Κάστρο Λιμογαρδίου, τὸ ἀρχαῖον Ναρθάκιον καὶ ἡ Φθία τοῦ Ἀχιλλέως

   Τὸ κάστρο τοῦ Λιμογαρδίου κατέχει ἐπίκαιρη θέση στὴν ἀπόληξη τῆς Οθρυος, μὲ πανοραμικὴ θέα στὴν κοιλάδα τοῦ Σπερχειοῦ.

Τὸ  Κυκλώπειο τεῖχος του, περικλύει ἔκταση 46.000 τ.μ., (ἡ ἀκρόπολη τῶν Μυκηνῶν 26.000 τ.μ.), ποὺ αὐτὸ καὶ μόνο τὸ γεγονός, ἀποδεικνύει ὃτι ἀποτελεῖ μνημεῖο ἀκροπόλεως μεγάλου ἀρχαίου βασιλείου καὶ σὲ ἀνασκαφὲς ποὺ ἔγιναν ἔξω ἀπὸ τὸ τεῖχος, ἔφεραν στὸ φῶς ἀξιόλογα ταφικὰ μνημεῖα. Στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ τείχους ὑπάρχουν πολλὰ κυκλικὰ οἰκοδομικά λείψανα. Σὲ δύο ποὺ ἔχουν ἀνασκαφεί, στὸ ἕνα βρέθηκε μαρμάρινο λιοντάρι καὶ χάλκινες αἰχμές δόρατος, καὶ τὸ ἄλλο ἦταν φοῦρνος ἐπεξεργασίας χαλκοῦ. Ἔχει δὲ ἐπισημανθεῖ, μεγάλος λαξευτὸς τάφος, κατὰ πάσα πιθανότητα ἀσύλητος, ὁ ὁποῖος πιθανολογεῖται νὰ εἶναι τοῦ Πηλέα ἢ τοῦ Ἀχιλλέα.

  Στὸ κάστρο τοῦ Λιμογαρδίου, κατὰ πάσα βεβαιότητα βρισκόταν ἡ «Φθία» σὲ ὑψόμετρο 860 μέτρων, στὸ στρατηγικότερο σημεῖο ἐλέγχου τῆς κοιλάδας τοῦ Σπερχειοῦ καὶ ἀπὸ τὴν ἀκρόπολη, ποὺ ὑπάρχουν ἀπομεινάρια τοῦ ἀνακτόρου, φαίνονται ὅλες οἱ πόλεις τῆς Ἐπικράτειας τοῦ Ἀχιλλέα, καθώς καὶ οἱ περιοχὲς ποὺ παραχωρήθηκε ἡ ἐξουσία σὲ τοπικοὺς ἀρχηγούς, πλὴν τῆς Θαυμακίας.

   Μετὰ τὴν κατάληψη καὶ τὴν καταστροφὴ τῆς Φθίας ἀπὸ τοὺς Θεσσαλοὺς τὸ 1100 π.Χ., οἱ ὁποῖοι ἔφθασαν μέχρι τὴ Βοιωτία, στὴν ἴδια ἀκρόπολη κτίστηκε ἡ πόλη Ναρθάκιον, τὴν ὁποία ἀναφέρουν: ὁ Πτολεμαῖος (ΙΙΙ 13-46), ὁ Ξενοφῶν (Ἀγησ. ΙΙ 2-7), ὁ Στράβωνας (Θ.C. 434.10) καὶ ὁ Ι. Βουρτσέλας στὸ βιβλίο του "Φθιώτις" (σελ. 70-71).

   Τὸ τοπογραφικὸ πρόβλημα ποὺ ὑπῆρχε γιὰ τὴν πόλη Ναρθάκιον καθώς καὶ γιὰ τὴ Φθία «λύθηκε ὁριστικά», ὅπως γράφει ὁ Γάλλος ἀρχαιολόγος B. Laticheff, τῆς Γαλλικῆς Ἀρχαιολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, στὴ μελέτη του γιὰ τὶς ἐπιγραφὲς τῆς πόλεως Ναρθάκιον, ποὺ βρέθηκαν τὸ 1882 κοντὰ στὸ Λιμογάρδι (Δελτ. Ἑλληνικής Ἀλληλ. τῆς Γαλ. Σχολῆς Ἀθηνῶν, VI 1882, σελ 356-387 καὶ 580-586 Τ. ΙΙΙ ἀριθ. 307).

   Ὁ Γάλλος ἀρχαιολόγος B. Laticheff τονίζει ἀκόμη στὴ μελέτη του γιὰ τὶς ἐπιγραφές ποὺ βρέθηκαν στὸ Λιμογάρδι, πὼς τὸ Ναρθάκιον ἦταν σπουδαία πόλη, διότι βρέθηκαν ὀνόματα 27 προξένων καὶ πρεσβευτῶν ποὺ ἦταν διαπιστευμένοι ἀπό Ἑλληνικὲς καὶ Μικρασιατικὲς πόλεις, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ οἱ Δελφοί. Τὸ ἴδιο ὑποστηρίζει καὶ ὁ Ἰ. Βουρτσέλας (Φθιώτις, σελ. 70-71).

Τὴ σπουδαιότητα τοῦ Ναρθακίου ἀποδίδουν, ὁ Γάλλος ἀρχαιολόγος καὶ ὁ Ἰ. Βουρτσέλας  στὰ ἀρχαῖα μεταλλεῖα χαλκοῦ ποὺ ὑπάρχουν στὴν περιοχή Λιμογαρδίου.

Εἶναι ἀδιανόητο νὰ ὑπάρχουν τέτοια μέρη ἀναξιοποίητα! Ἂς μὴν ξεχνᾶμε ὅτι  ἕνα πράγμα ἔχει νὰ καυχιέται η Ἑλλάδα... γιὰ τὴν δόξα τῶν προγόνων της!

   Δύσκολη ἡ πρόσβαση στὸ κάστρο τοῦ Λιμογαρδίου. Ἄν δὲν ἔχετε 4Χ4, συνιστῶ νὰ ἀφήσετε τὸ αὐτοκίνητο στὰ ριζὰ τοῦ λόφου ἔξω ἀπὸ τὸ χωριὸ καὶ νὰ ἀνεβεῖτε μὲ τὰ πόδια. Ἡ θέα θὰ σᾶς ἀνταμείψῃ γιὰ τὴν κοπιαστικὴ ἀνάβαση.  Ὑποδομὲς γιὰ ἐπισκέπτες ἀνύπαρκτες… τὰ βάτα ἔχουν κλείσει μεγάλο μέρος τοῦ χώρου… ὁ ἐπισκέπτης ἀδυνατεῖ νὰ καταλάβῃ τὴν ἔκταση ποὺ καταλαμβάνει τὸ κάστρο… δὲν ἔχει πρόσβαση σὲ ὅλες τὶς πλευρές.

Σὲ πολλὰ σημεῖα τὸ τεῖχος ἔχει ἐξαφανιστεῖ, μάλλον ἔγινε οἰκοδομικὸ ὑλικὸ γιὰ τοὺς παλαιότερους κατοίκους τῆς περιοχῆς. Ἀπ’ ὅτι εἶδα καὶ σὲ ἐκκλησία γειτονικοῦ χωριοῦ (Παλαιοχῶρι) ἀρχαῖα ἐνεπίγραφα μέλη εἶναι ἐνσωματωμένα στὴν τοιχοποιία της. (φωτ.)

Τὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα εἶναι ἀπὸ www.narthakion.com
Οἱ φωτογραφίες εἶναι δικές μου