ἀντάρτικα σώματα κατώρθωσαν νὰ πλησιάσουν στὶς καινούργιες θέσεις τῶν Βουλγάρων κομιτατζήδων καὶ νὰ τοὺς τρέψουν ἐκ νέου εἰς φυγήν. Κατὰ τὴν ὥρα τῆς φυγῆς οἱ Ἕλληνες ἀντάρτες ἄρχισαν νὰ ρίχνουν ὁμοβροντίες, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σκοτωθῇ ὁ φημισμένος Νάσο Καρσάκωφ καὶ ἄλλοι 20 περίπου ἀπὸ τοὺς συντρόφους του. Τὰ δύο σώματα Τόμπρα καὶ Πλατανιᾶ συνέχισαν τὴν δράση τους στὴν περιοχὴ τῶν Καστανοχωρίων μέχρι τοῦ Φθινοπώρου τοῦ 1907, ὁπότε ἐπέστρεψαν στὴν Ἑλλάδα…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<u><i><span style="font-size: medium;">Βιβλιογραφία</span></i></u></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium; line-height: 115%;"><i>ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ
ΑΓΩΝ, ΠΑΥΛΟΥ Λ. ΤΣΑΜΗ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1975.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-size: medium;"><span style="line-height: 115%;">Ἡ φωτογραφία εἶναι ἀπὸ τὸ Ἴδρυμα Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος --> </span><span style="line-height: 18.4px;"><a href="http://www.imma.edu.gr/imma/dbs/Artifacts/index.html?start=249&show=1">http://www.imma.edu.gr/imma/dbs/Artifacts/index.html?start=249&show=1</a></span></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-36262797107096182802015-06-16T18:28:00.002+03:002023-03-01T00:31:17.719+02:00Γερμανὸς Καραβαγγέλης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-KH2bHyVmBPU/VYA4g78ccHI/AAAAAAAAB_k/8dWRIalQTLo/s1600/_karavangelis%25281%2529.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="768" src="http://4.bp.blogspot.com/-KH2bHyVmBPU/VYA4g78ccHI/AAAAAAAAB_k/8dWRIalQTLo/w596-h768/_karavangelis%25281%2529.jpg" width="596" /></a></div>
<br />
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;">
<i><b><span style="font-size: medium;"> «Ἐγεννήθηκα στὸ χωριὸ Στύψη τῆς Λέσβου στὰ 1866. Καὶ οἱ γονεῑς μου ἦταν ἀπὸ τὴ Στύψη. Ὁ πατέρας μου ἦταν ἔμπορος. Νέος ἀκόμη πῆγε ἀπέναντι, στὸ Ἀδραμύττι, καὶ ἄνοιξε κατάστημα. Ὅταν ὅμως ἔφθασε σὲ ὥρα γάμου, ἦρθε πάλι στὴ Στύψη καί παντρεύτηκε. Καὶ πάλι ξαναγύρισε στὸ Ἀδραμύττι. Μὰ ἐρχόταν στὶς γιορτές. Ὅταν ἔγινα ἐγὼ δύο χρονῶν, ἦρθε καὶ μᾶς πῆρε ὅλους στὸ Ἀδραμύττι. Ἐκεῖ γεννήθηκαν οἱ ἔξι ἀδελφές μου, ἡ μία πέθανε πολὺ μικρή, καὶ τελευταῖος ὁ ἀδελφός μου Εὐριπίδης, ποὺ καὶ αὐτὸς πέθανε νέος…[…]». </span></b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
(Ἀπὸ τὰ Ἀπομνημονεύματά του)</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span>
<br />
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τριανταπέντε ἐτῶν ἦταν ὁ μέχρι τότε Ἐπίσκοπος Χαριουπόλεως, Γερμανός, ὅταν στὶς 21 Ὀκτωβρίου 1900 κλήθηκε νὰ μεταβῇ στὴ Δ. Μακεδονία καὶ νὰ ἀναλάβῃ τὴν Μητρόπολη Καστοριᾶς. Στὰ Ἀπομνημονεύματά του γράφει ὅτι βρῆκε τὸν τόπο σὲ ἄθλια κατάσταση. Οἱ βλέψεις τοῦ Βουλγαρικοῦ Κομιτάτου ἔφθαναν ὡς τὸν Ἀλιάκμονα καὶ τὰ Καστανοχώρια καὶ γι΄αὐτό, τὸ στρατόπεδο τῶν βουλγαρικῶν συμμοριῶν στήθηκε στὰ Κορέστια τῆς Καστοριᾶς, γιὰ νὰ ἀποδείξουν μία μέρα στὴν εὐρωπαϊκὴ διπλωματία ὅτι στὴν Καστοριὰ ἔπρεπε νὰ χαραχθοῦν τὰ σύνορα τῆς πολυπόθητης γιὰ τοὺς βουλγάρους, «Μεγάλης Βουλγαρίας»…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;">
Ὁ Γερμανός, γνωρίζοντας ὅτι ἦταν ἀδύνατον νὰ κρατηθῇ ὁ ἀγώνας χωρὶς ἔνοπλα ἑλληνικὰ σώματα, πρότεινε στὴν Κυβέρνηση τῶν Ἀθηνῶν τὴ συγκρότηση ἔνοπλων ὁμάδων ἀπὸ ντόπιους καὶ Κρῆτες, ἀλλὰ ἡ πρότασή του δὲν εἶχε κανένα ἀποτέλεσμα.</span><br />
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-1aLcTaQUnBQ/VYA5r7BZafI/AAAAAAAAB_0/6vZHAW9_iNc/s1600/%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B6%25CE%25B5%25CF%2581.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="407" src="http://3.bp.blogspot.com/-1aLcTaQUnBQ/VYA5r7BZafI/AAAAAAAAB_0/6vZHAW9_iNc/w615-h407/%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B6%25CE%25B5%25CF%2581.jpg" width="615" /></a></div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;"><a href="http://www.imma.edu.gr/imma/exhibition/periodic/show.html?id=66#sthash.5uGLzpGv.dpuf" target="_blank">Πιστόλι Mauser M 1898 μὲ κοντάκι. </a></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Ὁ Μητροπολίτης Καστοριᾶς, Γερμανὸς Καραβαγγέλης εἶχε τέτοιου εἴδους ὅπλα.</span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὶς ἀρχές τοῦ 1901 ὁ Γερμανὸς ἔκανε μία μεγάλη περιοδεία σὲ ὅλα τὰ σλαβόφωνα χωριὰ τῶν Κορεστίων. Στὸ χωριὸ Κονοπλάτι, ἀπὸ τὸ ὁποῖο καταγόταν ὁ κομιτατζῆς Μῆτρος Βλάχος, οἱ βούλγαροι ἀρνήθηκαν νὰ δώσουν τὰ κλειδιὰ τῆς ἐκκλησίας στὸ Γερμανὸ γιὰ νὰ λειτουργήσῃ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: medium;"><i> «Τότε», </i>διηγεῖται ὁ Γερμανός,<i> «ἐγὼ μαζὶ μὲ τὸν καβάση μου Ἐμὶν ἔχοντας κρεμασμένα στοὺς ὤμους μας τὰ ὅπλα μας, ἐγὼ ἕνα μάλιγχερ καὶ ’κεῖνος ἕνα γκρά, σπάσαμε μὲ μπαλτᾶδες τὴν πόρτα καὶ μπήκαμε καὶ λειτούργησα χωρὶς κανεὶς νὰ τολμήσῃ νὰ μ’ ἐμποδίσῃ».</i></span></b></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὰ Χριστούγεννα τοὺ 1901 λειτούργησε τὰ μεσάνυχτα στὸ χωριὸ Ζαγορίτσανη. Οἱ βούλγαροι δὲν ἤθελαν νὰ τοῦ δώσουν τὰ κλειδιὰ τὴς ἐκκλησίας, γιατὶ ἤθελαν νὰ λειτουργήσουν πρώτοι αὐτοί. Μὲ τὴν ἀπειλὴ στὴν ἀρχὴ ὅτι θὰ σπάσῃ τὴν πόρτα τῆς ἐκκλησίας γιὰ νὰ μπῇ μέσα καὶ ἀργότερα μὲ τὴν ἀπειλὴ ὅτι θὰ ζητοῦσε ἀπὸ τὸν Καϊμακάμη νὰ στείλῃ στρατό, πῆρε τὰ κλειδιὰ ἀπὸ τοὺς βουλγάρους καὶ λειτούργησε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><b> Ὁ Γερμανὸς διηγεῖται γιὰ τὴ νυχτερινὴ αὐτὴ χριστουγεννιάτικη λειτουργία:</b><br />
