Τὸ 1870, ὑπῆρχε στὴν ρωσσικὴ Πρεσβεία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἕνας Ἕλληνας ὑπάλληλος. Μία μέρα ὁ τότε Σύμβουλος τῆς Πρεσβείας τὸν διέταξε νὰ παραλάβῃ ἀπὸ μία θυρίδα τῆς Πρεσβείας ἕναν φάκελο μὲ ἔγγραφα καὶ νὰ τοῦ τὰ παραδώσῃ. Ἀργότερα, τὰ ἔγγραφα αὐτὰ δόθηκαν στὸν ἴδιο ὑπάλληλο νὰ τὰ ἐπιστρέψῃ στὴ θέση τους, στὴ θυρίδα· αὐτὸς ὅμως, παρατήρησε ἀπὸ τὴν ἐπιγραφὴ τοῦ φακέλου ὅτι τὰ ἔγγραφα αὐτὰ περιελάμβαναν ἐνέργειες σχετικὲς πρὸς τὸ βουλγαρικὸν Σχίσμα καὶ τὶς λοιπὲς πλεκτάνες τῶν πανσλαυϊστικῶν πρακτόρων, ἐπισήμων καὶ ἀνεπισήμων. Ὁ Ἕλληνας ὑπάλληλος ἀπὸ περιέργεια διάβασε τὰ ἔγγραφα καὶ κατόπιν τὰ ὑπεξαίρεσε ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τῆς ρωσσικῆς Πρεσβείας. Μετὰ ἀπὸ λίγο διάστημα ἀπολύθηκε ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία χωρίς νὰ ἀνακοινωθῇ ὁ λόγος τῆς ἀπόλυσης.
Ὁ δυστυχής, ἄπορος πλέον, ἀναγκάσθηκε νὰ βγάλῃ τὰ ἔγγραφα πρὸς πώληση, ἀρχικὰ στοὺς ὁμογενεῖς τὴς Κωνστανινουπόλεως καὶ μετὰ στὸν Μιδχᾶτ πασσᾶ ποὺ ἦταν παντοδύναμος ἐκεῖνον τὸν καιρόν. Τὰ ἔγγραφα αὐτὰ ποὺ ὑπεξαιρέθησαν ἀπὸ τὴν ρωσσικὴ Πρεσβεία τυπώθηκαν σὲ βιβλίο τῇ 20 Ἰανουαρίου 1877 στὴν Κωνσταντινούπολιν, σὲ ἑβδομήντα ἀντίτυπα καὶ τὰ εἶχε στὴν κατοχή της ἡ τουρκικὴ διπλωματία.
Μετὰ ἀπὸ λίγο ἐξεράγῃ ὁ ρωσσοτουρκικὸς πόλεμος ὁ ὁποῖος ἔμελλε νὰ καταλήξῃ σὲ ἕναν νέο διαμοιρασμὸ τοῦ τουρκικοῦ κράτους ποὺ ἐνίσχυε τὸν σλαυϊσμό στὴν Χερσόνησο τοῦ Αἴμου καὶ ποὺ εἶχε βλαβερὲς ἐπιπτώσεις στὸν Ἑλληνισμὸ καὶ στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Οἱ ἀνθελληνικὲς ἐνέργειες θριάμβευαν…
Ἡ συνομωσία ἦταν εὐρύτατη μέσα στὴν ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία, μὲ πολλὲς διακλαδώσεις ἑντὸς καὶ ἐκτὸς αὐτῆς, ἀρχηγοὺς καὶ ὑπαρχηγούς, πρόγραμμα καὶ σχέδιο συγκεκριμένο καὶ ἀπὸ ἐπισημοτάτους πολιτικοὺς κύκλους ἐγκεκριμένο. Οἱ ἀπὸ δεκαετηρίδες ἐργαζόμενοι πανσλαυϊστές, προκάλεσαν τὴν φυλετικὴ ἐξέγερση τῶν Σλαύων ποὺ βρίσκονταν στὰ ἐδάφη τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
Τὸ βιβλίο αὐτὸ ὁνομάσθηκε Responsabilités (Εὐθύναι).
Εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τῶν διπλωματικῶν πλεκτανῶν τῆς ρωσσικῆς διπλωματίας καὶ τῶν ἐνεργειῶν τῶν σλαυϊκῶν κομιτάτων στὸ ἔδαφος τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας πρὸς ἐξέγερση τῶν Σλαύων κατὰ τοῦ τουρκικοῦ καθεστῶτος ἀλλὰ καὶ κατὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τὸ βιβλίο αὐτὸ σὲ ἐλάχιστους κύκλους ἦταν γνωστὸ ἐκείνη τὴν θυελλώδη ἐποχὴ τοῦ ρωσσοτουρκικοῦ πολέμου καὶ εἶναι ἕνα δημοσίευμα μεγάλης σπουδαιότητας, ἱστορικῆς καὶ ἐθνικῆς.
Τὰ παθήματα ἄς γίνουν γιὰ ἑμᾶς μαθήματα.
Στὸ βιβλίο αὐτὸ, μὲ ἀριθμὸ ἐγγράφου 41, διαβάζουμε ἀπόσπασμα τῶν πρακτικῶν τῆς Σύσκεψης τοῦ Κεντρικοῦ Κομιτάτου τῆς Μοσχας:
«Τὸ Κεντρικὸν Κομιτᾶτον ἐψηφίσατο ἐν τῇ συνεδρίᾳ τῆς 23 Δεκεμβρίου 1872 μεγίστης σπουδαιότητας ἀπόφασιν:
Τὰ ἐν Ρωσσίᾳ ἰδρυμένα Κομιτᾶτα καὶ τὰ ἐν τῷ ἐξωτερικῶ παραρτήματα αὐτῶν συνεστάθησαν ἐπὶ τῷ σκοπῷ νὰ προστατεύσουσι τὰ σλαυϊκὰ συμφέροντα καὶ νὰ διευκολύνωσι τοῖς ἀδελφοῖς ἡμῶν τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν ἑαυτῶν καθηκόντων πρὸς ἔπασαν τὴν φυλήν. Ἐπειδή οἱ ἐκ τῶν ἡμετέρων ἀδελφῶν μεταναστεύοντες ἐκ τῆς ἑαυτῶν χώρας πρὸς ἐγκατάστασιν ἐν Ρωσσίᾳ, ἀντὶ νὰ ὑπηρετῶσι τὰ συμφέροντα τοῦ Σλαυϊσμοῦ, ὑπηρετοῦσι τουναντίον τὰ τοῦ Γερμανισμοῦ καὶ Μαγυαρισμοῦ ἐν Αὐστρίᾳ καὶ τὰ τοῦ Ἰσλαμισμοῦ καὶ Ἑλληνισμοῦ ἐν Τουρκίᾳ, τὸ Κεντρικὸν Κομιτάτον ἐκ συμφώνου πρὸς τὸ πολιτικὸν Τμῆμα ἀποφασίζει:
1. Πάντα τὰ Κομιτᾶτα τῆς Ρωσσίας, ὡς καὶ τὰ Ὑποκομιτᾶτα καὶ Πρακτορεῖα τοῦ ἐξωτερικοῦ, θὰ κληθῶσι νὰ παύσωσιν ἀπὸ 1 Ἰανουαρίου 1873 πᾶσαν συνδρομὴν καὶ βοήθειαν εἰς τοὺς Σλαύους τῆς Αὐστρίας καὶ τῆς Τουρκίας, οἴτινες θὰ ἐπεθύμουν νὰ μεταβώσιν εἰς Ρωσσίαν πρὸς ἐγκατάστασιν.
