Ἡ Τσοῦκα, οἰκισμὸς τοῦ Παλιοκάτουνου, (Δῆμος Φραγκίστας, Εὐρυτανία) φαντάζει ἀσήμαντη στὸ πέρασμα τοῦ ματιοῦ ἀπὸ χάρτη τῆς περιοχῆς, ἔχει ὅμως νὰ ἐπιδείξῃ πολλά. Πρῶτο τὸ Κὰστρο της, στὸ πάνω χωριό, μὲ περίμετρο περίπου τὰ 500 μέτρα, ἕνα ἀνεξερεύνητο κάστρο ποὺ σὲ πιάνει δέος στὸ ἀντίκρυσμά του. Πάνω στὸ παλιό, χτίστηκε μετέπειτα ἄλλο, ποὺ τὰ σημάδια του εἶναι ἔντονα κι αὐτά.
Ἀνατολικὰ τοῦ χωριοῦ ὁ Ἀγραφιώτης ποταμός, μὲ τὸ περίφημο τοξοτὸ γεφύρι τοῦ Μανώλη ποὺ χτίστηκε τὸ 1659, ἔχει ὕψος 22μ. καὶ τὸ ἄνοιγμα στὶς βάσεις του 30μ. Ὁ χτίστης του, ἦταν ὁ Μανώλης, ἀπὸ τὸν ὁποῖον πῆρε τὸ ὄνομά του. Τὸ γεφύρι τοῦ Μανώλη εἶναι τὸ τελευταῖο γεφύρι τοῦ Ἀγραφιώτη. Σηματοδοτεῖ τὴν ἔξοδο τοῦ ποταμοῦ στὴν Λίμνη τῶν Κρεμαστῶν. Βρίσκεται λίγο πρὶν τὴν παλιὰ συμβολὴ τῶν τριῶν κυρίων ποταμῶν τῆς περιοχῆς, τοῦ Ἀχελώου καὶ τῶν παραποτάμων του, Ἀγραφιώτη καὶ Μέγδοβα. Λίγο πιὸ κάτω, τὸ 1964 κατασκεύαστηκε τὸ φράγμα τῶν Κρεμαστῶν ποὺ δημιούργησε τὴν ὁμώνυμη τεχνητὴ λίμνη. Ἦταν φυσικὸ ὅτι ἡ λίμνη θὰ ἀνέβαζε τὴν στάθμη τοῦ νεροῦ κοντὰ στὶς ἐκβολὲς τῶν ποταμῶν. Ἐπειδὴ τὸ γεφύρι τοῦ Μανώλη βρίσκεται στὶς παρυφὲς τῆς λίμνης, ἀνάλογα μὲ τὸ ὕψος τῶν βροχοπτώσεων κάθε χρονιᾶς, ἄρχισε πότε νὰ ἐμφανίζεται καὶ νὰ ἐξαφανίζεται.