</span><blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<i><b><span style="font-size: medium;">«Στὴν ἐκκλησία ἔβαλα τὸ ρεβόλβερ μου στὴν πέτσινη θήκη του καὶ ξέχασα μάλιστα, θυμοῦμαι, τὸν πετεινὸ σηκωμένο. Μὰ εὐτυχῶς δὲν συνέβη δυστύχημα. Πίσω ἀπὸ τὸν θρόνο ἦταν ἕνας δικός μας ποὺ στάθηκε ὅλη τὴν ὥρα μὲ τὸ πιστόλι στὸ χέρι. Ἅμα φτάσαμε στὸ σπίτι ὁ παπα-Γιώργης ἔκανε τὸν σταυρό του.</span></b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><b><span style="font-size: medium;">-Ὅλοι οἱ κακοῦργοι ἦταν ἐδῶ, εἶπε.</span></b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><b><span style="font-size: medium;">Ἡ πρώτη λειτουργία στὴ Ζαγορίτσανη ἀλήθεια ἄγρια. Μὰ ἔτσι ἐπιβλήθηκα».</span></b></i></div>
</blockquote>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ Γερμανὸς Καραβαγγέλης, γυρίζοντας στὴν Καστοριὰ ἀπὸ τὴν πρώτη του περιοδεία, ἀπέστειλε πρὸς τὴν Κυβέρνηση τῶν Ἀθηνῶν καὶ νέα ἔκθεση μέσω τοῦ Προξενείου τοῦ Μοναστηρίου. Στὴν ἔκθεση αὐτή ἐξιστοροῦσε ὅσα ἔγιναν καὶ ζητοῦσε βοήθεια σὲ ἄνδρες καὶ ὅπλα. Κι αὐτὴ τὴ φορὰ ὅμως δὲν εἰσακούστηκε ἡ φωνή του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<i><b><span style="font-size: medium;">«Ἕνα ἀπ’ τὰ μεγαλύτερα ὅπλα του, ἂν ὄχι τὸ μεγαλύτερο, ἦταν ἡ ρητορικὴ του δεινότητα, ἡ πειθῶ ποὺ εἶχε. Ὁ πρῶτοςβουλγαρόφωνος ὁπλαρχηγός πού πείστηκε νά μεταστραφεῖ τό 1901 σέ Ἕλληνα ὁπλαρχηγό ἦταν ὁ Κώττας Χρήστου, ὁ γνωστός Καπετάν-Κώττας, ἀπό τό χωριό Ρούλια. Ἀργότερα προσεταιρίστηκε τόν Βαγγέλη Νικολάου ἀπό τό Στρέμπενο, πάλι μέσα στό 1901 ἕναν ἄλλο ὁπλαρχηγό βούλγαρο, τόν Γκέλεφ, πού ἦταν πρίν βουλγαροδάσκαλος, καί τόν Σταῦρο ἀπό τήν Κλεισούρα. Μέ τόν τρόπο αὐτό δημιουργήθηκε ἕνας πρῶτος πυρήνας ἀντίστασης κατά τῶν Κομιτατζήδων ἀπό ντόπιους ὁπλαρχηγούς, πού γνώριζαν καλῶς τά πρόσωπα, τήν περιοχή καί τή δράση τῶν Βουλγάρων.</span></b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><i><b>Ὁ Γερμανός τό 1901, ὅταν μετάστρεψε τόν Γκέλεφ, ἔστειλε ἀμέσως ἔκθεση στόν Δηλιγιάννη, στήν Ἀθήνα, γιά νά τοῦ ἀναγγείλει ὅτι ἀπέσπασε καί ἄλλη βουλγαρική συμμορία καί νά τόν παρακαλέσει νά τοῦ στείλει ἐνίσχυση σέ ἄνδρες. Στην ἔκκληση αὐτή δέν ὑπῆρξε ἀπάντηση».</b></i> (Ἀναφέρει για τον Γερμανό ο Μητροπολίτης Αυστρίας κ. Μιχαήλ Στάϊκος.)</span></div>
</blockquote>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-hQMjLQDmk_k/VYA63K-wM-I/AAAAAAAAB_8/PXWoe4dvm2k/s1600/5810.800.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="580" src="http://1.bp.blogspot.com/-hQMjLQDmk_k/VYA63K-wM-I/AAAAAAAAB_8/PXWoe4dvm2k/w611-h580/5810.800.jpg" width="611" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;"><a href="http://www.imma.edu.gr/imma/exhibition/periodic/show.html?id=66#sthash.5uGLzpGv.dpuf" target="_blank">Ὁ Μητροπολίτης Καστοριᾶς, Γερμανὸς Καραβαγγέλης, ἐλαιογραφία Σωτήρη Ζήση.</a> </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Κειμήλιο Ἰδρύματος Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγώνα. </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
<br />
Τότε ὁ Γερμανός ἔγραψε στὸν Ζαΐμη:<br />
<br />
</span><blockquote class="tr_bq">
<i><b><span style="font-size: medium;">«Στεῖλε μου πενῆντα παλληκάρια, πενῆντα Κρητικούς, νὰ τοὺς ἑνώσῳ μὲ τοὺς δικούς μου. Θὰ καταρτίσῳ ἔτσι εἴκοσι σώματα καὶ θὰ τὰ μοιράσῳ. Ὁ καιρὸς εἶναι κατάλληλος γιὰ δράσι».</span></b></i></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Δυστυχώς, ὅπως διαβάζουμε, στὰ Ἀπομνημονεύματά του, οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις ἦταν ἀκόμα κατατρομαγμένες ἀπὸ τὴν ἦττα τοῦ 1897. Ὁ Ζαΐμης μάλιστα τόσο τρόμαξε, ποὺ εἶπε:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<i><b><span style="font-size: medium;">«Νὰ βγάλωμε ἀμέσως τὸν Καραβαγγέλη ἀπὸ τὴν Καστοριά, γιατί θὰ κάνῃ κακὸ μεγάλο».</span></b></i></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ Γερμανός ἔξω φρενῶν γιατὶ δὲν μποροῦσε νὰ βλέπῃ ἀσυγκίνητος νὰ χύνεται τὸ ἑλληνικὸ αἷμα, ἔστειλε στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο τηλεγραφικῶς τὴν παραίτησή του, τὴν ὁποία δὲν ἀποδέχτηκαν. Αὐτὰ τὸ 1901. Ὁ Γερμανός δὲν κάμπτεται. Ἐπιδίδεται στὴν ὀργάνωση τῆς ἄμυνας τῶν κατοίκων τῶν χωριῶν καὶ τοὺς ἐξοπλίζει.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Σημαντικὴ ἦταν ἡ δράση τοῦ Ἴωνος Δραγούμη στὸ Μοναστήρι, ὅπου ὑπηρετοῦσε στὸ Ἑλληνικὸ Προξενεῖο. Στὸ σπίτι τοῦ Δραγούμη, στὴν Ἀθήνα, συγκεντρώνονταν πολλοὶ Μακεδόνες καὶ πατριῶτες. Ἐκεῖ, φυσικά, βρισκόταν καὶ ὁ γαμβρὸς τοῦ Δραγούμη, ὁ Παῦλος Μελᾶς, ποὺ ἦταν συνεπαρμένος ἀπὸ τὴ σαγηνευτικὴ προσωπικότητα τοῦ Γερμανοῦ Καραβαγγέλη. Σὲ ἐπιστολή του ὁ Παῦλος Μελᾶς γράφει στὸν Μητροπολίτη Γερμανό:</span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br />
<i><b>«Σεβασμιώτατε,<br /> <br />Δράττομαι τῆς εὐλογημένης ταύτης εὐκαιρίας, ὅπως σᾶς ἐκφράσω τὴν ἄπειρον λατρείαν καὶ τὸν ἄπειρον σεβασμόν, ὃν πρὸς Ὑμᾶς τρέφω διὰ τὴν γενναίαν καὶ πατριωτικοτάτην ἐνέργειαν Ὑμῶν. Οἱ ἀγῶνες σας, γνωστοὶ ἤδη ὄντες εἰς πολλοὺς καλοὺς πατριώτας καὶ ὡς ἐλπίζω μετ’ οὐ πολὺ εἰς ὁλόκληρον τὸ Ἔθνος, δὲν ἀμφιβάλλω ὅτι θέλουσι ἠλεκτρίσει τοὺς πάντας, ὅπως σπεύσωσι εἰς ἐνίσχυσίν Σας.<br />Παῦλος Μ. Μελᾶς, Ἀνθυπολοχαγὸς Πυροβολικοῦ».</b></i></span></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἕνας ἐκκλησιαστικός ἄνδρας, ὁ Γερμανός Καραβαγγέλης, καὶ ἕνας διπλωματικός ὑπάλληλος, ὁ Ἴων Δραγούμης, μετατρέπουν τὴν ἀπροθυμία τῶν ἐπισήμων φορέων σὲ ἀποφασιστικότητα καὶ τὸν σκεπτικισμό τῶν κυβερνώντων σὲ τολμηρότητα καὶ ἀναλαμβάνουν πρῶτοι αὐτοὶ νὰ ἐνεργοποιήσουν τὶς ἀστείρευτες δυνάμεις τοῦ ἀλύτρωτου Ἑλληνισμοῦ καὶ νὰ τὶς ἀξιοποιήσουν.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ ἀγωνιστής Γεώργιος Πέρρος, σταλμένος τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1903 ἀπὸ τὸν Παῦλο Μελᾶ, κατόρθωσε νὰ μεταβῇ στὸ Μοναστήρι πρὸς συνάντηση τοῦ Ἴωνος Δραγούμη. Ὁ Δραγούμης ἔστειλε τότε τὸν Πέρρο στὸν Γερμανὸ Καραβαγγέλη γιὰ συνεννοήσεις. Ὅταν ὁ Πέρρος ἐπέστρεψε στὴν Ἀθήνα, ἔφερε πολύτιμες πληροφορίες στὸν Παῦλο Μελᾶ. Τὸν Ἰούνιο τοῦ ἰδίου ἔτους ὁ Παῦλος Μελᾶς καὶ ὁ Σφακιανὸς Γεώργιος Τσόντος, γνωστὸς ὡς Καπετάν-Βάρδας, ἔστειλαν ἕντεκα Κρητικοὺς ἀγωνιστὲς στὸν Μητροπολίτη Καστοριᾶς Γερμανό, οἱ ὁποῖοι, μὲ τὴ φροντίδα του, ἐνσωματώθηκαν στὴν ὁμάδα ἄλλων δέκα Μακεδόνων ἀγωνιστῶν τοῦ Καπετάν-Βαγγέλη Στρεμπενιώτη.</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ ἐπανάσταση ποὺ ξέσπασε στὴν περιοχὴ τοῦ Μοναστηρίου, στὶς 20 Ἰουλίου 1903, ἡ γνωστὴ ἐπανάσταση τοῦ Ἴλιντεν, στρεφόταν ὁπωσδήποτε κατὰ τῶν Τούρκων, οἱ στόχοι της ὅμως ἦταν οἱ Ἕλληνες. Ἡ ἐπανάσταση αὐτὴ ἔδωσε τὴν εὐκαιρία στὸν Γερμανὸ νὰ κλείσῃ τὸ βουλγαρικὸ γυμνάσιο τῆς Καστοριᾶς καὶ ὡς ἀντίρροπο νὰ ἱδρύσῃ ἕνα ὀρφανοτροφεῖο γιὰ τὰ παιδιὰ τῶν ἐθνομαρτύρων, ὁπλαρχηγῶν καὶ προκρίτων, ποὺ σκότωσε τὸ Βουλγαρικό Κομιτᾶτο. Ἡ ἐπανάσταση τοῦ Ἴλιντεν ἔληξε πολὺ σύντομα ἄδοξα γιὰ τοὺς βουλγάρους. Καὶ ἐνῶ στοὺς Ἕλληνες δινόταν ἡ εὐκαιρία νὰ ὀργανωθοῦν στὴ Μακεδονία γιὰ νὰ καλύψουν ὅ,τι δὲν εἶχαν πράξει στὰ προηγούμενα χρόνια, ἄφησαν νὰ περάσῃ ἀνεκμετάλλευτη καὶ ἡ δυνατότητα αὐτή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ στάση αὐτὴ τῆς Ἑλλάδας ἐπέτρεψε στοὺς βουλγάρους νὰ ἀνασυνταχθοῦν καὶ νὰ ἐπαναλάβουν τὴν κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ δράση τους ἐντονότερα τούτη τὴ φορά. Ἡ πικρία καὶ ἡ ἀγανάκτηση κυριεύουν καὶ πάλι τὸν Καραβαγγέλη, ποὺ διαμαρτύρεται ἀκόμη ἐντονώτερα πρὸς πᾶσα κατεύθυνση. Ἀλλὰ καὶ πάλι δὲν ἔγινε τίποτα. Ἀπογοητευμένος ὁ Γερμανὸς ἀναγκάστηκε μὲ πόνο ψυχῆς νὰ ὑποβάλλῃ ἐκ νέου τὴν παραίτησή του ἀπὸ Μητροπολίτης Καστοριᾶς. Ἡ παραίτηση καὶ αὐτὴ τὴ φορὰ δὲν ἔγινε ἀποδεκτή. Λίγο ἀργότερα ὅμως ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση πῆρε ἐπὶ τέλους τὴν ἀπόφαση νὰ στείλῃ στὴ Μακεδονία τόν Παῦλο Μελᾶ, ἐπικεφαλῆς ἀποσπάσματος ἀπὸ 28 ἄνδρες. Ὁ Παῦλος Μελᾶς πέρασε τὰ σύνορα στὶς 27 Αὐγούστου 1904 ἕτοιμος γιὰ δράση στὸ μακεδονικὸ ἔδαφος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ μετάβαση τοῦ Παύλου Μελᾶ θὰ πρέπει νὰ θεωρηθῇ ὡς ἀποτέλεσμα τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Γερμανοῦ, ὅπως ἔργο τοῦ Γερμανοῦ πρέπει νὰ θεωρηθῇ καὶ ὁ συντονισμὸς τῆς δράσης τῶν συγκεντρωθέντων βαθμιαίως στὴν περιοχὴ τῆς Καστοριᾶς καὶ τῶν Κορεστίων διαφόρων ἰσχυρῶν ἑλληνικῶν ἀνταρτικῶν σωμάτων. Ἡ παρουσία τοῦ Παύλου Μελᾶ δεν ἦταν μακρᾶ. Στὶς 13 Ὀκτωβρίου τοῦ 1904 στὸ χωριὸ Στάτιστα σφράγισε μὲ τὸ αἷμα του τὴ δυτικομακεδονική γῆ. Ἀρχικὰ ὁ νεκρὸς Π. Μελᾶς τάφηκε στὶς 14 Ὀκτωβρίου 1904, πάνω ἀπὸ τὸ χωριὸ Στάτιστα, κοντᾶ σὲ ἕνα ρέμα. Στὶς 17 Ὀκτωβρίου τοῦ 1904 ὁ Γερμανὸς Καραβαγγέλης ἔστειλε τὸν Ντίνα νὰ μεταφέρῃ τὸ ἄψυχο σῶμα του στὴν Καστοριὰ γιὰ ἐνταφιασμό. Ὁ Ντίνας ἔφθασε στὸ χωριὸ καὶ ἄρχισε τὴν ἐκταφή. Ὅταν εἰδοποιήθηκε ὅτι τουρκικὸ ἀπόσπασμα ἐρχόταν στὸ χωριό, ἀφαίρεσε τὸ κεφάλι τοῦ Παύλου Μελᾶ, τὸ τύλιξε σὲ λευκὴ καθαρὴ πετσέτα, τὸ ἔβαλε στὸ δισάκι του, ἐπανενταφίασε τὸ ὑπόλοιπο σῶμα του, καὶ τὸ μετέφερε ἀρχικὰ στὸ Ζέλοβο (Ἀντάρτικο) καὶ μετὰ στὸ Πισοδέρι Φλώρινας, ὅπου μυστικὰ ἐνταφιάστηκε μπροστᾶ στὸ Ἅγιο Βῆμα τοῦ Ι.Ν. τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς ἀπὸ τὸν ἱερέα- ἐθνομάρτυρα π. Σταῦρο Τσάμη. Οἱ τοῦρκοι στὶς 23 Ὀκτωβρίου 1904, μετὰ ἀπὸ ἐξονυχιστικὲς ἔρευνες ἀνακάλυψαν τὸ ἀκέφαλο σῶμα τοῦ Μελᾶ καὶ τὸ μετέφεραν στὴν Καστοριά. Ὁ Μητροπολίτης Γερμανὸς Καραβαγγέλης κατόρθωσε νὰ πάρῃ τὸ λείψανο καὶ τελικὰ τὸ ἔθαψε στὸν προαύλιο χῶρο τοῦ Ι.Ν. τῶν Ταξιαρχῶν Καστοριᾶς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-j9qkZ2OKYHk/VYA9k0mqHBI/AAAAAAAACAI/lMFZBPuZQwI/s1600/p-melas-tafos.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="489" src="http://2.bp.blogspot.com/-j9qkZ2OKYHk/VYA9k0mqHBI/AAAAAAAACAI/lMFZBPuZQwI/w616-h489/p-melas-tafos.jpg" width="616" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="line-height: 115%;"><i><span style="font-size: medium;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%82#/media/File:Pavlos_Melas_grave_in_Kastoria-Papazoglou.jpg" target="_blank">Ὁ τάφος τοῦΠαύλου Μελᾶ ὅπως δημιουργήθηκε πρῶτα στὴν Καστοριά.</a> </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium; line-height: 115%;"><i><span>Φωτογραφία τοῦ 1904 τοῦ Λεωνίδα