2. Τὰ Κομιτᾶτα, Ὑποκομιτᾶτα καὶ Πρακτορεῖα ὀφείλουσι ν’ ἀναγγείλωσιν εἰς τοὺς ὁμοφύλους ἀδελφοὺς ἡμῶν ὅτι, ἐπειδή αἱ ὑπὸ τὸν ξενικὸν ζυγὸν σλαυϊκαὶ χῶραι ἔχουσιν ἀνάγκην τῆς συνδρομῆς τῶν ἰδίων τέκνων, ὅπως ἀγωνίζωνται κατὰ τῶν ἐκ παραδόσεως ἐχθρῶν τῆς σλαυϊκῆς ὑποθέσεως, οἱ ἐγκαταλείποντες τὴν πατρίδα αὑτῶν θέλουσι στερεῖσθαι τῶν ἐπὶ ὑποστηρίξει δικαιωμάτων ὑπὸ τῶν Ρωσσικῶν Κομιτάτων.
3. Τὰ πρόσωπα ἔτινα ἤθελον ἐκτεθῇ ἀπέναντι τῶν πολιτικῶν ἀρχῶν τοῦ τόπου των, θὰ ἔχουσι μόνον τὸ δικαίωμα τῆς προσφυγῆς εἰς τὰ σλαυϊκὰ Κομιτᾶτα πρὸς χορηγίαν τῶν μέσων τῆς εἰς Ρωσσίας διαβάσεως.
4. Ἄπαντα τὰ ποσὰ, μέχρι τοῦδε προωρισμένα πρὸς διευκόλυνσιν τῆς μεταναστεύσεως τῶν Σλαύων εἰς Ρωσσίαν, θὰ κατανεμηθῶσιν εἰς τὰ ἐν τῷ ἐξωτερικῷ Κομιτᾶτα καὶ Πρακτορεῖα, ὃπως διανέμωνται εἰς ἐκείνους τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, οἴτινες θὰ προσφερώσι τὰς περισσοτέρας ἐκδουλεύσεις εἰς τὴν σλαυϊκὴν ὑπόθεσιν».
Εἶναι εὐκολο νὰ καταλάβουμε τὸν τρόπο δράσης τῶν ρωσσικῶν κομιτάτων· τὸ λένε ξεκάθαρα. Τὰ χρηματικὰ ποσὰ θὰ δίνονταν σὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ πρόσφεραν τὶς περισσότερες ἐκδουλεύσεις στὴν σλαυϊκὴ ὑπόθεση καὶ θὰ παρέμεναν στὴν Χερσόνησο τοὺ Αἴμου, ὥστε τὸ σλαυϊκὸ στοιχεῖο νὰ εἶναι ἰσχυρὸ ὅπως ἀκριβῶς ἤθελε ἡ Ρωσσία γιὰ νὰ ὑποστηρίξῃ σλαυϊκὰ δικαιώματα στὴν περιοχὴ καὶ νὰ ἀποκτήσῃ ἐπιτέλους τὴν πολυπόθητη ἔξοδο στὸ Αἰγαῖον!
Ἡ ρωσσικὴ προπαγάνδα, ἀναπτύχθηκε καὶ στὴν περιοχὴ τοῦ Ἁγίου Ὃρους ὑπό μορφὴ διεισδύσεως διὰ μοναχῶν. Ἀρχικὰ κατόρθωσαν νὰ ἐπικρατήσουν στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος καὶ στὴ συνέχεια, χρησιμοποιῶντας πράκτορες μὲ ἄφθονο χρυσό, προσπάθησαν νὰ ἀποκτήσουν τὴν πλειοψηφία καὶ σὲ ἄλλες μονὲς καὶ σκῆτες.
Παράλληλα, μεγάλες ὁμάδες προσκυνητὼν ὑπόπτου ὑφῆς ἀπὸ τή Ρωσσία διαδέχονταν ἡ μία τὴν ἄλλη, ὥστε νὰ βρίσκεται μόνιμα στὸ Ἅγιο Ὄρος ἕνας μεγάλος ἀριθμὸς Ρώσσων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου