Οἱ βούλγαροι στὴν Θράκη - Ἀλεξανδρούπολη

    «Εἰς τὴν Ἀλεξανδρούπολιν ἡ εἴσοδος τῶν βουλγάρων ἐνεκαινιάσθη μὲ τὴν συμβολικὴν καταβίβασιν τῆς ἑλληνικῆς σημαίας καὶ τὴν καταπάτησιν ταύτης ὑπὸ τῶν βουλγαρικῶν καὶ ἀρμενικῶν ὀρδῶν(*), ἤν ἀπακολούθησαν ὄργια. Τὸν βαθμὸ τῆς κτηνωδίας τῶν βουλγαρικῶν ὀρδῶν μαρτυρεῖ τὸ πάθημα τῆς ἑξηκοντούτιδος Ἰσραηλίτιδος Σ. Ἡ. Ἄ. ἤτις ἐβιάσθη ἐπανειλλημένως καὶ ἐν συνεχείᾳ, ὑπὸ βουλγάρων ὁπλιτῶν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς νυκτὸς τῆς 26ης πρὸς τὴν 27ην Μαΐου. Τὴν αὐτὴν τύχην ὑπέστησαν πολλαὶ ἄλλαι Ἰσραηλίτιδες καὶ Ἑλληνίδες, ἰδίως ἐκ τῶν ἐργατικῶν τάξεων. Εἰς τὴν συνοικίαν Γύφτικα ἐδολοφονήθη εἰς γέρων Ὀθωμανὸς καὶ ἐβιάσθη ἡ γραῖα σύζυγός του, εἰς δὲ τὸ χωρίον Ἀμφιτρίτην ἀπήχθησαν διὰ νυκτὸς αἱ δύο θυγατέρες τοῦ Π., διὰ νὰ εὐρεθῶσι κατὰ τὰς πρωινὰς ὥρας εἰς τὸ χωρίον Ἀγνάντια εἰς ἐλεεινὴν κατάστασιν ἐκ τῶν συνεχῶν βιασμῶν. Ὁ πατὴρ αὐτῶν θελήσας ν’ἀντισταθῇ ὑπέστη τοιαὐτην κακομεταχείρισιν, ὥστε εὐρέθη πνέων τὰ λοίσθια. (Κατάθεσις δημοδιδασκάλου Σ. Καραχούτσου)

    Οἱ ἀρχικὲς γενικὲς γραμμὲς τοῦ βουλγαρικοῦ προγράμματος τῶν καταληφθέντων ἑλληνικῶν ἐδαφῶν, συνοψίζονται στὶς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, ὅπως χαρακτηριστικὰ ἀναφέρει ὁ Ἀθ. Χρυσοχόου:

1.  Ἀποστέρησις τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ ἀπὸ τῶν πνευματικῶν ἡγετῶν του καὶ τῶν ἠθικῶν στηριγμάτων του.
2. Παράδοσις τῆς δημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς οἰκονομικῆς ζωῆς τῆς περιοχῆς εἰς βουλγαρικὰς χεῖρας.
3. Λῆψις μέτρων πρὸς τὴν οἰκονομικὴν ἀπαθλίωσιν τῶν λαϊκῶν τάξεων.
4. Διεξαγωγὴ ἐντόνου προπαγάνδας διὰ τὸν ἐκβουλγαρισμὸν τῆς περιοχῆς.
5. Ἐξαναγκασμὸς πρὸς ἄμεσον ἐκπατρισμὸν τῶν μαχητικωτέρων ἑλληνικῶν στοιχεῖων.
6. Ἐφαρμογὴ πιέσεων πρὸς ἀραίωσιν τῆς περιοχῆς ἀπὸ τῶν συμπαγῶν ἑλληνικῶν πληθυσμῶν δι’ ἑκουσίας ἢ ἀκουσίας μεταναστεύσεως.
7. Ἐποικισμὸς τῶν περιοχῶν διὰ βουλγαρικῶν πληθυσμῶν.

    Ἡ κυριωτέρα ὅμως γενικὴ κατεύθυνσις τοῦ προγράμματος τούτου, ἐπεδίωκε τὴν ὁμαδικὴν ἐκρίζωσιν τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Ἀν. Μακεδονίας καὶ Δυτ. Θράκης διὰ παντὸς ἀθεμίτου μέσου καὶ δὴ διὰ τῆς μεθοδικῆς χρήσεως τῆς κτηνώδους βουλγαρικῆς βίας ἐπὶ οἰαδήποτε ἀφορμή…»

    Οἱ πληροφορίες εἶναι ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀθαν. Χρυσοχόου (Ἀπόστρατου Ὑποστρατήγου) , «Η ΚΑΤΟΧΗ ΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ , ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΕΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ», Ε.Μ.Σ., Θεσσαλονίκη 1951, σελ. 15-19.

(*) Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ Χρυσοχόου, «οἱ Βούλγαροι εἰσελθόντες εἰς τὴν Ἀν. Μακεδονίαν καὶ Θράκην, ἀνεκάλυψαν θερμοὺς φίλους, τοὺς ὑπὸ τῆς Ἑλλάδος τυχόντας περιθάλψεως Ἀρμενίους, οἴτινες άνεδείχθησαν φανατικοὶ μισέλληνες.» 

Οἱ Ἀρμένιοι πρόσφυγες Ξάνθης, Ἀλεξανδρουπόλεως καὶ Δράμας ἔστειλαν τηλεγραφήματα στὸν βούλγαρο βασιλέα Βόριδα ποὺ μεταξὺ ἄλλων ἔγραφαν: «Εὐχαριστοῦμε τὴν μεγαλειότητά σας διὰ τὴν ἀπελευθέρωσίν μας ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῶν Ἑλλήνων», «Πανηγυρίζομεν τὴν ἀπελευθέρωσίν μας ἐξ ἐπικαταράτου ἑλληνικῆς βίας». (σελ. 12)

    Οἱ Ἀρμένιοι κατὰ παμψηφίαν σχεδὸν, ἀποδέχθηκαν τὴν βουλγαρικὴ ἐθνικότητα, καὶ οἱ βούλγαροι «ἀφῆκαν αὐτοὺς ἐλεύθερους νὰ ὀργιάσωσιν εἰς βάρος τοῦ Ἑλληνισμοῦ…. […] … Πολλοὶ τοῦτων (Ἀρμενίων) διωρίσθηκαν ὑπὸ τῶν βουλγαρικῶν ἀρχῶν ἀγροφύλακες, ἵνα εὐχερέστερον καταστρέφωσι καὶ διαρπάζωσι τὴν ἑλληνικὴν ἰδιοκτησίαν καὶ παραγωγήν, ἄλλοι δὲ διέτρεχον τὴν ὕπαιθρον ἔνοπλοι, φέροντες ὁπλισμὸν καὶ μαχαίρας χιαστὶ καὶ ἐπιδιδομένοι ἀνενοχλήτως εἰς ληστρικὰς κατὰ τῶν Ἑλλήνων πράξεις.» (σελ. 19)

    Στὴν εἰκόνα βλέπουμε ἀξιωματικοὺς τοῦ βουλγαρικοῦ στρατοῦ κατοχῆς σὲ ἀναμνηστικὴ φωτογραφία στὸ λιμάνι τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως.

Ἀπὸ --> http://www.ebay.com/itm/171073531612