Παπάζογλου (1872 - 1918) </span></i><span><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὕστερα ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Παύλου Μελᾶ ὁ Ἑλληνισμός ἐξεγέρθηκε, ἐσήμανε γενική ἀφύπνιση καὶ ἡ Μακεδονία γέμισε ἀπὸ ἀνταρτικὰ ἑλληνικὰ σώματα. Κρητικοί, Παλαιοελλαδίτες καὶ αὐτόχθονες Μακεδόνες πύκνωσαν τὶς τάξεις τους καὶ τὰ ἑλληνικὰ Προξενεῖα τῆς Μακεδονίας ἐπανδρώθηκαν μὲ δυναμικὰ στελέχη, πολιτικὰ καὶ στρατιωτικά. Στὴν ἀναχαίτιση τοῦ ρεύματος ἀποσκίρτησης τῶν σλαβόφωνων Ἑλλήνων στὴ βουλγαρικὴ Ἐξαρχία καὶ στὴν ἐνθάρρυνση τῶν κατοίκων τῆς Ἐπαρχίας Καστοριᾶς συνέβαλαν πολὺ καὶ οἱ τακτικές, ἐπικίνδυνες γιὰ τὴ ζωή του καὶ παράτολμες ἐπισκέψεις τοῦ Γερμανοῦ στὰ χωριὰ καὶ οἱ περιοδεῖες του.</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὅταν ἡ Μπέλλου-Θρεψιάδη τὸν παρακαλάει νὰ τῆς ἐξηγήσῃ πῶς γινόταν νὰ περνάῃ μέσα ἀπὸ τὰ βουλγαρικὰ χωριὰ χωρὶς νὰ τὸν καταλαβαίνουν, χωρὶς καν νὰ τὸν ὑποπτεύονται ποιός εἶναι, ὥστε νὰ βγοῦν νὰ τὸν κυνηγήσουν, ὁ Γερμανός ἀπαντάει:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<i><b><span style="font-size: medium;">«Μὰ ἔπαιρνα καὶ ’γώ τὰ μέτρα μου. Πρῶτα εἶχα πάντοτε δυὸ θαυμάσια ἄλογα δικά μου στὴ Μητρόπολι. Ἔπειτα, ὅτανἔκανα τέτοια ἐπικίνδυνα ταξίδια, ντυνόμουν κάπως διαφορετικά. Ἔρριχνα ἀπάνω μου ἕνα μαῦρο ἐγγλέζικο ἀδιάβροχο, φοροῦσα μπότες ψηλὲς ὡς τὸ γόνατο, τὸ ἀντερί μου τὸ ἐσήκωνα κι ἔπιανα τὶς ἄκρες του μέσα στὶς τσέπες μου καὶ πάνωἀπὸ τὸ καμηλαύκι μου ἔρριχνα ἕνα μαῦρο μαντήλι. Στὸν ὦμο μου κρεμόταν τὸ μάλιγχερ καὶ στὸ στῆθος μου σταυρωτὰ κάτω ἀπὸ τὸ ἀδιάβροχο διακρίνονταν οἱ φυσιγγιοθῆκες μὲ τὰ φυσέκια. Στὴ μέση φοροῦσα μία πέτσινη πλατειὰ ζώνη, ἀπ’ὅπου κρέμονταν ἀπὸ τὴ μία μεριὰ ἡ θήκη τοῦ πιστολιοῦ μου ποὺ ἦταν μεγάλο καὶ γίνονταν ἐν ἀνάγκῃ καὶ τουφέκι κι ἀπὸ τὴν ἄλλη ἕνα μαχαῖρι στὴ θήκη του. Ἔτσι ὅλοι μὲ παίρνανε γιὰ στρατιωτικὸ ἢ ἀστυνομικό...».</span></b></i></blockquote>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ Γερμανός ἦταν μόνιμος στόχος τῶν Κομιτατζήδων καὶ στὶς 12 Σεπτεμβρίου 1906 δολοφονήθηκε ὁ Μητροπολίτης Κορυτσᾶς Φώτιος, νομίζοντας ὅτι σκοτώνουν τὸν Καραβαγγέλη. Ἡ παρουσία τοῦ Γερμανοῦ στὴν Καστοριά τώρα ἀκόμα περισσότερο ἀποτελοῦσε κάρφος στὰ μάτια τῶν Βουλγάρων. Οἱ συκοφαντίες τῶν Βουλγάρων καθὼς καὶ οἱ ἀντιπρόσωποι τῶν Μεγάλων Δυνάμεων στὴν Καστοριά, ποὺ διέκειντο εὐνοϊκῶς πρὸς αὐτούς, ἐξαπατοῦσαν τοὺς Πρεσβευτές τους στὴν Κωνσταντινούπολη ἐναντίον τοῦ Γερμανοῦ, ὅπως ἀναφέρει ὁ ἴδιος σὲ ἔκθεσή του πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἰωακείμ Γ΄.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὅλα αὐτὰ συντέλεσαν στὸν ἀναγκαστικὸ περιορισμὸ τοῦ Γερμανοῦ στὴν Καστοριά, γιατὶ οἱ Τοῦρκοι τῆς Καστοριᾶς, ὕστερα ἀπὸ σχετικὴ ἐντολὴ τῆς Τουρκικῆς Κυβέρνησης, ποὺ ζητοῦσε τὴν ἀνάκλησή του, τὸν ἐμπόδιζαν νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὴν πόλη. Ἡ τηλεγραφικὴ ἀνάκληση τοῦ Γερμανοῦ στὴν Κωνσταντινούπολη, ποὺ ἔγινε μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἐκλογῆς του ὡς μέλους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἦταν μεγάλη ἐπιτυχία τῶν Βουλγάρων καὶ τῶν φιλοβουλγαρικῶν κύκλων καὶ βαρύ τραῦμα γιὰ τὸν Μακεδονικό Ἀγώνα. Εὐτυχῶς ὅμως ποὺ οἱ συνέπειές της δὲν ἦταν καταλυτικὲς γιὰ τὴν παραπέρα ἐξέλιξη τοῦ Ἀγῶνος. Λίγο πρὶν νὰ ἐγκαταλείψῃ ὁ Γερμανὸς τὴν Καστοριά, τοῦ εἶχε γράψει ὁ Καλαποθάκης ἀπὸ τὴν Ἀθήνα νὰ ἐξοντώσῃ μὲ κάθε θυσία τὸν κομιτατζῆ Μῆτρο Βλάχο, ποὺ ἔμενε ἀσύλληπτος. Ὁ Μῆτρος Βλάχος φονεύτηκε καὶ ὁ Γερμανὸς πῆρε τὸν δρόμο γιὰ τὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἔφθασε στὶς 5 Ἰουνίου 1907.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ τότε Μητροπολίτης Δράμας Χρυσόστομος Καλαφάτης, σὲ γράμμα του πρὸς τὸν Γερμανό, τὸ ὁποῖο τοῦ ἔστειλε ἀμέσως μετὰ τὴν ἀπομάκρυνσή του ἀπὸ τὴν Καστοριά, τοῦ ἔγραφε:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<i><b><span style="font-size: medium;">«Μὲ δάφνας ἐστεφανωμένος ἐπιστρέφεις εἰς τὴν Ἀκρόπολιν τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡμεῖς, μαθηταὶ τῆς μεγάλης νέας Σχολῆς, ἣν Σὺ ἵδρυσες ἐν Μακεδονίᾳ, θὰ φροντίσωμεν ν’ ἀκολουθήσωμεν τὰ ἴχνη Σου. Σὺ δὲ ἀπὸ τῆς ὑψηλῆς σκοπιᾶς, εἰς ἣν ἐκλήθης, θὰ συνεχίσῃς ἤδη ὑπὸ ἄλλην μορφὴν τὸ Ἐθνοσωτήριον ἔργον Σου».</span></b></i></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Καὶ ὄντως ὁ Γερμανὸς συνέχισε τὸ ἔργο του μέ αὐτοθυσία καὶ ἡρωϊσμό, ὡς Μητροπολίτης Ἀμασείας, ὑπὲρ τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ ὁποίου ἀναδείχθηκε κορυφαῖος Ἱεράρχης, διατελέσας Τοποτηρητὴς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἐνῶ δυὸ φορές παραιτήθηκε τὴν τελευταία στιγμὴ τοῦ Πατριαρχικοῦ ἀξιώματος ἄν καὶ ἦτο βεβαία ἡ ἐκλογή του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Καταδικασμένος σὲ θάνατο ἀπὸ τοὺς Κεμαλικούς, ἐκλέγεται Μητροπολίτης Ἰωαννίνων, ἀφοῦ προηγουμένως ἐκθρονίζεται ἀπὸ τοὺς Βενιζελικούς ὁ βασιλικός Ἰωαννίνων Σπυρίδων, ποὺ μὲ τὴ σειρά του δυὸ χρόνια μετὰ θὰ ξαναγυρίσῃ στὴν Ἤπειρο καὶ οἱ Βασιλικοί θὰ ἐξορίσουν τὸν Γερμανὸ στὴν Εὐρώπη, ὡς Μητροπολίτη Ἀμασείας καὶ Ἔξαρχο Κεντρώας Εὐρώπης, μὲ ἕδρα τὴ Βιέννη. Καὶ ἐδῶ ἐργάζεται ἀγόγγυστα ὑπὲρ τῆς διασώσεως τῆς ἑλληνικότητος τῶν Κοινοτήτων τῆς Αὐστρίας, Οὑγγαρίας καὶ Ἰταλίας, περιφρονημένος ἀπὸ τὴν Ἑλληνική Κυβέρνηση, ποὺ τὸν ἀφήνει νὰ πεθάνῃ τὸ 1935 ἐνδεὴς καὶ οὔτε τὴ μεταφορὰ τῆς σοροῦ του στὴν Ἀθήνα δὲν ἐπιτρέπει.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;"><span style="font-size: medium;">
