Ὁ ἐπιστημονικὸς ὀργασμὸς τῶν Εὐρωπαίων «περιηγητῶν»!

 

   Ἔκπληξις διακατεῖχε τὸ σύνολο τῆς εὐρωπαϊκῆς ἐπιστημονικῆς κοινότητος λόγῳ τῶν ἀρχαίων χειρογράφων ποὺ φυλάσσονταν στὶς μονὲς. Οἱ «ἀρχαιόφιλοι περιηγητὲς» μετὰ ἀπὸ τὶς ἐπισκέψεις τους στὶς μονές, ἐπέστρεφαν στὶς χῶρες τους  μὲ «νέες ἀνακαλύψεις» ποὺ πολλὲς φορὲς ἐμφάνιζαν ὡς δικές τους, καταστρέφοντας τὰ ἀρχαῖα τεκμήρια.

Ὁ Διογένης στοὺς παπύρους τοῦ Rainer

 

 Diogenes, 1860, Jean-Léon Gérôme

 

   Πρέπει νὰ γυρίσουμε πίσω στὸν χρόνο, γιὰ νὰ ἀνακαλύψουμε πάλι τὴν Ἑλλάδα ποὺ μᾶς στέρησαν...

Τὸ σωτήριο ἑλληνικὸ μπόλι!

MYNDE,J. – Constantinople

    Ἡ λαίδη Montagu ἦταν σύζυγος τοῦ Ἄγγλου Edwart Wortley Montagu, ποὺ διατέλεσε πρεσβευτὴς στὴν Κωνσταντινούπολη τὰ ἕτη 1716-1717. Ἡ λαίδη ἦταν διανοούμενη, μὲ κλασσικὴ μόρφωση, παρατηρητικότητα, πνευματικὴ ἀνησυχία καὶ γνώση τῶν διεθνῶν πραγμάτων τῆς ἐποχῆς της.

Ἀλληλογραφοῦσε μὲ διάφορες ἀριστοκράτισσες τοῦ Λονδίνου μεταδίδοντας ἐντυπώσεις ἀπὸ τὶς περιοδεῖες της καὶ πληροφορίες γιὰ τὸν δημόσιο καὶ ἰδιωτικὸ βίο τῶν Ὀθωμανῶν, γιὰ τοὺς πολέμους, γιὰ τὴν πολιτικὴ τοῦ σεραγιοῦ καὶ κάπου κάπου σημείωνε καὶ μερικὲς παρατηρήσεις γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Πόλης. 

Τὰ κείμενα τῶν ἐπιστολῶν τῆς λαίδης Montagu δημοσιεύθηκαν στὴν Ἀγγλία τὸ 1763, ἕνα χρόνο μετὰ τὸν θάνατό της, καὶ θεωρήθηκαν φιλολογικὸ γεγονός. Τὴν ἐγκωμιάζει ὁ Γίββων, ἐνθουσιάζονται ὁ Καρλάϋλ καὶ ὁ Βολταῖρος.

Ὁ Λέων τῆς Ἰουλίδος

 

 

 

  Τὸ νησὶ τῆς Κέας στὴν ἀρχαιότητα ὀνομαζόταν Σέος ἢ Κέος, καὶ παρ΄ ὅλο ποὺ εἶναι κοντᾶ στὴν Ἀττικὴ, δὲν συμπεριλαμβανόταν στὶς συνηθισμένες τουριστικὲς περιηγήσεις καὶ αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ὑπάρχουν πολὺ λίγες περιγραφὲς τοῦ Λέοντος τῆς Κέας.

Ἡ περιγραφὴ ποὺ ἀναφερόταν συχνότερα βρίσκεται στὸν πρῶτο τόμο τοῦ βιβλίου «Voyages dans de la Grece» τοῦ Δανοῦ P. O. Bronsted, ποὺ ἐκδόθηκε ἀρχικῶς στὰ γερμανικὰ καὶ ἡ γαλλικὴ μετάφραση δημοσιεύτηκε τὸ 1828.

Σαντορίνη 1707. Ἕνα νησὶ ἀναδύεται!

 

Santorini, Porcacchi, 1576

 

     Στὶς ἀρχὲς τοῦ ΙΗ’ αἰώνα τὸ ἡφαίστειο τῆς Σαντορίνης ἀφυπνίζεται καὶ πάλι. Τὴν ἔκρηξη τοῦ 1707, ποὺ δημιούργησε τὴ νησίδα Νέα Καμένη, παρακολούθησε καὶ περιγράφει μὲ δραματικὲς λεπτομέρειες, ἕνας Ἰησουίτης μισσιονάριος περιηγητὴς ἐγκατεστημένος στὴ Σαντορίνη, ὁ πατὴρ Tarillon, σὲ μία ἔκθεση πρὸς τοὺς προϊσταμένους του.

Στὶς 23 Μαΐου 1707 εἶδε νὰ βγαίνῃ ἀπὸ τὴ θάλασσα ἕνα καινούργιο νησί, ἀνάμεσα στὴ Μικρὴ καὶ τὴ Μεγάλη Καμένη, κάπου τριάντα μίλια ἀπὸ τὴ Σαντορίνη.