Πικραμένος, ἀλλὰ καὶ ὑπερήφανος, γράφει στὴ διαθήκη του:</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<i><b><span style="font-size: medium;">«Δὲν χρεωστῶ εἰς οὐδένα οὐδὲ ὀβολόν. Εἰς τὸ Ἔθνος προσέφερα ὅ,τι ἦτο δυνατὸν εἰς Ἱεράρχην τοῦ ’2l. Δὲν δέχομαι εἰς τὴν κηδείαν μου οὔτε Ἀντιπρόσωπον τοῦ Κράτους, οὔτε τῆς Ἐκκλησίας».</span></b></i></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Καὶ τὰ ὀστά του παραμένουν στὴ Βιέννη μέχρι τὸ 1959, ὅταν μὲ πρωτοβουλία καὶ ἐνέργειες τῆς Ἑταιρείας Μακεδονικῶν Σπουδῶν μεταφέρονται ἐπισήμως μέσῳ Θεσσαλονίκης στὴν Καστοριά καὶ τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος τιμᾶ μὲ κάθε ἐπισημότητα τὴ μνήμη καὶ τὸ ἔργο του, ἀποκαθιστῶντας τον στὴ θέση ποὺ τοῦ ἁρμόζει στὴ νεώτερη ἑλληνικὴ ἱστορία καὶ στὸ Πάνθεον τῶν ἡρώων τῆς Ἑλλάδος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><u><span style="font-size: medium;">Χρονολόγιον</span></u></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 16 Ἰουνίου 1866 γέννηση τοῦ Στυλιανοῦ Καραβαγγέλη στὴ Στύψη τῆς Λέσβου.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- Τὸ 1868 μετακομίζει ἡ οἰκογένεια Καραβαγγέλη στὸ Ἀδραμύττι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1882 ὁ Στυλιανός ἐγγράφεται στὴν Ἱ. Θεολογικὴ Σχολὴ Χάλκης· προστάτης του εἶναι ὁ Παῦλος Σκυλίτσης Στεφάνοβικ, θεῖος τῆς Ἕλενας Βενιζέλου.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 3 Ἰουλίου 1888 ὁ Στυλιανός παίρνει τὸ πτυχίο του, χειροτονεῖται Διάκονος ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Διονύσιο Ε΄ καὶ μετονομάζεται σὲ Γερμανό.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 1888-1891 σπουδάζει στὴ Λειψία.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 24 Ἀπριλίου 1891 ἀναγορεύεται Διδάκτωρ τῆς Φιλοσοφίας.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- Τὸν Αὔγουστο τοῦ 1891 ἐκλέγεται Καθηγητὴς στὴν Ἱ. Θεολογικὴ Σχολὴ Χάλκης.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 6 Μαρτίου 1894 χειροτονεῖται σὲ Πρεσβύτερο ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Νεόφυτο Η΄.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 20 Φεβρουαρίου 1896 χειροτονεῖται Ἐπίσκοπος Χαριουπόλεως ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἄνθιμο Ζ΄.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 21 Ὀκτωβρίου 1900 ἐκλέγεται Μητροπολίτης Καστορίας.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 5 Φεβρουαρίου 1908 ἐκλέγεται Μητροπολίτης Ἀμασείας.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 27 Ὀκτωβρίου 1922 ἐκλέγεται Μητροπολίτης Ἰωαννίνων.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- l5 Ἀπριλίου 1924 ἐκλέγεται Μητροπολίτης Οὑγγαρίας και Ἔξαρχος Κεντρώας Εὐρώπης.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 12 Αὐγούστου 1924 ἐκλέγεται Μητροπολίτης Ἀμασείας καὶ τοποθετεῖται στὴ Μητρόπολη Κεντρώας Εὐρώπης, μὲ ἕδρα τὴ Βιέννη, ὡς Ἔξαρχος Κεντρώας Εὐρώπης.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 11 Φεβρουαρίου 1935 πεθαίνει στὴ Βιέννη.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 15 Φεβρουαρίου 1935. Γίνεται ἡ ταφή του στὸ Κεντρικὸ Κοιμητήριο τῆς Βιέννης.</span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;">- 12 Ἰουνίου 1959 τὰ ὀστά του μεταφέρονται μέσῳ Θεσσαλονίκης στὴν Καστοριά, κατόπιν πρωτοβουλίας τῆς Ἑταιρείας Μακεδονικῶν Σπουδῶν.</span></i></b></div><div><b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div>
<b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="font-size: medium;">***</span></i></b></div><div style="text-align: center;"><b><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></b></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><i><u><b>Βιβλιογραφία</b></u></i></span></div><div><span style="font-size: medium;"><b><i><u><br /><div style="text-align: justify;"><i>- «Η ΣΥΜΒΟΛΗ TOΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗ ΣΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ» Μητροπολίτης Αὐστρίας κ. Μιχαήλ Στάϊκος. (Ἀπὸ τὸν ἐπετειακὸ τόμο γιὰ τὰ 100 χρόνια ἀπὸ τὸν Μακεδονικό Ἀγώνα. Ε.Μ.Σ)</i></div></u></i></b><i><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>- «Ο Μακεδονικός Αγώνας» Γερμανοῦ Καραβαγγέλη , Ἀρχεῖο Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος Πηνελόπης Δέλτα.</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>- «Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ» Ἰωάννης Κακουδάκης, Ἀντιστράτηγος ἐ.ἀ. Ἐπίτιμος Α’ Ὑπαρχηγός ΓΕΣ τέως Διευθυντὴς τῆς Διεύθυνσης Ἱστορίας Στρατοῦ</i></div></i><div style="text-align: justify;"><br /></div>
<i><div style="text-align: justify;"><i><u><b>Φωτογραφίες</b></u></i></div></i><div style="text-align: justify;">- Πιστόλι Mauser M 1898 μὲ κοντάκι. Ὁ Μητροπολίτης Καστοριᾶς, Γερμανὸς Καραβαγγέλης εἶχε τέτοιου εἴδους ὅπλα</div>
<div style="text-align: justify;"><br /></div>
<div style="text-align: justify;"><a href="http://www.imma.edu.gr/imma/exhibition/periodic/show.html?id=66#sthash.5uGLzpGv.dpuf">http://www.imma.edu.gr/imma/exhibition/periodic/show.html?id=66#sthash.5uGLzpGv.dpuf</a></div>
<div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">- Ὁ Μητροπολίτης Καστοριᾶς, Γερμανὸς Καραβαγγέλης, ἐλαιογραφία Σωτήρη Ζήση. Κειμήλιο Ἰδρύματος Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγώνα.</div>
<div style="text-align: justify;"><br /></div>
<div style="text-align: justify;"><a href="http://www.imma.edu.gr/imma/exhibition/periodic/show.html?id=66#sthash.5uGLzpGv.dpuf">http://www.imma.edu.gr/imma/exhibition/periodic/show.html?id=66#sthash.5uGLzpGv.dpuf</a></div>
<div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">- Ὁ τάφος τοῦ Παύλου Μελᾶ ὅπως δημιουργήθηκε πρῶτα στὴν Καστοριά. Φωτογραφία τοῦ 1904 τοῦ Λεωνίδα Παπάζογλου (1872 - 1918)</div>
<div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">(Λεωνίδας Παπάζογλου, Φωτογραφικὰ πορτραῖτα ἀπὸ τὴν Καστοριὰ καὶ τὴν περιοχή της τὴν περίοδο τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος, Μουσεῖο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, 2004) <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%82#/media/File:Pavlos_Melas_grave_in_Kastoria-Papazoglou.jpg">https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%82#/media/File:Pavlos_Melas_grave_in_Kastoria-Papazoglou.jpg</a></div>
<div style="text-align: justify;"><br /></div>
<br />
<br />
<br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
</div>
</div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6232680164008803005.post-69384075202623821942015-06-07T11:48:00.002+03:002023-03-01T00:47:46.199+02:00Τέλλος Ἄγρας (Σαράντος Ἀγαπηνός)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-TxHh2oKo-Wg/VXP_oUhgJYI/AAAAAAAAB-o/bL9wInIrXpY/s1600/%25CE%25A4%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B7%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582%2B%2528%25CE%2586%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582%2529%2B1906-1907.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="881" src="https://1.bp.blogspot.com/-TxHh2oKo-Wg/VXP_oUhgJYI/AAAAAAAAB-o/bL9wInIrXpY/w603-h881/%25CE%25A4%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B7%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582%2B%2528%25CE%2586%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2582%2529%2B1906-1907.jpg" width="603" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Σαράντος Ἀγαπηνὸς τοῦ Ἀνδρέου, ἦταν τὸ πραγματικὸ ὂνομα τοῦ Μακεδονομάχου καὶ ἀνθυπολοχαγοῦ τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ Τέλλου Ἄγρα. Καταγόταν ἀπὸ τοὺς Γαργαλιάνοuς τῆς Πελοποννήσου καὶ γεννήθηκε τὸ 1880 στὸ Ναύπλιο καὶ μεγάλωσε σὲ οἰκογένεια, ἡ ὁποία εἶχε προσφέρει στὸ Ἔθνος πολλοὺς ἀγωνιστές τοῦ 1821.</span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὁ Ἀγαπηνὸς ἀκολουθώντας τὰ νάματα τῆς οἰκογένειάς του εἰσήλθε στὴ Στρατιωτικὴ σχολή τῶν Εὐελπίδων καὶ στὴ συνέχεια πῆρε τὴν ἀπόφαση νὰ ἀμυνθῇ γιὰ τὰ δίκαια τῶν Ἑλλήνων τῆς Μακεδονίας. Λίγους μῆνες μετὰ τὴν ἀποφοίτησή του ἀπὸ τὴ σχολὴ Εὐελπίδων ζήτησε ἀπὸ τὸν τότε Διάδοχο Κωνσταντῖνο νὰ μετατεθῇ στὰ σύνορα. Ἔκπληκτος ὁ Διάδοχος τὸν μετέθεσε τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1902 στὸν ἀκριτικὸ τότε Τύρναβο, ὅπου ἔγινε ἥρωας πολλῶν ἐπεισοδίων μὲ τοὺς Τούρκους. </span></div>
<br />
<div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><br /></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 1906 μὲ ἄδεια τῶν ἀνωτέρων του περνάει τὰ σύνορα καὶ μπαίνει στὴ Μακεδονία, ἐγκαθίσταται στὴ Νάουσα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ μεταβαίνει στὸ Βάλτο, ἐπίκεντρο συγκρούσεων Ἑλλήνων καὶ Βουλγάρων. Ὁ Βάλτος ἦταν μία τεράστια περιοχὴ 100 τ.χ. νότια τῶν Γιαννιτσῶν. Λάσπη, πυκνοὶ καλαμιῶνες μαζὶ μὲ βοῦρλα καὶ ραγάζι, ψηλὸ ὡς δύο μέτρα. Ὁ βοῦρκος ἀνέδιδε ἀναθυμιάσεις ἀποπνικτικές. Ἡ ζωὴ μέσα στὴ λίμνη ἦταν πραγματικὸ μαρτύριο. Φρικτὴ κόλαση. Τὸ καλοκαίρι οἱ ἑλώδεις πυρετοὶ ὀργίαζαν. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
</div>
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-6C9N2t1CBXE/VXP_6erUozI/AAAAAAAAB-w/kgNKJrnvXXI/s1600/%25CE%2586%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%25822.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="451" src="https://2.bp.blogspot.com/-6C9N2t1CBXE/VXP_6erUozI/AAAAAAAAB-w/kgNKJrnvXXI/s640/%25CE%2586%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%25822.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Ὁ Ἄγρας νὰ μεταφέρεται τραυματίας στὸ Βάλτο τῶν Γιαννιτσῶν</span></i></div><div style="text-align: center;"><i><span style="font-size: medium;"><br /></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Οἱ Βούλγαροι μετὰ τὴν ἀποτυχία τῆς Ἐπανάστασης τοῦ Ἴλιντεν, τὸ 1903, καταδιωκόμενοι ἀπὸ τὰ τουρκικὰ ἀποσπάσματα βρῆκαν καταφύγιο στὴ λίμνη καὶ σιγά-σιγὰ ἐκτόπισαν τοὺς ψαράδες. Ὅλος ὁ γύρω κάμπος καταδυναστευόταν ἀπὸ τοὺς κομιτατζῆδες αὐτούς, ποὺ τὴν ἡμέρα ἔβγαιναν καὶ τρομοκρατοῦσαν τὰ γύρω χωριὰ καὶ τὸ βράδυ τρύπωναν στὶς κρυφὲς καὶ ἀπόρθητες καλύβες τους, στὸ βάλτο. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Μπροστά στὴν κατάσταση αὐτή τὸ Προξενεῖο μας στὴ Θεσσαλονίκη ἀποφάσισε νὰ δράσῃ μέσα στὴ λίμνη, στὴν ἴδια τὴ φωλιὰ τῶν Κομιτατζήδων. Ὁ Ἄγρας, λοιπόν, ἀνέλαβε νὰ τοὺς ἐκδιώξῃ ἀπὸ τὸν Βάλτο. Προκαλῶντας τους νὰ ἀναμετρηθοῦν μαζί του, κατάφερε νὰ καταλάβῃ τὴν περίφημη καλύβα τῶν Βουλγάρων, γνωστὴ μὲ τὸ ὄνομα Κούγκα. </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὶς 14 Νοεμβρίου τοῦ 1906, ἐξορμᾶ γιὰ νὰ καταλάβῃ τὴν κεντρικὴ Βουλγάρικη Καλύβα τοῦ Ζερβοχωρίου. Καθῶς ὅμως δὲν εἶχε ἐπαρκὴ δύναμη, βρέθηκε ἀνάμεσα σὲ διασταυρούμενα πυρά. Στὴν πεισματώδη σύγκρουση ὁ Ἄγρας, τραυματίστηκε στὸν δεξιὸ ὧμο καὶ στὸ δεξί χέρι. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὸ Κέντρο τοῦ Ἀγώνα, τὸν καλεῖ νὰ μεταβῇ στὴ Θεσσαλονίκη προκειμένου νὰ γιατρευθῇ ἀπὸ τὰ τραύματά του. Μὲ δική του εὐθύνη παραμένει μόνο 4 ἡμέρες καὶ κατόπιν ἐπιστρέφει πίσω στὸ Βάλτο καὶ στὰ παλληκάρια του. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-dpAzyva8tUY/VXQAt3UZzyI/AAAAAAAAB-8/ZVZ1TpdrU3o/s1600/%25CE%2586%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%25824.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://4.bp.blogspot.com/-dpAzyva8tUY/VXQAt3UZzyI/AAAAAAAAB-8/ZVZ1TpdrU3o/s1600/%25CE%2586%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%25824.jpg" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Νοσηλεία τοῦ Σαράντου Ἀγαπηνοῦ στὸ Προξενεῖο Θεσσαλονίκης</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὶς φωτογραφίες ποὺ διασώθηκαν ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, βλέπουμε τὸν Ἄγρα μὲ τοὺς συντρόφους του στὸ Βάλτο, φορῶντας γάντι στὸ δεξὶ χέρι γιατὶ τοῦ ἔλειπε μία φάλαγγα ἀπὸ τὸ μεσαῖο δάκτυλο τοῦ δεξιοῦ χεριοῦ του. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὸ Βάλτο ἡ ὑγεία του εἶχε βλαφθεῖ ἀνεπανόρθωτα. Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1907 τὸ Κέντρο τοῦ Ἀγώνα τῆς Θεσσαλονίκης τὸν στέλνει στὴν Νάουσα.Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς θεραπείας του δὲ σταμάτησε νὰ διευθύνῃ τὸν ἀγῶνα τῆς περιοχῆς του· πολλοὶ ἀγγελιοφόροι ἀπὸ τὰ πλησιέστερα χωριὰ τὸν ἐπισκέπτονταν, γιὰ νὰ λάβουν ἐντολὲς καὶ νὰ τοῦ ὑποβάλλουν τὶς αἰτήσεις καὶ τὶς πληροφορίες ποὺ εἶχαν. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ὅταν τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1907 τὸ Προξενεῖο Θεσσαλονίκης ἀποφάσισε τὴν ἀντικατάσταση τῶν ἀρχηγῶν καὶ ἀνταρτῶν ποὺ ἐπὶ μακρὸ χρόνο εἶχαν δοκιμασθεῖ καὶ ταλαιπωρηθεῖ, συμπεριλήφθηκε σ΄ αὐτοὺς καὶ ὁ Ἀνθυπολοχαγὸς Ἀγαπηνός. Θὰ τὸν ἀντικαθιστοῦσε ὁ Λοχαγὸς τοῦ πεζικοῦ Δουμπιώτης Νικόλαος (Ἀμύντας), ὁ ὁποῖος περὶ τὰ μέσα Μαΐου ἀναχώρησε ἀπὸ τὴν Ἀθήνα γιὰ Νάουσα, ἐπικεφαλὴς ἰσχυροῦ σώματος. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη τὸ ἠθικὸ τῶν βουλγαρικῶν συμμοριῶν καὶ τῶν ὁπαδῶν τῆς ρουμανικῆς προπαγάνδας, ποὺ δροῦσαν στὴν περιοχὴ τῆς Νάουσας εἶχε καταπέσει πολὺ ἐξ αἰτίας τῶν ἑλληνικῶν ἐπιτυχιῶν καὶ τῆς διεύρυνσης τῆς Ἑλληνικῆς Ὀργανώσεως. Ὁ ἀρχηγὸς Ἀγαπηνὸς ἐπανειλημμένα ἔπαιρνε πληροφορίες γιὰ τὴν πτώση τοῦ ἠθικοῦ τῶν βουλγαρικῶν συμμοριῶν καὶ ἐρχόταν σὲ γνώση του ὅτι πολλὰ στελέχη τῶν κομιτάτων ἐκδήλωναν διαθέσεις νὰ διακόψουν τοὺς δεσμούς τους μὲ αὐτὰ καὶ νὰ προσχωρήσουν στὸν ἑλληνικὸ ἀγώνα. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἡ σοβαρότερη διάθεση ἐκδηλώθηκε ἀπὸ τὸν βοεβόδα Ζλατᾶν ἀπὸ τὴν Γκολέσιανη (Λευκάδια), ὁ ὁποῖος εἶχε φοιτήσει σὲ ἑλληνικὸ σχολεῖο, μιλοῦσε καλὰ τὴν ἑλληνική γλῶσσα καὶ συνδεόταν μὲ πολλοὺς Ναουσαίους Ἕλληνες. Ὤς ἐκ τούτου, μία τέτοια πρόθεση ἀπὸ μέρους του δὲν ἀποτέλεσε κάτι τὸ πρωτοφανές. Ἄλλωστε πολλοὶ ἀρχηγοὶ καὶ μέλη βουλγαρικῶν συμμοριῶν εἶχαν μέχρι τὴν ἐποχὴ ἐκείνη προσχωρήσει στὰ ἑλληνικὰ σώματα καὶ εἶχαν ἀπὸ τότε διακριθεῖ στὸν ἑλληνικό ἀγώνα. </span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Ἔτσι, ὅταν ὁ βοεβόδας Ζλατᾶν ἐκδήλωσε τὶς προθέσεις του καὶ ὑπέβαλλε μὲ γνωστά του πρόσωπα στὴ Νάουσα συγκεκριμένες προτάσεις προσχώρησης μαζὶ μὲ τοὺς ὁπαδούς του, ὁ Ἄγρας τὶς ἀποδέχθηκε καὶ ἀρχὲς Μαΐου ἄρχισαν οἱ μεταξύ τους διαπραγματεύσεις. </span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-9DuOXd4HFzM/VXQBNQygmNI/AAAAAAAAB_E/ovqBKPPPqNU/s1600/%25CE%25A4%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B7%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582%252C%2B%25CE%2599%25CF%2589%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25B1%25CF%2582%2B%2528%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BD%2B%25CE%259D%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2586%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582%2529%252C%2B%25CE%259A%25CF%2589%25CE%25BD%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%25A3%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582%2B%2528%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BD%2B%25CE%259A%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2582%2529.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="432" src="https://1.bp.blogspot.com/-9DuOXd4HFzM/VXQBNQygmNI/AAAAAAAAB_E/ovqBKPPPqNU/s640/%25CE%25A4%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B7%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2582%252C%2B%25CE%2599%25CF%2589%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582%2B%25CE%2594%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25B1%25CF%2582%2B%2528%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BD%2B%25CE%259D%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2586%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582%2529%252C%2B%25CE%259A%25CF%2589%25CE%25BD%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582%2B%25CE%25A3%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582%2B%2528%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BD%2B%25CE%259A%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2582%2529.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>
<br />
<div style="font-style: italic; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><i>Τέλος Ἄγρας, Ἰ</i><i><i>ωάννης Δεμέστιχας (καπετᾶν Νικηφόρος), Κωνσταντῖνος Σάρρος (καπετᾶν Κάλας)</i></i><br />
<i>
</i></span></div>
<div style="font-style: italic; text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br />
<i></i></span></div>
<div>
<div style="font-style: italic; text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><i></i><br />
<div style="display: inline;">
<i><span style="font-style: normal;"> Μετὰ ἀπὸ ἐπαφὲς κανονίζεται νὰ γίνῃ συνάντηση τῶν δύο ἀρχηγῶν, τὴν 3η Ἰουνίου. Στὴν συνάντηση παρευρίσκονται ὡς ἐγγυητὲς ὁ Ζαφείριος Λόγγος, ὁ Τώνης Μίγγας, καθῶς καὶ τέσσερις ἀκόμη ὁδηγοί. Ὅλοι εἶναι ἄοπλοι κατὰ τὴ συμφωνία. Μόνο ὁ Ἄγρας φέρει τὸ ἀτομικό του περίστροφο. Στὴν περιοχὴ Γκαβρᾶν Κάμεν, παρὰ τὰ συμφωνηθέντα ὁ Ἄγρας συνάντησε ἔνοπλη συμμορία ἀπὸ Βουλγάρους καὶ ὁπαδοὺς τῆς Ρουμανικῆς Προπαγάνδας ὑπὸ τὸν κουτσόβλαχο Χαντούρη ἀπὸ τὰ Λιβάδια Καρατζόβας (Ἀλμωπίας). Ἡ παρασπονδία ἦταν καταφανής, ὁ Ἕλληνας ὅμως ἀξιωματικός, παραπλανήθηκε ἀπὸ τὴ φιλικὴ ὑποδοχὴ ποὺ τοῦ ἐπεφύλαξε ὁ Χαντούρης, καὶ δὲν ἔδωσε σημασία στὴν παράβαση τῶν συμφωνηθέντων καὶ δέχθηκε νὰ ὁδηγηθῇ ἀπ ́ αὐτὸν στὴ θέση Τουβαρίτση, ὅπου κατὰ τὶς διαβεβαιώσεις του ἀνέμεναν οἱ βοεβόδες Κασάπτσε και Ζλατᾶν. </span></i></div>
</span></div>
<span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;"></span><br />
</span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium; font-style: normal;"> Πράγματι στὸ Τουβαρίτσι πραγματοποιήθηκε ἡ συνάντηση μὲ τοὺς βοεβόδες, οἱ ὁποῖοι ὅμως καὶ πάλι παρέβησαν τὶς συμφωνίες, ἀφοῦ συνοδεύονταν ἀπὸ 15 περίπου ἐνόπλους. Οἱ βοεβόδες ὅμως ἔδειξαν προσποιητὴ χαρὰ γιὰ τὴν ἄφιξη τοῦ Ἄγρα καὶ ἐκδήλωσαν πολλὲς θερμὲς φιλοφρονήσεις. Ὅλα αὐτὰ καθησύχασαν τὸν Ἄγρα καὶ ἀμέσως ἐπακολούθησε κοινὸ γεῦμα, κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὁποίου ὁ Ζλατᾶν ἔρριψε στὸ ἔδαφος τὸ ὅπλο του, σὲ ἔνδειξη κατάθεσης τῶν ὅπλων. Τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ ὁ Ἄγρας γιὰ τὸ μοναδικὸ περίστροφο ποὺ ἔφερε. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Στὴ συνέχεια ὅμως ὁ Κασάπτσε ἄρχισε νὰ κατηγορῇ τὸν Ἄγρα γιὰ συνεργασία μὲ τοὺς Τούρκους καὶ νὰ βρίζῃ τὴν ἑλληνικὴ φυλή. Συγχρόνως μετὰ ἀπὸ προκαθορισμένο σύνθημα, οἱ ἄνδρες του συνέλαβαν τὸν Ἄγρα καὶ τοὺς συνοδούς του καὶ τοὺς ἔδεσαν.</span></div>
<span style="font-size: medium;"><span style="font-style: normal;">
</span>
<br />
</span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
</div>
<div style="font-style: italic; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-pZ5aeJP4Cmk/VXQCImyJmrI/AAAAAAAAB_M/iWta0jZRcWg/s1600/%25CE%2586%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%25823.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="470" src="https://2.bp.blogspot.com/-pZ5aeJP4Cmk/VXQCImyJmrI/AAAAAAAAB_M/iWta0jZRcWg/s640/%25CE%2586%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%25823.jpg" width="640" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: medium;">Ὁ Καπετὰν Ἄγρας μὲ τὸ σῶμα του</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><br />
</span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">
Τὶς ἀπογευματινὲς ὧρες τῆς 3ης Ἰουνίου 1907 οἱ κομιτατζῆδες ἀπελευθέρωσαν τοὺς ὑπολοίπους καὶ κράτησαν μόνο τὸν Ἄγρα καὶ τὸν Μίγγα, τους διαπόμπευσαν ὡς δῆθεν αἰχμάλωτους, δεμένους καὶ ξυπόλυτους, στὰ χωριὰ τῆς περιοχῆς, μὲ σκοπὸ νὰ ἀναπτερώσουν τὸ ἠθικὸ τῶν τρομοκρατημένων ὁπαδών τῶν κομιτατζήδων. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: medium;"> Τελικὰ μεταφέρθηκαν στὸ Τέχοβο (Καρυδιά), ὅπου τὴ νύκτα τῆς 7ης Ἰουνίου 1907 τοὺς κρέμασαν ἀπὸ μία ψηλὴ καρυδιά, μεταξὺ Τεχόβου καὶ Βλαδόβου (Ἄγρα). </span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<span style="font-size: medium;"><i><u>Βιβλιογραφία </u></i></span></div><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span style="font-size: medium;"><i><u><br /><div style="text-align: justify;"><i>Ὁ Μακεδονικὸς Ἀγώνας στὴν Κεντρικὴ Μακεδονία. Ὁ μαρτυρικὸς θάνατος τοῦ Ἀνθυπολοχαγοῦ Τέλλου Ἀγαπηνοῦ (Ἄγρα) τὸ καλοκαίρι τοῦ 1907 [περιέχεται στο] ΧΡΟΝΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ Ν. ΗΜΑΘΙΑΣ τχ.1 (Ἀπρίλιος – Ἰούνιος 2008) σ.5</i></div></u></i><i><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>Ο ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΓΡΑΣ: ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ την καταγωγή και τη θυσία του. Ἀθανασίου Ἰ. Τερζάκη <a href="http://clubs.pathfinder.gr/istoria/1330831">http://clubs.pathfinder.gr/istoria/1330831</a></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>Φωτογραφίες: <a href="http://www.imma.edu.gr/imma/dbs/Artifacts/index.html?lq=%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BD%CF%8C%CF%82">http://www.imma.edu.gr/imma/dbs/Artifacts/index.html?lq=%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BD%CF%8C%CF%82</a></i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><a href="http://www.imma.edu.gr/imma/dbs/Artifacts/index.html?start=0&lq=58406&show=1"><i></i></a><i><a href="http://www.imma.edu.gr/imma/dbs/Artifacts/index.html?start=0&lq=58406&show=1">http://www.imma.edu.gr/imma/dbs/Artifacts/index.html?start=0&lq=58406&show=1</a></i></div></i></span></div>
Χλόηhttp://www.blogger.com/profile/12233480576349644152noreply@blogger.com3